TH/Prabhupada 0204 - ฉันได้รับความเมตตาจากกูรู นี้คือคำพูด
Morning Walk -- July 21, 1975, San Francisco
พระบุพาดะ : คุณต้องเชื่อมโยงกันกับทั้งสองอย่าง กูรู-คริชณะ-คริพายะ พายะ บัคทิ-ละทา-บีจะ (เชธันญะ ชาริทามริทะ มาดยะ 19.151) ทั้งสองอย่าง คริพาของกูรู และ คริพาของคริชณะ ความกรุณาทั้งหลายนี้ต้องนำมาเชื่อมต่อกัน แล้วคุณจะได้รับ
จายอัดไวทะ : พวกเรามีความกระตือรือร้นมากที่จะได้รับ กูรู-คริพา
พระบุพาดะ : ใคร ?
จายอัดไวทะ : พวกเราทั้งหมดครับ
พระบุพาดะ : ใช่ ยัสยะ พระสาดาด บะกาวัท-พระสาดาฮ ถ้าคุณได้รับ คริพา ของกูรู แล้วเมื่อนั้น คุณจะได้รับ คริชณะ โดยอัตโนมัติ
นารายณ์ : กูรู-คริพา จะมาได้โดย การทำให้พระอาจารย์ทิพย์ ยินดี ใช่ไหมครับ ชรีละ พระบุพาดะ ?
พระบุพาดะ : ถ้าไม่อย่างนั้นแล้ว อย่างไรล่ะ ?
นารายณ์ : ขอโทษครับ อะไรนะครับ ?
พระบุพาดะ : ถ้าไม่อย่างนั้นแล้ว มันจะสามารถมาได้อย่างไรล่ะ?
นารายณ์ : ดั่งเช่นพวกพระสาวกเหล่านั้น ผู้ที่ไม่ไมีโอกาสได้เห็นท่าน หรือ พูดคุยกับท่าน...
พระบุพาดะ : นั่นท่านได้บอกไว้แล้วว่า , วาณี และ วาพูฮ ถึงแม้ว่าคุณไม่ได้เห็นร่างกายของท่าน , คุณรับเอาคำพูดของท่าน, วาณี
นารายณ์ : แต่ว่าพวกเขาจะรู้ได้อย่างไรครับ ว่าพวกเขากำลังทำให้ท่านยินดีอยู่ล่ะครับ ชรีละ พระบุพาดะ ?
พระบุพาดะ : ถ้าคุณกำลังปฎิบัติ ตามคำสั่งสอนทั้งหลายของกูรู อย่างแท้จริงแล้ว , นั่นก็หมายความว่า ท่านได้ยินดีแล้ว แต่ถ้าคุณไม่ปฎิบัติตาม , แล้วท่านจะยินดีได้อย่างไรล่ะ ?
สุดะมะ : ไม่เพียงแค่นั้น , แต่ความเมตตากรุณาของท่าน ได้แผ่กระจายไปทุกหนทุกแห่ง และ ถ้าพวกเราถือเอาประโยชน์ ที่ท่านได้บอกพวกเราไปแล้วครั้งเดียว , เมื่อนั้นพวกเราจะได้รู้สึกถึงผลลัพท์ที่ตามมา
พระบุพาดะ :ใช่
จายอัดไวทะ : และถ้าพวกเรามีความศรัทธาในอะไรที่กูรูได้บอกไปแล้ว เมื่อนั้นพวกเราก็จะทำสิ่งนั้นโดยอัตโนมัติ
พระบุพาดะ : ใช่ กูรูมหาราช ของอาตมา ได้จากไปในปี คศ. 1936 และอาตมาได้เริ่มองค์การนี้ในปี คศ. 1965 ,สามสิบปีให้หลัง หลังจากนั้นหรือ? อาตมาก็กำลังได้รับความเมตตากรุณาจาก กูรู นี่คือ วาณี ถึงแม้ว่ากูรูไม่ปรากฎให้เห็นในทางร่างกาย, ถ้าคุณทำตาม วาณี, เมื่อนั้นคุณจะกำลังได้รับความช่วยเหลือ
สุดามา : อย่างนั้นก็ไม่มีคำถามของการห่างเหิน ตราบเท่าที่พระสาวกเชื่อฟังคำสอนของกูรู
พระบุพาดะ : ไม่เลย ชาคฮู-ดาน ดิโล เจอิ… อะไรนะนั่น, ประโยคต่อไป? สุดามา : ชาคฮู-ดาน ดิโล เจอิ, จันเม จันเม พระบู เสอิ พระบูพาดะ : จันเม จันเม พระบู เสอิ ดังนั้นห่างเหินกันตรงไหน? ผู้ที่ได้เปิดดวงตาของคุณ, ท่านคือ พระบูของคุณ เกิดชาติแล้วชาติเล่า
พะระมะฮัมสะ : ท่านไม่เคยรู้สึกถึงความห่างเหินอย่างแรงกล้าจากคุณครูทิพย์ของท่านหรือครับ นั่นคุณไม่จำเป็นต้องถาม