TR/Prabhupada 0770 - Ruhu Seviyorum. Attma-tattva-vit. Neden Ruhu Seviyorum
Lecture on SB 2.1.1 -- Paris, June 9, 1974
Prabhupāda: Tıpkı bizim Kṛṣṇa bilinci hareketimizde olduğu gibi, biz herşeyden konuşmuyoruz. Biz yalnızca Kṛṣṇa'dan konuşuyoruz. Ve eğer Kṛṣṇa'dan konuşursak, en azından, yüz yıl boyunca, günümüz durumunda, hala stoğumuz bitmiş olmayacak. Bir sürü kitabımız var. Yüz yıl boyunca, halihazırda ne stoğumuz varsa, yüz yıl boyunca aralıksız okursak, ve Śrīmad-Bhāgavatam'ın bir kelimesini anlamaya çalışırsak, o zaman yüz yıl alacaktır. O tek kelimeyi, janmādy asya yataḥ (SB 1.1.1), anlamaya çalışırsanız, yüz yıl boyunca anlayabilirsiniz. Yani Śrīmad-Bhāgavatam, o kadar güzel. Her gün okumaya devam edin. Göreceksiniz...Hem Śrīmad-Bhāgavatam'ı hem Bhagavad-gītā'yı. Her gün daha da farkındalık sahibi oldukça, ātmavit, yeni bir anlam, yeni bir ışık göreceksiniz. Śrīmad-Bhāgavatam o kadar güzel ki. Sırf Śrīmad-Bhāgavatam'ı okusanız... Vidyā bhāgavatāvadhiḥ. Bir kimse eğitimlidir... Öğrenmenin sınırı nedir? Öğrenmenin sınırı Śrīmad-Bhāgavatam'ı anladığınız zamandır. Limit odur. Bitmiştir. Daha fazla bilgiye gerek kalmaz. Bu nedenle śrotavyādiṣu yaḥ paraḥ (SB 2.1.1) denir. Nihai, birinci sınıf.
Fakat apaśyatām ātma-tattvaṁ gṛheṣu gṛha-medhinām (SB 2.1.2). Gṛhamedhi, onlar ruhun olduğunu ve ruhun daimi olduğunu bilmez. Ve biz esasında mutluluğun özlemini çekiyoruz. Kimin mutluluğu için? Ruhun mutluluğu. Kṛṣṇa'nın mutluluğudur. Biz, biz bu bedeni korumaya çalışıyoruz. Bu bedene fazlasıyla düşkünüz. Neden? Çünkü ruh orada. Herkes bunu bilir. Bu beden, ruh olmadığı an atılır gider. Sokağa at. Kimse umursamaz. Güzel bir adam ve güzel bir kadın, ölü bedenlerin yattığını farzedin — kim umursar ki? Lakin ruh orada oldukça, "Ah, ne hoş, güzel, ne de hoş, güzel oğlan, kız." Ruh önemlidir. O halde esasında, biz bu bedeni sevmiyoruz, çünkü aynı güzel beden ordadır. Nedeb umursamıyorsunuz? Çünkü ruh değildir... Bu yüzden ruhu severim. Hakikat budur. Buna ātmavit, ātma-tattva-vit denir. Ve neden ruhu severim? Çünkü Kṛṣṇa'yı severim. Ruh Kṛṣṇa'nın önemli parçasıdır. Yani neden ruha bu kadar düşkünüm? Çünkü Kṛṣṇa'nın önemli parçası. Bu sebeple nihayetinde, Kṛṣṇa'yı severim. Varılacak sonuç budur. Ve Kṛṣṇa'yı sevmiyorsam, bu benim anormal aşamamdır. Ve normal aşama Kṛṣṇa'yı sevdiğimdir. Biz bu sebeple Kṛṣṇa bilincini uyandırmaya çalışıyoruz. Kişi Kṛṣṇa bilincinde sabitlenir sabitlenmez ve Kṛṣṇa'yı sevmeye başlar başlamaz, artık daha başka hiçbirşeyi sevmek istemez. Svāmin kṛtārtho 'smi: "Şimdi tamamen tatminim." Aksi halde bir sürü sorumuz, bir sürü cevabımız olacak, benlik idrakinde olmadığımız sürece, ve vaktimiz heba olacak. Öyleyse, kṛṣṇa-praśna, Kṛṣṇa hakkında sorgumuz aralıksız devam etmeli. Ve bütün cevapları Bhagavad-gītā'da ve Śrīmad-Bhāgavatam'da bulacaksınız. Ve sadece soru cevapla hayatınız başarılı olacak.
Çok teşekkürler.
Adananlar: Jaya Prabhupāda.