TR/Prabhupada 0063 - Ben Büyük Bir Mrdanga Çalgıcısı Olmalıyım
Arrival Lecture -- Dallas, March 3, 1975
Buradaki atmosferi gördüğüm için çok mutluyum. Eğitim Kṛṣṇa bilinci demektir. Eğitim budur. Eğer sadece şunu anlarsak "Kṛṣṇa Yüce Şahıs'tır. O büyüktür ve biz hepimiz Onun emrindeyiz. O halde bizim görevimiz Kṛṣṇa'ya hizmet etmektir. " Eğer bu iki satırı anlarsak, o zaman hayatımız mükemmeldir. Eğer Kṛṣṇa'ya nasıl ibadet edeceğimizi öğrenirsek, O'nu nasıl mutlu edeceğimizi, O'nu nasıl güzelce giydireceğimizi, O'na nasıl güzel yiyecekler vereceğimizi, O'nu nasıl mücevher ve çiçeklerle süsleyeceğimizi, O'na hürmetlerimiz nasıl saygıyla sunacağımızı, Onun ismini nasıl zikredeceğimizi, bu şekilde, sadece düşünürsek, hiçbir sözde eğitim olmadan evrendeki mükemmel insan oluruz. Bu Kṛṣṇa bilincidir. A-B-C-D eğitimi gerektirmez. Sadece bilinç değişimi gerektirir. Eğer bu çocuklar hayatlarının başından beri bu şekilde eğitilirlerse... Bizim ebeveynlerimiz tarafından böyle yetiştirilme şansımız oldu. Bir çok aziz kişi babamın evini ziyaret ederdi. Benim babam Vaiṣṇava'ydı. O Vaiṣṇava'ydı ve benim de bir Vaiṣṇava olmamı istedi. Ne zaman aziz biri gelse, ondan rica ederdi, "Lütfen oğluma Rādhārāṇī'nin hizmetkarı olmayı bahşedin." Onun duası buydu. Asla herhangi birşey için dua etmedi. Ve bana mṛdaṅga çalmayı öğretti. Annem karşı çıkıyordu. İki öğretmen vardı - biri bana A-B-C-D öğretiyordu, biri de mṛdaṅga öğretiyordu. Bir öğretmen bekliyordu ve diğeri de bana nasıl mṛdaṅga çalınacağını öğretiyordu. Annem "Nedir bu saçmalık? Mṛdaṅga mı öğretiyorsun?" diye sinirlenirdi. Bu mṛdaṅga ile ne yapacak?" Ama belki de babam benim ilerde iyi bir mṛdaṅga çalgıcısı olmamı istiyordu. (gülüşmeler) Bu yüzden babama çok borçluyum, ve kitabımı, Kṛṣṇa kitabını ona ithaf ettim. Bunu istemişti. Bhāgavata, Śrīmad-Bhāgavatam hatibi olmamı istedi, ve mṛdaṅga çalmamı ve Rādhārāṇī'nin hizmetkarı olmamı. Bütün ebeveynler böyle düşünmeli; yoksa kişi anne ya da baba olmamalı. Bu śāstranın emridir. Śrīmad-Bhāgavatam, Beşinci Kanto'da anlatılıyor, pitā na sa syāj jananī na sa syād gurur na sa syāt sva-jano na sa syāt. Bu şekilde, varılan sonuç şudur, na mocayed yaḥ samupeta-mṛtyum. Eğer kişi kendi öğrencisini eli kulağındaki ölüm tehlikesinden kurtaramıyorsa, o kişi guru olmamalıdır. Bir kişi bunu yapamıyorsa anne ya da baba da olmamalıdır. Bu şekilde, arkadaş, akraba, baba, olmamalı... eğer kişi diğerine ölümün pençesinden nasıl kurtulacağını öğretemiyorsa.
Bu eğitim tüm dünyada isteniyor. Ve basit olan da şu ki, kişi bu doğum, ölüm, yaşlılık ve hastalık döngüsünden Kṛṣṇa bilinçli olarak kurtulabililir.