| „Sanātana Gosvāmī nie miał w owym czasie świątyni; wieszał swoje Bóstwo na drzewie. Więc Madana-mohana rozmawiał z nim: 'Sanātano, przynosisz wszystkie te suche czapaty, a one są nieświeże i nie dajesz Mi nawet odrobiny soli. Jak mogę jeść?' Sanātana Gosvāmī powiedział: 'Panie, dokąd mam pójść? Cokolwiek dostaję, ofiarowuję Ci. Łaskawie przyjmij. Nie mogę się ruszać; [jestem] stary[m] człowiek[iem].' Widzicie. Tak więc Krysznaa musiał to jeść. (chichocze) Ponieważ bhakta ofiarowuje, On nie może odmówić. Ye māṁ bhaktyā prayacchati [jeśli ofiarowuje z miłością i oddaniem, BG 9.26]. Prawdziwa rzecz to bhakti. Co możesz ofiarować Krysznie? Wszystko należy do Kryszny. Co masz? Jaka jest twoja wartość? A jaka jest wartość twoich rzeczy? To jest nic. Dlatego prawdziwa rzecz to bhaktyā [pełne, prawdziwe oddanie]; prawdziwa rzecz to twoje uczucie. 'Kryszno, proszę weź to. Nie mam żadnych kwalifikacji. Jestem najbardziej paskudny, upadły, ale (płacze) przyniosłem tę rzecz dla Ciebie. Proszę, weź'. To zostanie przyjęte, zaakceptowane. Nie bądź nadęty. Zawsze bądź ostrożny. Masz do czynienia z Kryszną. To jest moja prośba. Dziękuję bardzo... (płacze)" [przypis tłumacza]
|
