TR/Prabhupada 0597 - Hayattan Keyif Almak İçin Çok Çalışıyoruz
Lecture on BG 2.23 -- Hyderabad, November 27, 1972
Her canlı varlık maddi doğaya hükmetmeye çalışıyor. Hastalığı bu. Hükmetmek istiyor. O hizmetkar ama yapay bir şekilde Efendi olmak istiyor. Hastalık bu. Herkes... En nihayetinde, maddi doğaya hükmetmeyi başaramadığında, der ki, "Ah bu maddi dünya sahte. Artık Yüce ile bir olayım. Brahma satyaṁ jagan mithyā." Lakin ruh can Kṛṣṇa'nın önemli bir kısmı olduğundan, doğasından ötürü, sevinç doludur. Neşe peşinde koşar. Her birimiz biraz yaşam keyfi bulmak için çok çalışıyoruz. Dolayısıyla o yaşam keyfine ruhsal nurda sahip olunamaz. Bu yüzden Śrīmad-Bhāgavatam'dan bu bilgiyi ediniyoruz, āruhya kṛcchreṇa paraṁ padam (SB 10.2.32). Kṛcchreṇa, ağır güçlükler ve kerafetler geçirdikten sonra kişi Brahman nuruna karışabilir. Sāyujya-mukti. Buna sāyujya-mukti denir. Sāyujya, karışmak. Yani āruhya kṛcchreṇa paraṁ padam. Kişi o noktaya erişse bile, Brahman varoluşuna karışmakla, ağır güçlükler ve kefaretlerin ardından yine de düşerler. Patanty adhaḥ. Adhaḥ yeniden bu maddi dünyaya gelmek demektir. Āruhya kṛcchreṇa paraṁ padaṁ tataḥ patanty adhaḥ (SB 10.2.32). Neden düşerler? Anādṛta-yuṣmad-aṅghrayaḥ. Asla Tanrının bir kişi olduğuna katılmayacaklardır. Asla katılmayacaklar. Onların minik beyinleri Tanrının, Yüce'nin bir kişi olabileceğine alışamıyor. Çünkü kendisinin ya da diğerlerinin kişi olduğu deneyimine sahip. Tanrı sizin benim gibi bir insansa, o zaman nasıl evren, sayısız evrenler yaratabilir ki? Bu sebeple Tanrının Yüce Şahsiyeti'ni anlamak yeterli derecede dindar faaliyet gerektirir. Bhagavad-gītā'da, bahūnāṁ janmanām ante (BG 7.19) denir. Gayrişahsi felsefi şekilde tahminlerde bulunduktan sonra, kişi olgunlaştığı zaman, bahūnāṁ janmanām ante jñānavān, gerçekten bilge olduğu zaman,... Yüce Mutlak Gerçeğin kişi, sac-cid-ānanda-vigraha (Bs. 5.1) olduğunu anlayana kadar, ... brahmeti paramātmeti bhagavān iti śabdyate. Bhagavān. Şu... vadanti tat tattva-vidas tattvaṁ yaj jñānam advayam (SB 1.2.11). Bu Śrīmad-Bhāgavata'da bir ifade: "Mutlak Gerçeği bilenler, onlar Brahman'ı, Paramātmā 'yı and Bhagavān'ı, onların bir olduğunu bilir. Bu sadece farklı anlayış evreleridir." Uzaktan bir tepeyi görürseniz, gayrişahsi, puslu, bulanık birşey bulacak olmanıza benzer. Yine de ileri giderseniz, o zaman yeşilimsi birşey görebilirsiniz. Ve gerçekten tepenin içine girerseniz, orada bir sürü hayvanlar, ağaçlar, insanlar göreceksinizdir. Benzer şekilde, Mutlağı uzak bir yerden ya da uzaktan anlamaya çalışanlar, onlar spekülasyonla gayrişahsi Brahman'ın farkına varıyor. Yine de ilerleyenler, yogiler, yerleşik yönünü görebiliyor. Dhyānāvasthita-tad-gatena manasā paśyanti yaṁ yoginaḥ (SB 12.13.1). Dhyāna avasthita, kendi içlerinde yerleşik olduğunu görebilirler. Bu Paramātmā özelliğidir. Ve adanan olanlar, Kṛṣṇa'yı, Tanrının Yüce Şahsiyeti'ni göz göze, karşılıklı görebilirler. Nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām (Kaṭha Upaniṣad 2.2.13).