TR/Prabhupada 0896 - Biz Kitap Satarken, Bu Krişna Bilincidir
730417 - Lecture SB 01.08.25 - Los Angeles
Tyaktvā dehaṁ punar janma naiti mām eti kaunteya (BG 4.9). Kṛṣṇa bilincinde ilerlerseniz, o zaman sonuç bu bedeni bıraktıktan sonra... Kṛṣṇa der ki, tyaktvā deham, bu bedeni bıraktıktan sonra punar janma naiti, tekrar bu maddi dünyaya doğmazsınız. İstenen budur. Şu an çok rahat olduğumu farzedin. Bedenim çok rahat bir durumda tutuluyor ama ölüm var ve bir başka doğum var. Öyleyse bu bedeni bıraktıktan sonra, bir kedinin ve köpeğin bedenini alırsam, o zaman bu rahat konumun anlamı ne? Çünkü ölüm kesin, ve janmāntaṁ, tataḥ dehāntaram. Dehāntaram başka bir beden almak zorunda olduğunuz anlamına gelir. Ne çeşit bir beden alacağınızı bilmiyorsanız... Bilebilirsiniz. Bundan śāstrada bahsedilir, eğer şöyle şöyle bir zihniyetiniz varsa, şu şu bedeni alırsınız. O halde rahat bir durumda, kendimi köpek zihniyetinde tutarsam o zaman bir sonraki yaşamımı köpek olarak alacağım. O zaman bu rahat durumun değeri ne?
Yirmi yıl, elli yıl ya da en çok yüz yıl rahat konumda olabilirim. Ve o rahat durumdan sonra, bu bedeni bıraktığımda zihniyetimden ötürü bir kedi, köpek ya da fare olurum, o zaman bu rahat durumun ne yararı var? Bu insanlar bunu bilmiyor. SAnıyorlar ki, özellikle de bu çağda: "Şimdi rahat bir konumdayım. Yeteri kadar param var. Yeteri kadar mülküm var. Yeteri kadar rahatım, yeterli yiyeceğim var. Öyleyse beden biter bitmez, tekrar doğmayacağım. Yaşadığım sürece, hayatın tadını çıkarayım." Moder felsefe bu, hedonizm. Ama gerçek bu değil. Kuntī bu yüzden hevesli: apunar bhava-darśanam (SB 1.8.25). Apunar bhava, tekrarlamamak için. Her zaman Kṛṣṇa'yı görürseniz, bu Kṛṣṇa bilincidir. Kṛṣṇa bilinci daima Kṛṣṇa'yı düşünmek demektir. Sizin bilincinin Kṛṣṇa düşüncesine yoğunlaşmış olmalı.
Bu yüzden biz farklı meşgale çeşitleri veriyoruz, Kṛṣṇa bilinci. Enerjimizi başka yöne çevirmemeliyiz. Şimdi biz kitap satarken... Bizim kitap satıyor olmamız; bu Kṛṣṇa bilincidir. Ama kitap satmak mücevher satmaya çevrilebilir diye düşünürsek, bu çok iyi bir fikir değil. BU çok iyi bir fikir değil. O zaman tekrardan kuyumcu oluruz. Punar mūṣika bhava. Tekrardan fare oluruz. Çok dikkatli olmalıyız. Bizim Kṛṣṇa bilincimiz başka yöne çekilemez. O zaman cehenneme gidersiniz. Tehlike olsa bile, Kṛṣṇa bilincinde sıkıntı olsa bile dayanmak zorundayız. Bu ... talimatıdır. Böyle tehlikeleri hoş karşılamalıyız. Ve Kṛṣṇa'ya dua etmeliyiz. Nedir o dua? Tat te 'nukampāṁ su-samīkṣamāṇaḥ (SB 10.14.8). "Sevgili Rab'bim, bu tehlikeli duruma düşmüş olmam Senin büyük merhametin." Bir adananın bakış açısı budur. Tehlikeyi tehlike olarak algılamaz. Şöyle kabul eder: "Bu Kṛṣṇa'nın merhameti. Ne tür bir merhamet? Şimdi, bhuñjāna evātma-kṛtaṁ vipākam. "Geçmiş faaliyetlerimden ötürü, çok çekmek zorunda kaldım. Ama Sen o ıstırabı azaltıp bana az bir dert veriyorsun."