PL/Prabhupada 0922 - Prosimy wszystkich: Intonujcie, intonujcie, intonujcie



730422 - Lecture SB 01.08.30 - Los Angeles

W jakiejś gazecie ukazała się karykatura. Być może to pamiętacie. W Montrealu lub tu, nie pamiętam. Staruszka z mężem siedzieli twarzą w twarz. Kobieta prosi męża: "Intonuj, intonuj, intonuj." A mąż odpowiada: "Nie mogę, nie mogę, nie mogę." To ma miejsce. Prosimy wszystkich: "Intonujcie, intonujcie, intonujcie." A ludzie odpowiadają: "Nie możemy, nie możemy, nie możemy." To jest ich nieszczęście. Naszym obowiązkiem jest uszczęśliwienie tych wszystkich nieszczęśników. To jest nasza misja. Dlatego wychodzimy na ulicę i śpiewamy. Choć ludzie mówią: "Nie możemy," to my intonujemy. To jest nasze zadanie. I w jakiś sposób wkładamy w ich ręce książki. Wtedy stają się szczęśliwi. Zazwyczaj ciężko zarobione pieniądze trwoni się na jakieś grzeszne wydatki, lecz jeśli człowiek kupi książkę, bez względu na cenę, to te pieniądze są właściwie użyte. To jest początek świadomości Kṛṣṇy. Ponieważ ktoś daje swe ciężko zarobione pieniądze na ruch świadomości Kṛṣṇy, to otrzymuje korzyść duchową. Nic nie traci. Zdobywa duchową korzyść. Dlatego naszym zadaniem jest przyciągnięcie w jakiś sposób każdego do tego ruchu świadomości Kṛṣṇy. Ludzie na tym skorzystają.

To zadanie nie dotyczy tylko ludzi. Plan Kṛṣṇy jest tak wspaniały, że... Kṛṣṇa pojawił się jako człowiek, jako Pan Kṛṣṇa, a nie każdy wiedział, że jest On Najwyższą Boską Osobą. Zachowywał się jak zwykła ludzka istota. Ale nie był zwykły. Gdy zachodziła potrzeba, udowadniał, że jest Najwyższą Boską Osobą. Ogólnie znany był jako zwykły człowiek. Dlatego Śukadeva Gosvāmī opisuje Kṛṣṇę bawiącego się z pasterzami. Śukadeva Gosvāmī pyta, kim jest ten pasterz? itthaṁ satām... sukhānubhūtyā (SB 10.12.11). Satām. Impersonaliści medytują o bezosobowym Brahmanie i czują jakieś transcendentalne szczęście. Śukadeva Gosvāmī mówi, że źródło transcendentalnego szczęścia jest tu, Kṛṣṇa. Ahaṁ sarvasya prabhavaḥ (BG 10.8). Kṛṣṇa jest źródłem wszystkiego. Dlatego transcendentalne szczęście, którego impersonaliści próbują doświadczać medytując o bezosobowym Brahmanie, Śukadeva Gosvāmī opisuje je jako: itthaṁ satāṁ brahma-sukhānubhūtyā (SB 10.12.11). Brahma-sukham, transcendentalne szczęście doświadczania Brahmana. Dāsyaṁ gatānāṁ para-daivatena. Oto osoba, która jest źródłem brahma-sukha i dāsyaṁ gatānāṁ para-daivatena. Dāsyaṁ gatānāṁ oznacza wielbiciele. Wielbiciel jest zawsze gotów służyć Panu. Dāsyaṁ gatānāṁ para-daivatena. Najwyższa Boska Osoba. Oto źródło brahma sukha, oryginalna Boska Osoba. I māyāśritānāṁ nara-dārakeṇa. Ci, którzy są pod urokiem złudnej energii, dla nich wygląda On jak zwykły chłopiec. Zgodnie z tą koncepcją jest On ye yathā māṁ prapadyante (BG 4.11).