PL/Prabhupada 0090 - Zarządzanie systematyczne- jak inaczej MTŚK może istnieć?
Morning Walk -- December 5, 1973, Los Angeles
Prabhupāda: Każdy należy do rodziny Kṛṣṇy, ale musimy zobaczyć, co oni robią dla Niego. Tak jak każdy jest obywatelem państwa. Dlaczego człowiek dostaje wysoką pozycję i wielki tytuł?
Prabhupāda: Dlaczego? Ponieważ cieszy się uznaniem.
Sudāmā: Racja.
Prabhupāda: Ktoś musi służyć. Myślenie tylko "Należę do rodziny Kṛṣṇy," i nic nie robienie dla Kṛṣṇy nie jest...
Sudāmā: To nie jest dobre.
Prabhupāda: Nie jest dobre. To znaczy, że... że wkrótce osoba ta zapomni o Kṛṣṇie. Znowu zapomni.
Sudāmā: Inny element ma tu znaczenie jeszcze. Ci ludzie tutaj choć są częścią rodziny Kṛṣṇy, to ponieważ zapomnieli, ich zapomnienie ma na nas wpływ.
Prabhupāda: Tak. Zapomnienie znaczy māyā.
Sudāmā: Tak.
Prabhupāda: Māyā jest niczym. To jest zapomnienie. To wszystko. To nie ma bytu. Zapomnienie nie ma pozycji. Ale istnieje tak długo, że stało się bardzo kłopotliwe.
Sudāmā: Czasami wielbiciele pytali mnie, dlaczego nie czują się szczęśliwi. Nawet jeśli są nieszczęśliwi mentalnie, czy nadal powinni kontynuować świadomość Kṛṣṇy. Odpowiadam im, że nawet jeśli ktoś jest nieszczęśliwy...
Prabhupāda: Powinieneś dać przykład. Jeśli dasz im inny przykład, jak będą podążali za tobą? Przykład jest lepszy od nakazu. Dlaczego mieszkasz na zewnątrz?
Sudāmā: Cóż, ja...
Prabhupāda: ...ostatnio moje zdrowie tak się pogorszyło, że musiałem stąd wyjechać. Ale to nie znaczy, że opuszczę Towarzystwo. Pojechałem do Indii i odzyskałem siły. Przyjechałem do Londynu. To jest w porządku. Zdrowie może być czasami... Ale to nie znaczy, że powinniśmy opuścić Towarzystwo. Jeśli moje zdrowie szwankuje tu, jadę... Mam sto ośrodków. Dla regeneracji zdrowia nie wyjdziesz poza ten wszechświat. Musisz w nim pozostać. Dlaczego więc opuszczasz Towarzystwo? ...Śrī Narottama dāsa Ṭhākura. Musimy żyć z wielbicielami. Dlaczego opuściłem rodzinę? Ponieważ nie byli wielbicielami. Dlatego przyszedłem... W przeciwnym razie na starość żyłbym wygodnie. Nie. Nie powinniśmy żyć z nie wielbicielami, czy to rodzina czy ktoś inny. Tak jak Mahārāja Vibhīṣaṇa. Ponieważ jego brat nie był wielbicielem, Mahārāja opuścił go. Przyszedł do Rāmacandry. Vibhīṣaṇa. Znacie to?
Sudāmā: Tak.
Hṛdayānanda: Prabhupāda, powiedziane jest, że sannyāsī powinien żyć sam, to znaczy, tylko z wielbicielami.
Prabhupāda: Kto...! Gdzie jest powiedziane, że sannyāsī powinien żyć samotnie?
Hṛdayānanda: Czasami w twoich książkach.
Prabhupāda: Hm?
Hṛdayānanda: Czasami jest o tym w twoich książkach. Czy to oznacza z wielbicielami?
Prabhupāda: Ogólnie rzecz biorąc sannyāsī może żyć sam. Ale jego obowiązkiem jest nauczanie.
Sudāmā: Nigdy nie chcę przestać nauczać.
Prabhupāda: Hm?
Sudāmā: Nigdy nie chcę przestać nauczać.
Prabhupāda: Nauczania nie można wyprodukować. Musisz nauczać zgodnie z zasadami danymi przez twojego mistrza duchowego. Nie możesz wymyślić własnego sposobu nauczania. To jest potrzebne. Musi być lider. I działanie pod jego dowództwem. Yasya prasādād bhagavat... Dlaczego jest to powiedziane? Wszędzie, w biurze, jest jakiś szef. Musisz go zadowolić. To jest służba. Przypuśćmy, że w biurze, w jednym dziale jest kierownik. Jeśli pracujesz na własną rękę, "Tak, prowadzę swój interes," i kierownik nie jest zadowolony, czy myślisz, że ten rodzaj służby jest dobry? Podobnie my mamy wszędzie szefa. Musimy pracować. To jest systematyczne. Jeśli każdy wymyśli własny sposób na życie, to nastąpi chaos.
Sudāmā: Tak, to prawda.
Prabhupāda: Tak. Teraz jesteśmy światową organizacją. Mamy duchową stronę i materialną także. To nie jest materialna strona. To jest również duchowa strona, oznacza systematyczne zarządzanie. W innym razie jak możemy funkcjonować? Tak jak Gaurasundara sprzedał dom i nie ma śladu po pieniądzach. Co to jest? Nie zapytał nikogo. Sprzedał dom a po pieniądzach nie ma śladu.