TR/Prabhupada 0791 - Kişi Rab'bı Ancak Aşkla ve Adanmışlık Hizmetiyle Tatmin Edebilir
Lecture on SB 7.9.11 -- Montreal, August 17, 1968
Şimdi önceki dizede açıklanmıştı ki ne herhangi bir maddi zenginlik ne de on iki yüksek niteliğe sahip vasıflı bir brāhmaṇa Rab'bı böyle bir kazançla tatmin edebilir. Kişi Rab'bı yalnızca sevgiyle ve adanmışlık hizmetiyle tatmin edebilir. Neden? Onun... O zaman ne diye güzel bir tapınak ya da kiliseler dikmek için o kadar varlık yaratılıyor ve o kadar çok para harcanıyor? Bu Rab'bı tatmin etmiyor mu? Neden o kadar çok para harcıyorlar? Modern ekonomistler bunun verimsiz bir yatırım olduğunu söyler. Çünkü eğer çok büyük bir tapınak inşa edecek olursanız... Tıpkı Hindistan'da bizim bir sürü tapınağımız olduğu gibi, özellikle de Güney Hindistan'da her biri çok büyük bir kale, kale gibidir. Raṅganātham'da bir tapınak var, bir kaç millik tapınak. Yedi kapı vardır. Çok büyük tapınak. Bir sürü başka tapınaklar. benzer şekilde sizin ülkenizde de bir sürü güzel kilise var. Amerika'nın her yerini gezdim ve çok büyük kiliseler gördüm. Aynı zamanda burada, Montreal'de de bir çok büyük kilise var. Öyleyse neden o kadar çok para harcıyorlar, modern eknomist bunun verimsiz bir yatırım olduğunu söyleyeceği halde.
Dolayısıyla bu kilise ya da tapınak binası veya cami zamanın başlangıcından beri var. İnsanlar alın teriyle kazanılmış paralarını yatırıyorlar. Niye? Boşu boşuna? Verimsiz mi? Hayır. Onlar bilmiyor. Onlar bunun ne kadar verimli olduğunu bilmiyor. Bu yüzden bu tanrıtanımaz medeniyet güzel, süslü.... inşa etmeyi bıraktı. Vṛndāvan'da (önceden) yedi katlı olan bir Govindajī tapınağı var. Dört katı politik gerekçelerle Aurangzeb tarafından yıkıldı. Hâlâ daha üç katı duruyor. Birisi oraya giderse o tapınakta ne kadar harikulade bir işçilik olduğunu görecektir. Yani bu o kralların yahut zengin adamların hepsinin aptallar olduğu anlamına geliyor? Sırf günümüzde mi çok akıllıyız? Hayır. Onlar aptal değil. Bu Prahlāda Mahārāj'ın dualarında açıklanır. Naivātmanaḥ prabhur ayaṁ nija-lābha-pūrṇo. Güzel bir tapınak inşa ederek Yüce Rab'bı tatmin edemezsiniz ama O yine de tatmin olur. Yine de tatmin olur. O nija-lābha-pūrṇodur. O tamamen Kendi içinde tatmindir çünkü Onun hiçbir istediği yoktur. İhtiyaç içinde olan bizleriz. Küçük bir daire kiraladığımı farzedin. Birisi dese ki, "Swamijī, haydi gel. Sana çok güzel, görkemli bir tapınak inşa edeyim. Sen buraya gel." Ooh, çok minnettar kalırım. Ama Kṛṣṇa ya da Tanrı böyle midir? O sadece bir tane değil, bir sürü güzel gezegenler, lakin bir sürü güzel okyanuslarla, tepelerle, dağlarla, ormanlarla ve canlı varlıklarla dolu milyonlarca ve milyarlarcasını inşa edebilir. Ve neden benim tarafımdan inşa edilmiş bir tapınağı arzulasın ki? Hayır. Hakikat bu değil.