TH/Prabhupada 0007 - ของคริชณะการให้การบำรุงรักษาค้ำจุนจะมา
Lecture on SB 1.5.22 -- Vrndavana, August 3, 1974
บระฮมานันดะ : บราฮมะนะ คือไม่ยอมรับการจ้างใดๆ
พระบูพาดะ : ไม่เลย เขาจะต้องตายเพราะอดอาหาร เขาจะไม่ยอมรับการรับจ้างใดๆ นั่นคือ บราฮมะนะ กษัตริยะ นั่นก็เหมือนกัน, และ ไวชยะ ก็เหมือนกัน เฉพาะ ชูดระ เท่านั้น ไวชยะคนหนึ่งจะค้นพบธุรกิจบางอย่าง เขาจะหาธุรกิจบางอย่าง ดังนั้นจึงมีเรื่องหนึ่งที่เหมาะสมปฏิบัติได้จริง ครั้งหนึ่ง นาย นันดี, นาน นานมาแล้ว, ในคัลคัตตะ เขาได้ไปหาเพื่อนบางคนว่า, "ถ้าคุณสามารถให้เงินทุนนิดหน่อยกับผม, ผมสามารถเริ่มต้นธุรกิจบางอย่างได้" ดังนั้นเขาจึงกล่าวว่า "คุณเป็นไวชยะ? พ่อค้า? "ใช่ครับ" "โอ คุณกำลังขอเงินจากผมหรือ? เงินก็อยู่บนถนน คุณสามารถหาได้" ดังนั่นเขาจึงกล่าวว่า "ผมหาไม่พบ" "คุณหาไม่พบหรือ? นั่นคืออะไร? "นั่น, นั่นคือหนูตัวหนึ่งตาย" "นั่นคือเงินทุนของคุณ" เพียงแค่เห็น
ดังนั้นในวันเหล่านั้นทั้งหลายโรคระบาดกาฬโรคในเมืองคัลคัตตะกำลังเกิดขึ้น ดังนั้นการประกาศใดๆของเทศบาลนครคือหนูใดๆก็ตามที่ตายแล้วถูกนำไปที่สำนักงานเทศบาล, เขาจะได้รับการจ่ายเงินให้สองอันนัส ดังนั้นเขาจึงเอาร่างที่ตายแล้วของหนูและเอาไปที่เทศบาล เขาได้รับการจ่ายเงินให้สองอันนัส ดังนั้นเขาจึงซื้อหมากเน่าเสียบางลูกด้วยเงินสองอันนัส และล้างมันและขายมันเป็นเงินสี่อันนัส หรือ ห้าอันนัส ด้วยวิธีนี้อีกครั้ง, อีกครั้ง, อีกครั้ง, ชายคนนั้นได้กลายมาเป็นคนรวยมาก หนึ่งในสมาชิกในครอบครัวของพวกเขาคือลูกศิษย์อาจารย์เดียวกันของพวกเรา, ครอบครัวนันดี ครอบครัวนันดีนั่นยังคง, พวกเขาได้มีคนสี่ร้อย ถึงห้าร้อยคนให้กินทุกวัน ครอบครัวใหญ่ชนชั้นสูงครอบครัวหนึ่ง และกฎระเบียบของครอบครัวพวกเขาคือทันทีที่มีลูกชายหรือลูกสาวเกิด เงินห้าพันรูปีฝากให้ในธนาคาร และเมื่อถึงเวลาของการแต่งงานของเขา, เงินห้าพันรูปปีกับดอกเบี้ยนั้น, เขาสามารถเอาไปได้ มิฉะนั้นจะไม่มีเงินส่วนแบ่งมากขึ้นในทรัพย์ที่เป็นก้อน และทุกๆคนที่อาศัยอยู่ในครอบครัว, เขาได้รับอาหารการกินและที่พักพิง นี่เป็นของพวกเขา … แต่ ตั้งแต่ดั้งเดิมมา, อาตมาหมายถึงจะบอกว่า, ผู้สถาปนาครอบครัวนี้, นันดี, เขาได้เริ่มต้นธุรกิจของเขากับหนูสีแดงตัวหนึ่ง, หนูตัวใหญ่ตายตัวหนึ่ง, หรือ หนูตัวเล็ก นั่นคือความจริงที่เป็นจริง, ความเป็นจริงจริง, นั่นคือถ้าคนคนหนึ่งต้องการอาศัยอยู่อย่างไม่ขึ้นอยู่กับใคร...
ในคัลคัตตะอาตมาได้เห็นมาแล้ว แม้แต่ชั้นคนจนไวชยะ, และในตอนเช้าพวกเขาจะเอา ดัล (ถั่วเขียวปอกเปลือก) ไปบ้าง ถุงของ ดัล, และไปที่ตามประตูบ้านคน ดัลเป็นที่ต้องการอยู่แล้วทุกที่ ดังนั้นในตอนเช้าเขาทำธุรกิจดัล, และในตอนเย็นเขาเอากระป๋องใส่ชากาแฟอันหนึ่งของน้ำมันก๊าดไปขาย ดังนั้นในตอนเย็นทุกคนจะต้องการ คุณจึงยังคงจะพบได้ในอินเดีย, ที่พวกเขา.... ไม่มีใครกำลังมองหาสำหรับการรับจ้างงาน หนึ่งเล็กๆ น้อยๆ, อะไรก็ตามที่เขามี, การขายถั่วเคี้ยวเล่น หรือถั่วลิสงนั่น อะไรบางอย่างที่เขากำลังทำ แท้ที่จริง, คริชณะได้ให้การบำรุงรักษาค้ำจุนให้กับทุกคน มันเป็นความผิดพลาดอย่างหนึ่งที่จะคิดว่านั่น "ชายคนนี้กำลังให้การบำรุงรักษาค้ำจุนฉัน ไม่, ชาสทระกล่าวไว้ว่า, เอโค โย บะฮูนาม วิดาดฮาทิ คามาน มันเป็นความมั่นใจในคริชณะ, ว่า "คริชณะได้ให้ชีวิตแก่ข้าพเจ้า, คริชณะได้ส่งข้าพเจ้ามาที่นี่ ดังนั้นพระองค์จะให้การบำรุงเลี้ยงค้ำจุนของข้าพเจ้า ดังนั้นตามความสามารถของข้าพเจ้า, ให้ฉันได้ทำบางสิ่งบางอย่าง และตลอดลอดฝั่งแห่งที่มานั่น, ของคริชณะให้การบำรุงรักษาค้ำจุนจะมา"