PL/Prabhupada 0675 - Wielbiciel jest oceanem łaski. Chce on rozdawać łaskę



Lecture on BG 6.25-29 -- Los Angeles, February 18, 1969

Prabhupāda: Strona sto pięćdziesiąt sześć.

Viṣṇujana: "Stopniowo, krok po kroku, z pełnym przekonaniem, przy pomocy swojej inteligencji należy osiągnąć trans, i w ten sposób umysł powinien być skupiony wyłącznie na Najwyższej Osobie i nie powinien myśleć o niczym innym (BG 6.25)."

Prabhupāda: Tak. Osoba ... Umysł powinien być skupiony na Osobie. My jesteśmy osobami, i Kṛṣṇa także jest Osobą. To tak, jakbyś skupił wzrok na słońcu, wtedy zobaczysz i słońce i siebie również. Czasami w ciemności nie widzimy nawet siebie samych. Mogłeś tego doświadczyć. Nie mogę zobaczyć swojego ciała w ciemności. Chociaż ciało jest ze mną, jestem ciałem lub jestem kim jestem, nie mogę zobaczyć siebie. Mogłeś tego doświadczyć. Więc jeśli znajdujesz się w słońcu, w blasku słońca, wtedy widzisz słońce tak dobrze jak widzisz siebie samego. Czyż nie? Dlatego, aby zobaczyć siebie, znaczy przede wszystkim zobaczyć Najwyższą Osobę. Najwyższą Osobą jest Kṛṣṇa. W Wedach jest powiedziane, w Kaṭhopaniṣad, nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām (Kaṭha Upaniṣad 2.2.13). Najwyższa Osoba jest Głównym Wiecznym spośród wszystkich wiecznych. On jest główną żywą istotą spośród wszystkich żywych istot. Tak więc ten ruch świadomości Kṛṣṇy oznacza - skoncentruj umysł na osobie. Aby ... Ten sam przykład. Jeśli skupisz swój umysł na Kṛṣṇie, to możesz skupić swój umysł na wszystkim. Ten sam przykład raz jeszcze, jeśli dbasz o swój żołądek, wtedy troszczysz się o wszystkie inne części swojego ciała. Jeśli dostarczasz do żołądka pożywny pokarm, żołądek jest wolny od zakłóceń, wtedy zachowujesz dobre zdrowie. Więc jeśli podlewasz korzenie drzewa, wtedy automatycznie zatroszczyłeś się o wszystkie gałęzie, liście, kwiaty, gałązki, wszystko. Jeśli więc zadbasz o Kṛṣṇę, wówczas wykonasz najlepszą służbę dla wszystkich innych. Automatycznie. Ci chłopcy wychodzą z grupą kīrtanową. Ponieważ są świadomi Kṛṣṇy, nie znaczy, że będą siedzieć bezczynnie w świątyni. Wychodzą na zewnątrz, nauczają tej ​​filozofii aby inni mogli z niej skorzystać. Tak więc osoba świadoma Kṛṣṇy nie może siedzieć bezczynnie. Myśli, że taką wspaniałą filozofię życia trzeba rozpowszechniać. To jest jego misja. Jogin może być usatysfakcjonowany własnym zaawansowaniem. Siedzi w spokojnym miejscu, praktykuje jogę, wznosząc się do życia transcendentalnego. To jest jego prywatna praktyka. Ale bhakta nie jest usatysfakcjonowany po prostu awansując indywidualnie. Ofiarowujemy nasz szacunek Vaiṣṇavom: vāñchā-kalpatarubhyaś ca kṛpā-sindhubhya eva ca patitānāṁ pāvanebhyo vaiṣṇavebhyo namo namaḥ. Vaiṣṇava to taka osoba, taki wielbiciel, który bardzo współczuje tym uwarunkowanym duszom. Kṛpā-sindhubhya eva ca. Kṛpā oznacza łaskę, a sindhu oznacza ocean. Wielbiciel jest oceanem łaski. On chce rozdawać łaskę. Podobnie