PL/Prabhupada 0960 - Każdy, kto zaprzecza egzystencji Boga jest szaleńcem
750624 - Conversation - Los Angeles
Prabhupāda: To dusza prawdziwie raduje się lub cierpi, nie to ciało. Gdy dusza opuszcza ciało, ono samo nie cieszy się już ani nie cierpi; jest tylko cząstką materii. Dopóki dusza jest w ciele możemy czuć radość i cierpienie. Dlatego dusza jest ważna. Jeśli możecie zgłębiać duszę, to zrozumiecie też, kim jest Bóg.
Peter: Skąd wiadomo, że dusza istnieje?
Prabhupāda: Ponieważ mówisz. Ponieważ dociekasz. Dlatego wiem, że jest tam dusza. Ponieważ jesteś duszą, to dociekasz. Gdy dusza opuszcza ciało, nie można już pytać o nic. Koniec.
Dr Wolfe: Czy można powiedzieć, że dusza i życie to jest to samo?
Prabhupāda: Tak. Identyczne... Życie jest symptomem duszy. Jest tam życie, ponieważ dusza jest obecna. Gdy tylko dusza odchodzi, nie ma też życia. Na niebie widzimy słońce i jego blask. Gdy zachodzi, nie ma już światła, jest ciemno.
Dr Orr: Czy zatem mamy pomijać ciało? Czy mamy je dyscyplinować, ignorować? Czy o tym mówisz?
Prabhupāda: Ignorować?
Bahulāśva: Jak traktować ciało? dr
Orr: Jak dbasz o ciało?
Prabhupāda: Robię najlepszy użytek ze złego nabytku. Ciało to zły nabytek. Ale musimy je wykorzystać.
Dr Orr: Gdy mówisz, że wszystko jest cząstką Boga, to jest tak z wyjątkiem ciała- ciało nie jest boskie.
Prabhupāda: Tak.
Wielbiciel: Nie, on mówi, że gdy my mówimy, że wszystko jest częścią Boga, to ciało jest wyjątkiem. Jemu chodzi o to, że ciało jest wyjątkiem. Ciało nie jest częścią Boga?
Prabhupāda: Dlaczego nie? Ciało też jest Jego częścią. Tak, to już wyjaśniłem.
Dr. Judah: Māyā-śakti.
Prabhupāda: Tak, to jest inna energia.
Dr Orr: Och rozumiem.
Dr Judah: Jest to niższa energia Kṛṣṇy.
Dr Orr: Niższa energia.
Prabhupāda: Wszystko jest energią Boga, ciało też. Najlepszy użytek ciała jako Jego energii jest wykorzystanie go dla Boga. Wtedy ciało jest uduchowione. Ciało też jest energią Boga i jeśli zajmuje się służbą dla Boga, to nie jest już złym nabytkiem, staje się dobrym.
Prabhupāda: Gdy najemca uważa, że: "Ten apartament jest mój. Ja jestem właścicielem," to myli się. Jeśli wie doskonale, że należy on do właściciela, "Dostałem je do użytku," to jest to wiedza.
Dr Wolfe: Śrīla Prabhupāda, najemcę można z łatwością eksmitować.
Prabhupāda: Tak, eksmitować. Wtedy poznaje właściciela, gdy zostaje wyrzucony. Mówi o tym Bhagavad-gītā: mṛtyuḥ sarva-haraś cāham (BG 10.34). Ci, którzy nie wierzą w Boga, do nich przyjdzie On pewnego dnia jako śmierć, "Uwierz we Mnie teraz. Wynoś się!" I koniec. Kończy się twoja duma. Duma, własność, rodzina, konto w banku, drapacz chmur- wszystko jest odebrane: "Koniec. Wyprowadzaj się." To jest Bóg. Rozumiecie teraz Boga? Czy wierzysz w Niego czy, On do ciebie przyjdzie kiedyś. Zabierze ciebie, zabierze ci wszystko i powie: "Wyprowadzaj się!" To jest Bóg. Nie ma znaczenia, czy wierzysz w Niego czy nie. Ten sam przykład: najemca może nie wierzyć w właściciela, lecz gdy ten przyjdzie z nakazem sądowym: "Wyprowadź się," to wtedy musi się wyprowadzić. To wszystko. Mówi o tym Bhagavad-gītā: "Ci, którzy nie wierzą w Boga, Bóg przychodzi do nich jako śmierć i zabiera im wszystko. Koniec." W to najemca musi uwierzyć. "Tak, pewne jak śmierć." Wtedy Bóg jest pewnikiem. Możesz Go podważać dopóki zostało ci kilka lat życia, lecz Bóg przyjdzie i pozbawi cię twej dumy i prestiżowej pozycji, "Wynoś się." Dopóki ktoś nie jest szaleńcem, to nie może powiedzieć: "Nie ma Boga." Każdy, kto zaprzecza istnieniu Boga jest szaleńcem.
Dr Wolfe: Prabhupāda, nie lepiej powiedzieć, że jest on ślepy lub głupi?
Prabhupāda: To jest to samo. Szaleństwo to suma wszelkiej głupoty. Gdy mówię szalony, to jest to suma wszelkich rodzajów głupoty. Dajcie im teraz prasādam. Myślę, że ich czas się skończył.