SQ/Prabhupada 0002 - Madman Civilisation
Lecture on SB 6.1.49 -- New Orleans Farm, August 1, 1975
Harikeśa: Perkthim... "Ashtu si nje person i cili gjate nje endrre ku aksionet xhirohen tek trupi dhe zhvillohen ne endrren e tij, ose pranon trupin si veten e tij, ne te njejten menyre, ai identifikon trupin si veten e tij, nga i cili kerkohet nje adrese e jetes se shkuar besimtare ose jobesimtare, dhe nuk eshte e lejuar te njohe jeten e kaluar ose ate te se ardhmes."
Prabhupāda:
- yathājñas tamasā (yukta)
- upāste vyaktam eva hi
- na veda pūrvam aparaṁ
- naṣṭa-janma-smṛtis tathā
- (SB 6.1.49)
Ky eshte vendi yne. Ky eshte perparesia jone ne shkence, nuk e dime "Cka kam qene perpara kesaj jete dhe ne cfare do te shendrrohem pas kesaj jete?" Jeta vazhdon. Kjo eshte dituria e shpirtit. Ndoshta ata nuk e dine qe edhe ajo jete do te vazhdoje. Ata mendojne, " Pata fatin, te kem kete jete, dhe do te perfundoje pas vdekjes. Nuk behet fjale per te kaluaren, te tashmen apo te ardhmen. Le t'a shijojme ate." Kjo quhet injorance, tamasā, jete e papergjegjshme. Pra ajñaḥ. Ajñaḥ do te thote qe dikush nuk ka njohuri. Dhe kush nuk e ka kete njohuri? Tani,tamasā. Ata qe jetojne ne moden e injorances. Egzistojne tre lloje te natyres materiale: sattva, raja, tamas. Sattva-guṇa do te thote gjithcka eshte e paster, prakāśa. Ashtu si qielli qe mbulohet nga rete; dielli nuk eshte i qarte. Por prapa reve ka diell, cdo gje eshte e paster. Dhe me rete nuk eshte i qarte. E njejta gje, per ata qe jane ne sattva-guṇa, per ata cdo gje eshte e paster, dhe per ata qe jane ne tamo-guṇa, cdo gje eshte injorance, dhe ata qe jane te perzier, as rajo-guṇa (sattva-guṇa),neither tamo-guṇa, nga media, quhen rajo-guna. Tre gunas Tamasā. Pra ata jane te interesuar ne trupin e tanishem, nuk duan t'ia dine se cfare do t'u ndodhe, dhe nuk kane njohuri se cfare kane qene perpara. Eshte nje vend tjeter i cili pershkruhet: nūnaṁ pramattaḥ kurute vikarma (SB 5.5.4). Pramattaḥ, ashtu si njeri i cmendur. Ai nuk e di perse eshte eshte cmendur. Ai harron. Nga aktet e tij, ai nuk e di se cfare do t'i ndodhe me pas. Njeri i cmendur.
Pra ky qyteterim, nje qyteterim modern, eshte ashtu si zhvillimi i njeriut te cmendur. Ata nuk jane ne dijeni te jetes se tyre te shkuar, por as te interesuar per jeter e tyre te ardhme. Nūnaṁ pramattaḥ kurute vikarma (SB 5.5.4). Ata i bashkangjiten aktiviteteve te tyre ndeshkuese sepse nuk jane ne dijeni te jetes se tyre te shkuar. Si nje qen. Kush eshte shendrruar ne nje qen, atehere ai nuk eshte ne dijeni se cfare do t'i ndodhe me pas? Pra ky qen, ne jeten e tij te meparshme mund te kete qene nje kryeminister, por kur merr jeten e qenit, ai harron. Kjo eshte gjithashtu nje influence nga māyā. Prakṣepātmikā-śakti, āvaraṇātmikā-śakti. Māyā ka marre dy principe. Nese dikush nga jeta fajesore e kaluar eshte shendrruar ne nje qen, dhe nese ai kujton se "Kam qene kryeminister; tani jam shendrruar ne qen," do te jete e pamundur per te qe te jetoje. Atehere māyā mbulon dijen e tij. Mṛtyu. Mṛtyu do te thote te harrosh gjithcka. Ajo quhet mrtyu. Pra ne kete menyre kemi marre eksperience cdo dite dhe nate. Gjate nates kur enderrojme ne nje atmosfere tjeter, nje jete te ndare, neve harrojme kete trup, ajo "Po bie poshte. Trupi im po bie poshte ne nje apartament te mire, nje shtrat te rehatshem." Jo. Supozohet sikur po shetit ne rruge apo eshte ne nje koder. Pra ai vazhdon te enderroje, ai vazhdon... Cdo njeri, neve kemi interes per ate trup. Neve harrojme trupin e kaluar. Pra kjo eshte injorance. Pra injoranca, sa me shume ngrihemi nga injoranca tek dija, ajo eshte jeta e suksesshme. Dhe nese qendrojme ne injorance, ajo nuk quhet sukses. Ajo t'a shkatarron jeten. Pra levizja jone e ndergjegjes se Krishnas, eshte qe te zhvilloje nje person nga injoranca tek dija. Ky eshte qellimi i letersise se Vediktit: te dorezojme nje person. Krishna ka thene ne Bhagavad-gītā per devotet - jo per te gjithe- teṣāṁ ahaṁ samuddhartā mṛtyu-saṁsāra-sāgarāt (BG 12.7). Tjeter:
- teṣāṁ evānukampārtham
- aham ajñāna-jaṁ tamaḥ
- nāśayāmy ātma-bhāva-stho
- jñāna-dīpena bhāsvatā
- (BG 10.11)
Speciale, per devotet... Ai qendron ne zemrat e te gjitheve, por nje devot i cili mundohet te kuptoje Krishnan, Ai ndihmon,. Ai ndihmon. Per ata qe nuk jane devote, qe nuk ia kane idene rreth kesaj... Ata jane thjesht disa kafshe qe hane, flene, bejne seks dhe mbrohen. Ata nuk duan t'ia dine per asgje, te kutpojne Zotin apo marredhenien me te. Per ta, Zoti nuk egziston, dhe Krishna ka thene, " Po, nuk ka asnje zot. Ti fle." Atehere sat-sanga kerkohet. Kjo sat-saṅga, satāṁ prasaṅgāt. Nga shoqata e devoteve ne kemi zgjuar kureshtjen rreth Zotit. Atehere kerkohen qendrat Nuk eshte e panevojshme se po hapim kaq shume qendra. Jo. Eshte per te miren e shoqerise njerezore.