PL/Prabhupada 0219 - Porzućcie Tą Nonsensowną Ideę Stawania Się Panem
Lecture on SB 7.9.24 -- Mayapur, March 2, 1976
W waszym kraju 80-90% ludzi cierpi na malarię i jest zarażonych syfilisem. A jaka jest różnica? Dlaczego...? Czy lekarz może powiedzieć, że "jedna choroba jest lepsza od innej?" Choroba to choroba. Taka jest sytuacja. Twierdzisz, że "Cierpienie na malarię jest lepsze niż na syfilis." Nie. Choroba to choroba. Podobnie, czy to będzie Brahmā czy mrówka, choroba polega na tym, jak zostać panem. Taka jest dolegliwość. Dlatego Kṛṣṇa przychodzi, ażeby ją wyleczyć. "Nie jesteś panem, draniu; jesteś sługą. Podporządkuj się Mnie." Taka jest recepta na chorobę. I jeśli ktoś na to przystanie, że āra nāre bapa- "już nie będę próbował stać się panem," to wtedy zostanie wyleczony z choroby. Dlatego Caitanya Mahāprabhu powiedział, tak jak Prahlāda Mahārāja mówi, nija bhṛtya-pārśvam: (SB 7.9.24) "Zaangażuj mnie jako sługę Twego sługi." To samo powiedział Caitanya Mahāprabhu, gopī-bhartur pada-kamalayor dāsa-dāsa-anudāsaḥ (CC Madhya 13.80).
Zatem ten Ruch Świadomości Kṛṣṇy oznacza, że powinniśmy porzucić tą bzdurną ideę stawania się panem. To jest Świadomość Kṛṣṇy. Należy nauczyć się, jak zostać sługą. Nie tylko sługą lecz sługą sługi sługi... To jest lekarstwo. Dlatego Prahlāda Mahārāja powiedział: "Zrozumiałem cały ten nonsens stawania się władcą. Mój ojciec również próbował. Teraz, posiadając wiedzę, jestem doskonały. Nie ma potrzeby stawania się panem. Jeśli chciałbyś obdarzyć mnie jakimś błogosławieństwem, łaskawie uczyń mnie sługą Twego sługi." To jest błogosławieństwo. Zatem ten, kto nauczył się, jak zostać sługą sługi Kṛṣṇy, ten osiągnął doskonałość. Dlatego też Caitanya Mahāprabhu mówi, tṛṇād api sunīcena taror api sahiṣṇunā. Sługa musi tolerować tak wiele... Pan wydaje tak dużo poleceń, czasem niełatwo je znieść. Jednak należy kontynuować i tolerować. To jest doskonałość.
W Indiach ciągle panuje taki zwyczaj, że kiedy ktoś zamierza się żenić... to wtedy... To jest zwyczaj. Krewni pytają pana młodego: "Mój drogi synu, gdzie się wybierasz?" On wtedy odpowiada: "Matko, zamierzam przyprowadzić służącą dla ciebie." Taki jest system. "Matko, przyprowadzę ci służącą." To oznacza, że "moja żona, twoja synowa, będzie pełnić rolę twojej służącej." To jest cywilizacja wedyjska. Kiedy Kṛṣṇa wraz z szesnastoma tysiącami żon udał się do Hastināpury, Draupadī... Rozmowa na temat mężów jest czymś naturalnym dla kobiet. Dlatego Draupadī wypytywała żony Kṛṣṇy o Niego. Nie wszystkie. Było ich szesnaście tysięcy, więc to niemożliwe. Rozmawiała z najważniejszymi królowymi, poczynając od... Tak, od Rukmiṇī. Zatem każda z nich opisywała swoją ceremonię ślubną. Rukmiṇī wyjaśniłż, ze "Mój ojciec pragnął wydać mnie za Kṛṣṇę, ale mój starszy brat się na to nie zgodził. On chciał, bym poślubiła Śiśupalę. Jednak nie taki był mój zamiar. Napisałam do Kryszny list, że 'zadedykowałam swoje życie Tobie, ale taka jest sytuacja... Proszę przybądź i uprowadź mnie.' W taki sposób Kṛṣṇa porwał mnie i uczynił Swoją służącą."
Córka króla, córka królowej... W zasadzie wszystkie były z królewskich rodzin. Nie były zwykłymi córkami. Ale chciały zostać służącymi Kṛṣṇy. Taka jest idea, żeby zostać służącymi Kṛṣṇy. To jest doskonałość ludzkiej cywilizacji. Każda kobieta powinna starać się zostać służącą swojego męża, a każdy mężczyzna powinien po stokroć bardziej służyć Kṛṣṇie. Taka jest Wedyjska cywilizacja, a nie że "mąż i żona są na równych prawach." W Europie i Ameryce działa obecnie ruch na rzecz "równouprawnienia." To nie jest Wedyjska cywilizacja. Cywilizacja Wedyjska oznacza, że mąż powinien być szczerym sługą Kṛṣṇy, a żona powinna być szczerze oddana mężowi.