PL/Prabhupada 0306 - Powinniśmy przedstawiać nasze pełne wątpliwości pytania
Lecture -- Seattle, October 2, 1968
Prabhupada: Jakieś pytanie? Najpierw od publiczności. Zapraszamy na pytania, jeśli macie jakiekolwiek pytania, wątpliwości, stwierdzenia, możecie dociekać. Tad viddhi praṇipātena paripraśnena sevayā (BG 4.34). Jeśli jesteście poważni aby rozumieć wszystko, powinniście przedstawić swoje pełne wątpliwości pytania, a następnie zrozumiecie. Widzicie. Tak?
Młody mężczyzna: Czy można osiągnąć świadomość, która jest ponad słowami? Albo, śmiem powiedzieć, czy istnieje komunikacja, która nie jest słowem, ale może wibracją, która jest bardzo podobna do dźwięku samego w sobie? Być może docierając do oṁ. Czy istnieje komunikacja, coś rozumianego pomiędzy tobą a mną, mną i moim bratem, innymi, każdym z nas? Czy istnieje doświadczenie, być może, gdzie jesteśmy... Czy to brzmi jak "dong", "aung". Czy jest coś innego prócz porozumienia werbalnego? Rozmowy?
Prabhupada: Tak, to Hare Kryszna.
Młody mężczyzna: Hare Kryszna.
Prabhupada: Tak.
Młody mężczyzna: Czy mógłbyś to rozwinąć? Czy mógłbyś mi powiedzieć, jak to może być? Jak to może być przez cały czas? Zamiast być człowiekiem, zamiast musieć mówić po angielsku czy w innych językach? Jak mówić w tym jednym języku?
Prabhupada: Cóż, dźwięk może być wibrowany w dowolnym języku. To nie ma znaczenia, że Hare Kryszna może brzmieć tylko w sanskrycie. Może brzmieć również w tonie języka angielskiego: "Hare Kryszna". Czy jest jakaś trudność? Ci chłopcy, oni również wymawiają Hare Kryszna. Więc nie ma trudności. To, co się liczy to dźwięk. Nie ma znaczenia, kto go wymawia. Podobnie jak w fortepianie, jeśli go dotknąć, to jest "dung". To nie ma znaczenia, czy Amerykanin dotyka czy Indianin dotyka lub Hindus dotyka lub Muzułmanin dotyka, dźwięk jest dźwiękiem. Podobnie, ten fortepian, Hare Kryszna, wystarczy go dotknąć i będzie brzmieć. To wszystko. Tak?
Młody mężczyzna (2): Czy siadasz i medytujesz sam? Co robisz ze swoim umysłem, kiedy wędruje? Czy myślisz o czymś? Czy zawieszasz go na czymś, czy też pozwalasz mu wędrować samemu?
Prabhupada: Najpierw chciałbym wiedzieć, przez co rozumiesz medytację?
Młody mężczyzna (2): Siedzieć samotnie w ciszy.
Prabhupada: Huh?
Tamala Kryszna: Siedzieć samotnie w ciszy.
Prabhupada: Siedzieć samotnie w ciszy. Czy to możliwe? Myślisz, że to jest możliwe?
Młody mężczyzna (2): Jeśli słuchasz własnego umysłu.
Prabhupada: Wtedy umysł zawsze jest aktywny.
Młody mężczyzna (2): Mówi do ciebie.
Prabhupada: Jak można siedzieć, cichy umysł? Umysł zawsze działa. Czy istnieje jakieś doświadczenie, że umysł nie działa, gdy siedzisz w milczeniu? Kiedy śpisz, umysł działa. Ty śnisz. To jest działanie umysłu. Więc kiedy spotykasz się z tym, że twój umysł jest cichy?
Młody mężczyzna (2): O to właśnie starałem się zapytać.
Prabhupada: Tak. Dlatego umysł nigdy nie jest cichy. Trzeba zaangażować w coś swój umysł. To jest medytacja.
Młody mężczyzna (2): W co go zaangażować?
Prabhupada: Tak. To jest Kryszna. Angażujemy nasz umysł w Krysznę, piękną Najwyższą Osobę Boga. Nie tylko umysł, ale angażujemy go w działaniu ze zmysłami. Ponieważ umysł działa z naszymi zmysłami.