jak Pan Jezus Chrystus był świadomy Boga, świadomy Kṛṣṇy, ale nie był usatysfakcjonowany sam w sobie. Gdyby kontynuował swoją świadomość Boga w pojedynkę, nie ukrzyżowano by go. Ale nie. Chciał także dbać o innych, inni też powinni być świadomi Boga. Inni też powinni być świadomi Kṛṣṇy. Król zabronił mu to robić. Więc zrobił to ryzykując życiem. Taka jest natura wielbiciela. Dlatego wielbiciel, który naucza jest najdroższym bhaktą Pana. Jest to powiedziane w Bhagavad-gīcie. Oni wychodzą na zewnątrz, nauczają, napotykają przciwności. Czasem bywają pokonani, czasami rozczarowani, czasami udaje im się kogoś przekonać, są różne rodzaje ludzi. Więc to nie jest tak, że każdy bhakta jest bardzo dobrze wyposażony. Istnieją także trzy klasy wielbicieli. Ale ten wysiłek: "Pójdę i będę nauczał świadomości Kṛṣṇy", jest najlepszą służbą dla Pana. Ponieważ starają się, napotykając przeciwieństwa, wznieść ludzi do najwyższego standardu samorealizacji. Tak więc ten, który widział, ten, który jest w transie samorealizacji, nie może siedzieć bezczynnie. Musi wyjść. On ... Podobnie jak Rāmānujācārya. Publicznie ogłosił mantrę. Jego mistrz duchowy powiedział, że ta mantra ... Tak jak ten Maharishi przybył do waszego kraju. Chciał dawać jakieś prywatne mantry. Jeśli ta mantra ma jakąkolwiek moc, dlaczego powinna być prywatna? Jeśli w ogóle ta mantra ma jakąś moc, dlaczego nie powinna być publicznie ogłoszona, aby każdy mógł skorzystać z tej mantry? To jest właściwe. To oszustwo, rozumiesz? Więc tutaj nie ma procesu oszukiwania. Mówimy, że ta mahā-mantra może cię wyzwolić, rozprowadzamy ją publicznie. Za darmo, bez żadnych opłat. Ale ludzie są takimi głupcami, nie są na to przygotowani. Będą gonić za tą mantrą od Maharishiego. Zapłać trzydzieści pięć dolarów i dostań jakąś prywatną mantrę, rozumiesz? Więc ludzie chcą być oszukiwani. A tutaj, mantra Hare Kṛṣṇa, ci ludzie nauczają jej bez żadnych opłat, deklarując na ulicy, parku, wszędzie: "Chodź, weź to". "Och, to nie jest dobre." To jest māyā, to się nazywa iluzja. To jest urok māyi. A jeśli pobierasz opłatę, jeśli blefujesz, jeśli oszukujesz, ludzie pójdą za tobą. Sacha bole tomare lata juta jagat harai, dhana kali-yuga dukha lalge haspai (?). To jest werset w hindi autorstwa jednego wielbiciela, że ta Kali-yuga jest tak odrażająca, że ​​kiedy mówisz prawdę, wtedy ludzie przyjdą z kijem, żeby cię pobić. Ale jeśli ich oszukujesz, blefujesz, oni będą oszołomieni, i polubią to. Jeśli ja powiem, że jestem Bogiem, ludzie powiedzą: "Och, tutaj jest Swamiji, Bóg". Nie będą pytać "Jak stałeś się Bogiem? Po jakich symptomach można poznać Boga? Czy masz te wszystkie symptomy?" Nikt nie zapyta. Więc takie rzeczy mają miejsce, dopóki ktoś nie jest skoncentrowany na osobie, dopóki ktoś nie rozumie, czym jest prawdziwe ja, dopóki ktoś nie rozumie, czym jest Najwyższe Ja. Joga oznacza zrozumienie tego procesu samorealizacji. To jest joga. Czytaj dalej.