PL/Prabhupada 0273 - Arya-samana oznacza osobę świadomą Kryszny
Lecture on BG 2.7 -- London, August 7, 1973
Cechą brāhmaṇa jest bycie liberalnym. Etad viditvā prayāti sa brāhmaṇaḥ. Jest też znawcą... Dlatego Prahlāda Mahārāja mówi: durlabhaṁ manuṣyaṁ janma adhruvam arthadam (SB 7.6.1). Nauczał pośród swoich szkolnych przyjaciół. Urodził się w demonicznej rodzinie Hiraṇyakaśipu. Jego koledzy z klasy mieli podobne pochodzenie. Tak więc Prahlāda Mahārāja radził im: "Drodzy bracia, kultywujmy świadomość Kṛṣṇy ." Co mali chłopcy mogą wiedzieć o świadomości Kṛṣṇy? Ale Prahlāda Mahārāja od urodzenia był osobą wyzwoloną. Zatem pytali go: " Czym jest ta świadomość Kṛṣṇy?" Nie potrafili zrozumieć. On przekonywał ich: "durlabhaṁ manuṣyaṁ janma tad apy adhruvam arthadam". To ludzkie ciało jest "durlabhaṁ". Labdhvā sudurlabhaṁ idam bahu sambhavānte (SB 11.9.29). Ta ludzka forma życia została nam warunkowo przyznana przez materialną naturę. Jednak jesteśmy takimi draniami i głupcami. Nie zdajemy sobie sprawy z wartości tej ludzkiej formy życia. Angażujemy się jedynie w zadowalanie zmysłów na poziomie psów i kotów. Dlatego śāstra mówi: "Ta ludzka forma życia nie jest przeznaczona na używanie życia w stylu psów i świń." Nāyaṁ deho deha-bhājāṁ nṛ-loke.
Każdy posiada materialne ciało. Ale w ludzkim społeczeństwie, nṛ-loke, nie powinno ono być marnowane. Nāyaṁ deho deha-bhājāṁ nṛ-loke kaṣṭān kāmān arhati viḍ-bhujāṁ ye (SB 5.5.1). Posiadając tą ludzką formę, dzień i noc pracują ciężko dla zadowalania zmysłów. Takie jest zajęcie psów i wieprzy. One robią dokładnie to samo; dnie i noce spędzają na ciężkiej pracy dla zadowalania zmysłów. Z tego powodu w ludzkim społeczeństwie musi istnieć system podziału, nazywany varṇāśrama-dharma. To jest cywilizacja wedyjska. Tak naprawdę brzmi to Ārya-samāja. Ārya-samāja nie oznacza, żeby stać się głupcem i draniem, zaprzeczającym istnieniu Boga. To jest Anārya. Podobnie jak Kṛṣṇa upomniał Arjunę: anārya-juṣṭa. "Przemawiasz jak anārya." Osoby nieświadome Kṛṣṇy to anārya. Anārya. Ārya oznacza tego, kto jest zaawansowany w świadomości Kṛṣṇy. Zatem tak naprawdę Ārya-samāna oznacza osobę świadomą Kṛṣṇy. W innym razie będzie to tylko imitacja ārya-samāna. Tutaj, w Bhagavad-gīcie, Kṛṣṇa potępia Arjunę, ponieważ odmawia on walki. Nie wie, jaka jest jego powinność. Ale Arjuna w końcu przyznaje: kārpaṇya-doṣopahata-svabhāvaḥ (BG 2.7). "Stałem się anārya, bo zapomniałem o swoim obowiązku."
W rzeczywistości, āryan samāja oznacza społeczeństwo świadome Kṛṣṇy. Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kṛṣṇy... jest Autentyczne. To jest Ārya. W tym miejscu Arjuna objaśnia :"Tak, kārpaṇya-doṣo. Zapomniałem o swojej roli, dlatego "upahata-svabhāvaḥ", nie wiem co czynić. Kṣatriya powinien być zawsze w gotowości. Kiedykolwiek dochodzi do wojny lub bitwy, powinien być bardzo ochoczo nastawiony. Jeżeli inny kṣatriya wyzywa go: "Chcę z tobą walczyć," nie może odmówić. "W porządku, walczmy. Na miecze." Natychmiast się zgadza. Taki jest kṣatriya. Ale teraz Arjuna odmawia walki. Uważa, że może stać po innej stronie. Zapomina o swoim obowiązku kṣatriya. Dlatego przyznaje: "Tak, kārpaṇya-doṣa." Kārpaṇya-doṣopahata-svabhāvaḥ (BG 2.7). "Zapomniałem o swoim prawdziwym obowiązku. Dlatego stałem się skąpcem..." Chciwość to chorobliwy stan. Cóż więc czynić? Należy udać się do... Kiedy jesteśmy chorzy, zasięgamy porady lekarza: "Co mam zrobić? Cierpię na te dolegliwości." Taka jest procedura.
Podobnie, kiedy nie jesteśmy pewni lub zapominamy jak postępować, zalecana jest konsultacja z autorytetami. Czy ktoś może być wyższym autorytetem od Kṛṣṇy? Dlatego Arjuna mówi: pṛcchāmi tvām. "Pytam Ciebie. Taki jest mój obowiązek. Dotychczas go nie wypełniałem. To nie było właściwe. Dlatego muszę zapytać osobę bardziej kwalifikowaną." Tak to się odbywa. Tad vijñānārthaṁ sa gurum eva abhigacchet (MU 1.2.12). Taki jest wedyjski obowiązek. Każdy w tym świecie materialnym jest zdezorientowany i z tego powodu cierpi. Lecz nie idzie do bona fide guru. Tego nie zrobi. To jest kārpaṇya-doṣa. W tym miejscu Arjuna uwalnia się od kārpaṇya-doṣa. Pyta Kṛṣṇę. Pṛcchāmi tvām. "Mój drogi Kṛṣṇo, jesteś najwyższą osobą. To wiem. Jesteś Kṛṣṇa. A ja jestem zakłopotany. Właściwie nie wiem, co czynię. Dlatego pytam Ciebie."