PL/Prabhupada 0464 - Siastry nie są przeznaczone dla próżniaków
Lecture on SB 7.9.8 -- Mayapur, February 28, 1977
Tak więc mahājano yena gataḥ sa panthāḥ (CC Madhya 17.186). Możemy nauczyć się świadomości Kṛṣṇy doskonale, jeśli podążamy za mahājanami. Mahājana oznacza wielką osobę, która jest bhaktą Pana. Nazywają się mahājana. "Jana" znaczy "osoba". Podobnie jak w codziennym życiu w Indiach, mahājanem nazywa się kogoś kto jest bardzo bogaty. Zatem mahājana oznacza tego, kto posiada bogactwo służby oddania. Nazywa się go mahājanem. Mahājano yena gataḥ sa panthāḥ. Tak więc mamy Ambarīṣa Mahārāja; mamy Prahlāda Mahārāja. Jest wielu, wielu królów, Yudhiṣṭhira Mahārāja, Parīkṣit Mahārāja, oni są rājarṣi (świętobliwymi królami). Tak więc świadomość Kṛṣṇy jest przeznaczona dla bardzo wielkich osobistości.
- imaṁ vivasvate yogaṁ
- proktavān aham avyayam
- vivasvān manave prāhur
- manur ikṣvākave 'bravīt
- (BG 4.1)
Evaṁ paramparā-prāptam imaṁ rājarṣayo viduḥ (BG 4.2). Prawdę mówiąc, śāstry (starożytne święte pisma) nie są przeznaczone dla próżniaków. Lecz dla wysoce uczonych brāhmiṇów (klasy kapłanów i uczonych) i wysoce wzniosłych kṣatrijów (klasy zarządzających i wojskowych). Natomiast nie oczekuje się od vaiśiów (klasa kupców) i śudrów (klasa robotników), że staną się bardzo uczonymi w pismach, ale będąc właściwie kierowanymi przez dobrych brāhmiṇów i kṣatriyów, oni też są doskonali. Pierwsza doskonała klasa, munayo, jak jest powiedziane, sattvaikatāna gatayo munayo (SB 7.9.8), Wielcy mędrcy. Ogólnie "wielcy mędrcy" oznacza brāhmiṇów, Waisznawów. Są usytuowani w sattva-guṇie (sile dobroci) dzięki służbie oddania. Rajas (siła pasji), tamo-guṇa (siła ignorancji) nie mogą ich dotknąć. Naṣṭa-prāyeṣv abhadreṣu nityaṁ bhāgavata-sevayā (SB 1.2.18). Bhadra i abhadra, dobro i zło. Zatem rajo-guṇa i tamo-guṇa są złe, a sattva-guṇa jest dobra. Jeśli jesteśmy usytuowani, jak to jest powiedziane, sattvaikatāna-gatayo... Jeśli zawsze znajdujesz się na platformie sattva-guṇy, wtedy zawsze masz jasność jak należy postępować. Sattva-guṇa oznacza prakāṣa. Wszystko jest jasne, pełna wiedza. A w rajo-guna nie jest jasne. Podany jest przykład: tak jak drewno. Jest ogień, ale pierwszy objaw ognia, drewno, powstanie dym. Kiedy podpalasz drewno, najpierw pojawia się dym. Więc dym ... Najpierw drewno, potem dym, potem ogień. A z ognia, kiedy angażujesz ogień do ofiary ogniowej, jest to najlepsze. Wszystko pochodzi z tego samego źródła. Z ziemi pochodzi drewno, z drewna pochodzi dym, od dymu pochodzi ogień. I ogień, kiedy zaangażowany w ofiarę ogniową, v - to jest właściwe użycie ognia. Kiedy ktoś pozostaje na platformie drewna, to jest to całkowite zapomnienie. Kiedy ktoś pozostaje na platformie dymu, przebija się światło. Kiedy ktoś zostaje na platformie ognia, wtedy jest pełne światło. A kiedy światło jest zaangażowane w służbę dla Kṛṣṇy, jest to doskonałe. Musimy to zrozumieć.