| "Martwe ciało – przyjmijmy, że gdy ciało jest martwe to nie ma żadnej wartości. Jaki jest więc sens lamentowania? Możesz opłakiwać je przez tysiące lat, ale ono nie powróci do życia. Dlatego nie ma powodu, by rozpaczać nad martwym ciałem. A jeśli chodzi o duszę, to jest ona wieczna. Nawet jeśli wydaje się martwa lub gdy ciało umiera to dusza nie umiera. Dlaczego więc ktoś miałby być przytłoczony szlochając: "Och, mój ojciec nie żyje, ten czy tamten krewny umarł?" On nie umarł. Tę wiedzę trzeba posiadać. Wtedy człowiek będzie pogodny w każdej sytuacji będąc zainteresowany jedynie świadomością Kryszny. Nie ma powodu do lamentowania nad ciałem – ani żywym, ani martwym. O tym właśnie naucza Kryszna w tym rozdziale".
|
