PL/Prabhupada 0074 - Dlaczego chcesz jeść zwierzęta?



Lecture on BG 4.21 -- Bombay, April 10, 1974

Wszystko opisane jest w Bhagavad-gīcie. Bhagavad-gītā nie mówi "żyjesz dzięki oddychaniu." Nie. Bhagavad-gītā mówi annād bhavanti bhūtāni (BG 3.14). Anna. Anna znaczy pożywienie. Potrzebujemy jedzenia. Annād bhavanti bhūtāni. Bhagavad-gītā nigdy nie mówi "nie potrzebujesz jeść. Po prostu oddychaj i praktykuj yogę." Nie. Musimy jeść, ani za dużo ani za mało. To jest polecane. Yuktāhāra-vihārasya. Nie należy jeść ani za dużo ani za mało. I nirāśīḥ. Nirāśīḥ znaczy nie pragnienie luksusu. Obecnie coraz więcej pragniemy zadowalania zmysłów. To jest nie potrzebne. Jeśli chcesz doskonałego życia, to się nazywa tapasya. Pragniesz, ale nie powinieneś niepotrzebnie pragnąć. Każdy otrzymał prawo do jedzenia, nawet zwierzęta. Każdy ma prawo. Lecz ponieważ pragniemy więcej, nie dajemy zwierzętom prawa do odpowiedniego życia; jemy zwierzęta. To nie jest wymagane. To się nazywa nirāśīḥ. Dlaczego miałbyś jeść zwierzęta? To jest niecywilizowane życie. Gdy nie ma jedzenia, gdy ludzie to tubylcy, mogą jeść mięso, ponieważ nie wiedzą, jak uprawiać ziemię. Ale gdy społeczeństwo staje się cywilizowane, może wyprodukować wiele dobrego jedzenia, może utrzymywać krowy zamiast je zjadać. Może brać mleko, odpowiednie ilości. Z mleka i ziarna można przygotować tyle potraw. Nie powinniśmy niepotrzebnie pragnąć więcej. Tu jest powiedziane kurvan nāpnoti kilbiṣam. Kilbiṣam znaczy efekt grzesznego działania. Kilbiṣam. Jeśli nie pragniemy więcej, niż potrzebujemy, nie jesteśmy wplątani, zaangażowani w grzeszne działanie, kurvan api, nawet jeśli zajęci jesteśmy działaniem. Gdy działasz świadomie lub nie popełniasz coś, co nie jest pobożne, a wręcz grzeszne, lecz jeśli pragniesz tylko właściwego życia, to kurvan nāpnoti kilbiṣam. Nasze życie będzie bez grzesznych reakcji. W przeciwnym razie będziemy musieli cierpieć. Ale ludzie w to nie wierzą, choć widzą tyle okropnych stworzeń. Skąd się bierze 8,400,000 gatunków życia? Jest tyle stworzeń żyjących w okropnych warunkach. Oczywiście zwierzę czy żywe stworzenie nie wie tego, ale człowiek powinien wiedzieć, dlaczego występuje to okropne życie. Jest to złudzenie māyi. Nawet gdy ktoś jest, tak jak... świnia żyje w bardzo brudnych warunkach, zjada odchody, a nadal uważa się za szczęśliwą i dlatego tyje. Gdy ktoś jest szczęśliwy, "Jestem bardzo szczęśliwy," tyje. Możecie zobaczyć te świnie, one są bardzo grube, ale co jedzą? Odchody i mieszkają w brudnym miejscu. Ale myślą, że "Jesteśmy bardzo szczęśliwe." To jest złudzenie māyi. Każdy, kto żyje w okropnych warunkach życia, przez iluzję māyi uważa, że jest w porządku, że żyje doskonale. Ale osoba, która jest na wyższym stadium, widzi, że żyje w bardzo okropnych warunkach. Jest tam to złudzenie, lecz dzięki wiedzy, dobremu towarzystwu, pobieraniu nauk z śāstr, od guru, od świętych, należy zrozumieć, co jest wartością życia i żyć w ten sposób. Taka jest nauka Kṛṣṇy, nirāśīḥ, nie należy pragnąć niepotrzebnie, więcej, niże potrzebujemy. To się nazywa nirāśīḥ Nirāśīḥ. Inne znaczenie tego to brak upodobania do materialnej przyjemności. Jest to możliwe, gdy jest się w pełni wiedzy, że "Nie jestem tym ciałem. Jestem duszą. Moją koniecznością jest dociekanie, jak robić postęp w duchowej wiedzy." Wtedy można zostać nirāśīḥ. To są składniki tapasyi, wyrzeczenia, pokuty. Ludzie o tym zapomnieli. Nie wiedzą, czym jest wyrzeczenie. Ale ludzkie życie temu służy. Tapo divyaṁ putrakā yena śuddhyet sattvaṁ yena brahma-saukhyam anantam (SB 5.5.1). Są to nauki z śāstr. Ludzkie życie przeznaczone jest do tapasyi. A tapasya... Dlatego w wedyjskim sposobie życia na początku jest tapasya, brahmacārī, brahmacārī. Uczeń udaje się do gurukuli praktykować brahmacaryę. To jest tapasya, niewygodne życie. Spanie na podłodze, błaganie o jałmużnę dla guru od drzwi do drzwi. Oni nie są tym zmęczeni. Są dziećmi i jeśli nauczą się takich wyrzeczeń, dochodzą do praktyki. Na każdą kobietę wołają "Matko." "Matko, daj mi jałmużnę." Wracają do domu guru. Wszystko należy do guru. To jest życie brahmacārī. To jest tapasya. Tapo divyam (SB 5.5.1). To jest wedyjska cywilizacja, dzieci powinny być od początku życia szkolone w tapasyi, brahmacaryi. Celibat. Brahmacārī nie może widzieć młodej kobiety. Jeśli żona guru jest młoda, nie może do niej pójść. Takie są restrykcje. Gdzie jest ta brahmacarya? Nie ma brahmacārī. To jest Kali-yuga. Nie ma tapasyi.