| "Ten proces pełnienia służby ma miejsce wszędzie. Nie ma człowieka, który w ogóle nie służy nikomu. To jest to niemożliwe. Wielokrotnie wyjaśniałem, że jeśli ktoś nie ma pana, któremu służy, to dobrowolnie przyjmuje kota lub psa za swojego pana do służby. Ładnie to nazywamy "piesek domowy", ale to nadal jest służba. Matka służy dziecku. Jeśli ktoś nie ma dziecka, traktuję kota jak swoje dziecko i mu służy. Tak więc nastrój służby trwa wszędzie. Jednak najwyższą doskonałością służby jest to, gdy uczymy się służyć Najwyższemu Absolutnemu Panu. To nazywa się bhakti. A ta bhakti, czyli wykonywanie służby dla Pana, jest ahaitukī. Podobnie jak tych kilka przykładów. Matka służy dziecku bez żadnych oczekiwań."
|
