TR/Prabhupada 0587 - Her Birimiz Ruhsal Olarak Açız
Lecture on BG 2.20 -- Hyderabad, November 25, 1972
Ben bu paltoyum diye böyle düşünürsem, bu benim cehaletim. Ve bu sürüp gidiyor. İnsanlığa yapılan sözde hizmet paltoyu yıkamak. Tıpkı açsanız ve sabunla çok güzelce paltonuzu yıkasanız, tatmin olur musunuz? Hayır. Bu mümkün değildir. Öyleyse her birimiz ruhsal olarak açız. Bu insanlar paltoyu ve gömleği yıkayarak ne yapacak? Hiç huzur olamaz. Sözde insani hizmet demek bu vāsāṁsi jīrṇāniyi yıkıyor olmaları demektir. Hepsi bu. Ve ölüm demek, .ok güzelce açıklanır, elbise, elbiseniz fazlasıyla eskidiğinde değiştiririz. Benzer şekilde, doğum ve ölüm elbise değiştirmektir. Çok anlaşılır bir şekilde açıklanır. Vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya (BG 2.22). Jīrṇāni, eski elbiseyi, eski giysiyi atarız ve bir başka yeni elbise, yeni giysi alırız. Aynı şekilde, vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya navāni gṛhṇāti. Yeni, taze bir elbise. Benzer şekilde, ben yaşlı bir adamım.
Yani eğer kutuluşa ermemişsem, bu dünyada gerçekleştirecek bir sürü planım olur, o zaman tekrardan başka bir bedeni kabul etmek zorunda kalacağım. Ancak artık daha fazla planınız yoksa, başka plan yoksa, niṣkiñcana... Buna niṣkiñcana denir. Niṣkiñcanasya bhagavad-bhajanonmukhasya. Caitanya Mahāprabhu, niṣkiñcana der. Kişi tamamen özgür olmak zorundadır, bu maddi dünyadan tamamen özgür. Kişini usanmış olması lazım. O zaman spiritüel dünyaya transfer olma ihtimali vardır.