View source for PL/Prabhupada 0990 - Miłość nie oznacza 'kocham siebie' i medytowania o tym

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Polish Pages with Videos]]
[[Category:Polish Pages - 207 Live Videos]]
[[Category:Prabhupada 0990 - in all Languages]]
[[Category:PL-Quotes - 1974]]
[[Category:PL-Quotes - Lectures, Srimad-Bhagavatam]]
[[Category:PL-Quotes - in USA]]
[[Category:PL-Quotes - in USA, New York]]
[[Category:Polish Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:Love does not mean "I love myself" and meditate upon love. No. There must be another person, lover. Therefore dvaitavada. As soon as you come to the bhakti school, there must be dvaitavada: two - Krsna and Krsna's devotee|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|N_1scy3PAAk|Miłość nie oznacza 'kocham siebie' i medytowania o tym <br/>- Prabhupāda 0990}}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>File:740724SB-NEW YORK_clip3.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK -->
'''[[Vanisource:740724 - Lecture SB 01.02.20 - New York|740724 - Lecture SB 01.02.20 - New York]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
Miłość nie oznacza 'kocham siebie' i medytowania o tym Bhagavad-bhakti-yoga. Jest to rodzaj prawdziwej yogi. Najwyższy system yogi to bhagavad-bhakti, a zaczyna się od ādau gurv-āśrayaḥ. Najpierw podporządkuj się guru. 

<div class="quote_verse">
:tad viddhi praṇipātena
:paripraśnena sevayā
:([[Vanisource:BG 4.34|BG 4.34]])
</div>

Oficjalna inicjacja nie ma znaczenia. Dopóki ktoś nie podporządkował się guru, nie ma mowy o inicjacji. Divya jñāna hṛde prokāśito. Divya-jñāna oznacza "transcendentalną wiedzę." Robienie sztuczek, bycie dyplomatą i intrygantem, to draństwo nie pomoże w bhagavad-bhakti-yodze. Mogą przyjść jakieś materialne profity, ale życie duchowe będzie zepsute. Ten ruch świadomości Kṛṣṇy służy duchowemu oświeceniu, a nie zarabianiu pieniędzy. To nie jest świadomość Kṛṣṇy. Caitanya Mahāprabhu naucza:

<div class="quote_verse">
:mama janmani janmanīśvare
:bhavatād bhaktir ahaitukī tvayi
:([[Vanisource:CC Antya 20.29|CC Antya 20.29, Śikṣāṣṭaka 4]])
</div>

Na dhanaṁ. Czego chcą materialiści? Chcą pieniędzy, wielu zwolenników, podległych lub dobrej i pięknej żony. To jest materialista. Ale Caitanya Mahāprabhu odrzuca to. Na dhanaṁ: "Nie, ja nie chcę pieniędzy." To jest nauczanie. Na dhanaṁna na janaṁ: "Nie chcę nikim rządzić." Nie. Na dhanaṁ na janaṁ na sundarīṁ kavitāṁ; poetyckie wyobrażenie o dobrej i pięknej żonie. "Nie chcę tego." A czego chcesz?  

<div class="quote_verse">
:mama janmani janmanīśvare
:bhavatād bhaktir ahaitukī tvayi
:([[Vanisource:CC Antya 20.29|CC Antya 20.29, Śikṣāṣṭaka 4]])
</div>

Bhagavad-bhakta nie chce nawet wyzwolenia. Dlaczego Kṛṣṇa, Caitanya Mahāprabhu mówi janmani janmani, "narodziny po..."? Osoba wyzwolona nigdy się nie rodzi w materialnym świecie. Impersonaliści wtapiają się w blask cielesny Kṛṣṇy, a wielbiciele dostają pozwolenie na wejście do Vaikuṇṭhy lub Goloka Vṛndāvany. Nie hałasuj. Jeśli zawsze chcemy być prasanna mana, zawsze radośni- to jest życie duchowe. A nie tylko zmartwienia, snucie planów. To nie jest duchowe życie. Nie znajdziecie żadnej materialistycznej osoby tak radosnej. Często jest ponura, myśli dużo, pali i pije, snuje ogromne plany. To jest materialista. A bhagavad-bhakti-yogataḥ: prasanna-manaso. Bhagavad-gītā mówi: 

<div class="quote_verse">
:brahma-bhūtaḥ prasannātmā
:na śocati na kāṅkṣati
:([[Vanisource:BG 18.54|BG 18.54]])
</div>

Prasannātmā. To jest życie duchowe. Gdy tylko prowadzi się prawdziwe życie duchowe, nie ważne czy jest to filozofia bezosobowa czy osobowa, obie są duchowe; z tą różnicą, że impersonaliści myślą "Jestem duchem, Bóg jest duchem. Dlatego jesteśmy jednym. Wtapiamy się w to." Sāyujya-mukti. Kṛṣṇa daje im sāyujya-mukti. Ale nie jest to zbyt bezpieczne, bo ānandamayo 'bhyāsāt (Vedānta-sūtra 1.1.12). Prawdziwego ānanda nie można zrealizować samemu. Muszą być dwie osoby. Miłość nie oznacza "kocham siebie" i medytawania o tym. Nie. Musi istnieć inna osoba, ukochany. Dlatego dvaitavāda. Gdy tylko przychodzicie do szkoły bhakti, musi być tam dvaitavāda: dwie osoby- Kṛṣṇa i Jego wielbiciel. Wymiana pomiędzy nimi nazywa się bhakti. Te czynności to bhakti. Dlatego powiedziane jest bhagavad-bhakti-yogatah. Nie monizm, jedność. Tam zawsze jest bhakta... wielbiciel próbujący zadowolić Kṛṣṇę.

<!-- END TRANSLATED TEXT -->