PL/Prabhupada 0990 - Miłość nie oznacza 'kocham siebie' i medytowania o tym
740724 - Lecture SB 01.02.20 - New York
Miłość nie oznacza 'kocham siebie' i medytowania o tym Bhagavad-bhakti-yoga. Jest to rodzaj prawdziwej yogi. Najwyższy system yogi to bhagavad-bhakti, a zaczyna się od ādau gurv-āśrayaḥ. Najpierw podporządkuj się guru.
- tad viddhi praṇipātena
- paripraśnena sevayā
- (BG 4.34)
Oficjalna inicjacja nie ma znaczenia. Dopóki ktoś nie podporządkował się guru, nie ma mowy o inicjacji. Divya jñāna hṛde prokāśito. Divya-jñāna oznacza "transcendentalną wiedzę." Robienie sztuczek, bycie dyplomatą i intrygantem, to draństwo nie pomoże w bhagavad-bhakti-yodze. Mogą przyjść jakieś materialne profity, ale życie duchowe będzie zepsute. Ten ruch świadomości Kṛṣṇy służy duchowemu oświeceniu, a nie zarabianiu pieniędzy. To nie jest świadomość Kṛṣṇy. Caitanya Mahāprabhu naucza:
- mama janmani janmanīśvare
- bhavatād bhaktir ahaitukī tvayi
- (CC Antya 20.29, Śikṣāṣṭaka 4)
Na dhanaṁ. Czego chcą materialiści? Chcą pieniędzy, wielu zwolenników, podległych lub dobrej i pięknej żony. To jest materialista. Ale Caitanya Mahāprabhu odrzuca to. Na dhanaṁ: "Nie, ja nie chcę pieniędzy." To jest nauczanie. Na dhanaṁna na janaṁ: "Nie chcę nikim rządzić." Nie. Na dhanaṁ na janaṁ na sundarīṁ kavitāṁ; poetyckie wyobrażenie o dobrej i pięknej żonie. "Nie chcę tego." A czego chcesz?
- mama janmani janmanīśvare
- bhavatād bhaktir ahaitukī tvayi
- (CC Antya 20.29, Śikṣāṣṭaka 4)
Bhagavad-bhakta nie chce nawet wyzwolenia. Dlaczego Kṛṣṇa, Caitanya Mahāprabhu mówi janmani janmani, "narodziny po..."? Osoba wyzwolona nigdy się nie rodzi w materialnym świecie. Impersonaliści wtapiają się w blask cielesny Kṛṣṇy, a wielbiciele dostają pozwolenie na wejście do Vaikuṇṭhy lub Goloka Vṛndāvany. Nie hałasuj. Jeśli zawsze chcemy być prasanna mana, zawsze radośni- to jest życie duchowe. A nie tylko zmartwienia, snucie planów. To nie jest duchowe życie. Nie znajdziecie żadnej materialistycznej osoby tak radosnej. Często jest ponura, myśli dużo, pali i pije, snuje ogromne plany. To jest materialista. A bhagavad-bhakti-yogataḥ: prasanna-manaso. Bhagavad-gītā mówi:
- brahma-bhūtaḥ prasannātmā
- na śocati na kāṅkṣati
- (BG 18.54)
Prasannātmā. To jest życie duchowe. Gdy tylko prowadzi się prawdziwe życie duchowe, nie ważne czy jest to filozofia bezosobowa czy osobowa, obie są duchowe; z tą różnicą, że impersonaliści myślą "Jestem duchem, Bóg jest duchem. Dlatego jesteśmy jednym. Wtapiamy się w to." Sāyujya-mukti. Kṛṣṇa daje im sāyujya-mukti. Ale nie jest to zbyt bezpieczne, bo ānandamayo 'bhyāsāt (Vedānta-sūtra 1.1.12). Prawdziwego ānanda nie można zrealizować samemu. Muszą być dwie osoby. Miłość nie oznacza "kocham siebie" i medytawania o tym. Nie. Musi istnieć inna osoba, ukochany. Dlatego dvaitavāda. Gdy tylko przychodzicie do szkoły bhakti, musi być tam dvaitavāda: dwie osoby- Kṛṣṇa i Jego wielbiciel. Wymiana pomiędzy nimi nazywa się bhakti. Te czynności to bhakti. Dlatego powiedziane jest bhagavad-bhakti-yogatah. Nie monizm, jedność. Tam zawsze jest bhakta... wielbiciel próbujący zadowolić Kṛṣṇę.