PL/Prabhupada 0836 - Bądź gotowy by poświęcić wszystko aby osiągnąć doskonałość tej ludzkiej formy życia



Lecture on CC Madhya-lila 20.100-108 -- New York, November 22, 1966

Sādhu, mędrzec lub wielbiciel, pomimo tego, że wie wszystko, zawsze przedstawia siebie jako osobę, która nic nie wie. Nigdy nie mówi: "Wiem wszystko". W rzeczywistości nie można wszystkiego wiedzieć. Nie jest to możliwe. Ale ktoś ... Tak jak Sir Isaac Newton, potwierdza to: "Ludzie mówią, że jestem bardzo uczony, ale ja sam nie wiem, ile się nauczyłem. Po prostu zbieram kamyki na brzegu morza." Taka jest pozycja. Jeśli człowiek jest rzeczywiście uczony, nigdy nie powie: "Jestem uczony". Powie jedynie: "Jestem głupcem numer jeden. Nie wiem".

Caitanya Mahāprabhu docenił jego pokorę, ponieważ na prawdę był bardzo uczonym i znaczącym człowiekiem w społeczeństwie. Więc w ramach odwzajemnienia, wymiany, mam na myśli etykietę, On również przyjął: "Nie, nie jesteś upadły. Nie powinieneś się zniechęcać. Jest to zwykłym obowiązkiem każdego uczonego człowieka, by przedstawiać się w ten sposób. Ale ty nie jesteś głupcem." Kṛṣṇa śakti dhara tumi: (CC Madhya 20.105) "Ponieważ już jesteś wielbicielem". Przed przejściem na emeryturę i przed przyjściem do Caitanyi Mahāprabhu, ci Gosvāmī, jak wam mówiłem, byli bardzo uczonymi w sanskrycie. Mieli w zwyczaju czytać Bhāgavatam. Kiedy złożył fałszywy raport do Nawab Shaha, że ​​"Nie czuję się dobrze. Nie może przyjść do biura", to Nawab Shah osobiście poszedł do niego do domu, i odkrył, że "Ten dżentelmen nie wypełnia swoich obowiązków w biurze i oszukuje, że jest chory. Co to jest?" Kiedy Nawab Szah zobaczył, że spędza on czas z uczonymi paṇḍitami na czytaniu Śrīmad-Bhāgavatam, wtedy zrozumiał: "Och, to jest twoja choroba. Teraz zająłeś się Śrīmad-Bhāgavatam". Tak więc w rzeczywistości był bardzo uczony, ale z powodu swojej skromnej postawy, przedstawił się Panu Caitanyi w ten łagodny sposób.

Tak więc Caitanya Mahāprabhu mówi:

sad-dharmasyāvabodhāya
yeṣāṁ nirbandhinī matiḥ
acirād eva sarvārthaḥ
sidhyaty eṣām abhīpsitaḥ
(CC Madhya 24.170)

Mówi: "Twoim pragnieniem jest osiągnąć doskonałość, dlatego jesteś tak pokorny". W następstwie cytuje on werset z Nāradīya Purāṇy, że każdy, kto jest bardzo poważny ... Ktoś, kto poważnie podchodzi do poznania siebie w doskonały sposób i jeśli tego poszukuje, wówczas a gwarantowane ma osiągnięcie doskonałości. Jedyną wymaganą rzeczą jest poważne podejście do tego tematu. Znaczenie tego wersetu to sad-dharmasyāvabodhāya yeṣāṁ nirbandhinī matiḥ. Nirbandhinī matiḥ oznacza, że ​​już zdecydował, że "W tym życiu uczynię moje życie doskonałym". Wtedy ma zagwarantowane osiągnięcie doskonałości. Gwarantowane. Jeśli myśli: "Och, tylko spróbuję. Przetestuję także ten dział świadomości Kṛṣṇy, w tym samym czasie przetestuj inne działy. Pójdę tą drogą ..." Nie. Trzeba być bardzo poważnym, aby osiągnąć całkowitą doskonałość w tym życiu. Zatem powinniśmy być tak poważni jak Sanātana Gosvāmī. I w tym celu on poświęcił wszystko, stał się żebrakiem. Powinniśmy więc być gotowi poświęcić wszystko dla doskonałości tej ludzkiej formy życia. Wóczas doskonałość jest gwarantowana. Po prostu powinniśmy być bardzo poważni, to wszystko.