TR/Prabhupada 0941 - Öğrencilerimizin Bazıları, 'Neden bu misyonda çalışayım ki?' diye düşünüyorlar



730427 - Lecture SB 01.08.35 - Los Angeles

Dolayısıyla burada maddi dünyada, asmin bhave, bhave 'smin, saptame adhikāra. Asmin, bu maddi dünyada. Bhave 'smin kliśyamānānām. Herkes... Herkes, her canlı varlık çok sıkı çalışıyor. Sıkı ya da hafif, farketmez; kişi çalışmak zorunda. Farketmez. Tıpkı bizim de çalıştığımız gibi. Hafif olabilir ama o da iş. Ama bu pratik yapmaktır; bu nedenle iştir. Bunu iş olarak algılamamalıyız. Bhakti aslında meyvesel faaliyetler değildir. Öyle görünüyor. Bu da çalışmak. Ama farkı sizin adanmışlık hizmetiyle meşgul olduğunuzda yorgun hissetmeyeceğinizdir. Ve maddi işte yorgun hissedeceksiniz. Pratik farkı bu. Maddi olarak bir sinema şarkısını alıp tekrarlı olarak söyleyin, ve yarım saat sonra yorulacaksınız. Ve Hare Kṛṣṇa'yı yirmi beş saat söyleyin, asla yorulmayacaksınız. Öyle değil mi? Pratik olarak bakın. Birinin maddi ismini alın, "Bay John, Bay John, Bay John," kaç kez zikredebilirsiniz ki? (gülüşme) On kere, yirmi kere, bitti. Ama Kṛṣṇa? "Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa," zikretmeye devam edin daha çok enerji kazanırsınız. Fark budur. Ama budala kimseler sanıyor ki, onlar da bizim gibi çalışıyor, onlarda bizim gibi yapıyor. Hayır, öyle değil.

Eğer onlar... Anlamaya çalışın, maddi doğa bu maddi dünyada gelmiş herkes anlamına geliyor. Bizim işimiz buraya gelmek değil ama buraya gelmeyi arzuladık. Bundan da burada bahsediliyor. Kliśyamānānām avidyā-kāma-karmabhiḥ. Neden buraya gelmişler? Vidyā yok. Avidyā demek bilgisizlik, cehalet demektir. Nedir o cehalet? Kāma. Kāma arzu demektir. Bunlar Kṛṣṇa'ya hizmet etmek için ama onlar "Neden Kṛṣṇa'ya hizmet edeyim ki? Ben Kṛṣṇa olacağım" diye arzuluyor. Bu avidyādır. Bu avidyādır. Hizmet etmek yerine... Bu, bu doğal. Bazen bir hizmetkar efendisine hizmet ediyormuş gibi gelir. "Şu kadar para alırsam, o zaman bir efendi olabilirim," diye düşünüyordur. Bu doğal değildir. Dolayısıyla canlı varlık böyle düşündüğü zaman... Kṛṣṇa'dan geliyordur, Kṛṣṇa bhuli' jīva bhoga-vāñchā kare. Kṛṣṇa'yı unuttuğu zaman, demek istediğim bu maddi yaşamdır. Bu maddi yaşamdır. Kişi Kṛṣṇa'yı unutur unutmaz. Bunu görüyoruz, ççoğumuz... Çoğumuz değil, öğrencilerimizin bazıları, şöyle düşünüyor, "Neden bu misyonda çalışayım ki? Ah, bırakın gideyim." Gider ama ne yapar? Şöför olur, hepsi bu. Brahmacārī, sannyāsī olarak onur görmek yerine, sıradan bir işçi gibi çalışmak zorundadır.