TH/Prabhupada 0024 - คริชณะทรงมีพระเมตตามาก
Lecture on SB 3.25.26 -- Bombay, November 26, 1974
เมื่ออารจุนะได้เห็นคริชณะตัวต่อตัว คริชณะกำลังสอน ภควัต-คีตา ชึ่งการที่เห็นเราคริชณะเเละเมื่อคุณอ่าน ภควัต-คีตา มันเป็นสิิ่งเดียวกัน ไม่มีความเเตกต่างกัน บางคนกล่าวว่า"อารจุนะโชคดีมาก ที่เห็นคริชณะตัวต่อตัวเเละได้รับคำสอน"นั้นไม่ถูกต้อง คริชณะ เขาสามารถเห็นได้ทันที่ ให้คุณมีสายตาเพื่อมองเห็น ดังนั้นมีคำกล่าวว่า เพรมานจะนะ-ชชุํริทะ เพรมาเเละบัคธิดีเป็นสิ่งเดียวกัน เพรมานจะนะ-ชชุํริทะ-บัฺคธิ-วิโลชะเนนะ สันไดวะ ฮริดะเยชุ วิโลคะยันทิ [บส. 5.38]. ฉันจะท่องจำเรื่องหนึ่งในทำนองเดียวกันนี้ พราหมณ์คนหนึ่งในอินเดียใต้ ในวัดลังกะนาร์ทตะ เขากำลังอ่าน ภควัต-คีตา เเละเขาอ่านหนังสือไม่ออกเขาไม่รู้กระทั่งภาษาสันสกฤตหรือตัวอักษรใด ๆคนไร้การศึกษา ดังนั้นคนในละเเวกนั้นรู้ว่า"เขาอ่านหนังสือไม่ออกเเละเขากำลังอ่าน ภควัต-คีตา" เขาเปิดอ่าน ภควัต-คีตา"อืมม..."เขาเป็นอย่างนั้น เเล้วบางคนก็มาเเกล้ง"เอ้อพราหมณ์คุณอ่าน ภควัต-คีตาอย่างไร เขาสามารถเขาใจได้ว่า"ชายคนนี้เเกล้งเพราะฉันอ่านหนังสือไม่ออก" ดังนั้นในทางนี้ เชธันญะ มหาพระบุํ ก็บังเอิญอยู่ในวันนั้นด้วยที่วัดลังกะนาร์ทตะ เเละพระองค์สามารถเข้าใจได้ว่า"นี่คือสสาวก" ดังนั้นพระองค์เดินเข้าไปหาเเละตรัสถามว่า "พราหมณ์ที่รักของข้าคุณกำลังอ่านอะไรอยู่?" ดังนั้นเขาก็สามารถเข้าใจได้ว่า "คนคนนี้ไม่ได้มาล่อเล่น." เขาจึงกล่าวว่า"ครับ ผมกำลังอ่าน ภควัต คีตา อยู่ครับ ผมพยายามที่จะอ่าน ภควัต คีตา เเต่ผมอ่านหนังสือไม่ออก ดังนั้นพระอาจาร์ทิพย์ของฉันกล่าวว่า 'คุณควรที่จะอ่านบทที่สิบเเปดทุกวัน ฉะนั้นฉันไม่มีความรู้ ฉันอ่านหนังสือไม่ได้ กูรูมหาราชยังคงกล่าวว่า ฉันจึงเพียงเเค่พยายามปฏิบัติตามคำสั่งของเขา เเละเปิดเเต่ละหน้าเเละนั้นคือทั้งหมด ฉันไม่รู้ว่าควรจะอ่านอย่างไร เชธันญะ มหาพระบุํ กล่าวว่า "คุณร้องไห้บ้างครั้งฉันเห็นน่ะ จากนั้น "ใช่ฉันร้องไห้" คุณร้องไห้ได้อย่างไรเมื่อคุณอ่านหนังสือไม่ได้ ไม่เพราะเมื่อฉันนำหนังสือ ภควัต คีตา ฉันเห็นภาพหนึ่ง ว่าคริชณะใจดีมากที่มาเป็นคนขับรถม้านั่งสารถีให้อารจุนะ พระองค์เป็นสาวกของพระองค์ ดังนั้น ชรี คริชณะ มีความเมตตามากที่สามารถยอมรับตำเเหน่งของผู้รับใช้ เพราะอาจุนะออกคำสั่ง ให้สารถีของฉันอยู่ตรงนี้เเละคริชณะกำลังรับใช้เขา ฉะนั้นคริชณะมีความเมตตามาก ดังนั้นเมื่อฉันเห็นภาพเหล่านี้อยู่ในใจฉันฉันร้องไห้ " ดังนั้น เชธันญะ มหาพระบุํ เข้าไปกอดเขาทันทีเพราะคุณอ่าน ภควัต คีตา โดยไม่มีการศึกษาใด ๆ คุณกำลังก็อ่าน ภควัต คีตา พระองค์กอดเขาไว้ เพราะนี่คือ...วิธีการที่เขาเห็นภาพ เพราะเขาเป็นคนที่รักของคริชณะมันไม่สำคัญหรอกว่าเขาสามารถอ่านโศลกนี้ได้หรือไม่ เเต่เขาหลงรักรักคริชณะเเละเขาก็เห็น คริชณะนั่งอยู่ที่นั้นเเละพระองค์ขับรถสารถีให้อารจุนะนี้เป็นสิ่งจำเป็น