View source for OR/Prabhupada 0529 - ରାଧା ଏବଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ପ୍ରେମ ସମ୍ଵନ୍ଧ ସାଧାରଣ ନୁହେଁ

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Oriya Pages with Videos]]
[[Category:Prabhupada 0529 - in all Languages]]
[[Category:OR-Quotes - 1971]]
[[Category:OR-Quotes - Lectures, Festivals]]
[[Category:OR-Quotes - in United Kingdom]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- TO CHANGE TO YOUR OWN LANGUAGE BELOW SEE THE PARAMETERS OR VIDEO -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Oriya|OR/Prabhupada 0528 - ରାଧାରାଣୀ ହେଉଛନ୍ତି କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଆନନ୍ଦ ଶକ୍ତି|0528|OR/Prabhupada 0530 - ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ବିଷ୍ନୂଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଆନ୍ତି ସେତେବେଳେ ସେ କଷ୍ଟରୁ ମିକ୍ତି ପାନ୍ତି |0530}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:The loving affairs of Radha and Krsna is not ordinary, these material loving affairs, although it appears like that|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|Gs18Bq-9PVM|ରାଧା ଏବଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ପ୍ରେମ ସମ୍ଵନ୍ଧ ସାଧାରଣ ନୁହେଁ<br />- Prabhupāda  0529}}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/710829RA.LON_Radhastami_clip2.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK -->
'''[[Vanisource:Radhastami, Srimati Radharani's Appearance Day -- London, August 29, 1971|Radhastami, Srimati Radharani's Appearance Day -- London, August 29, 1971]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
ତେବେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର । ଏବଂ ଯେତେବେଳେ କୃଷ୍ଣ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି, ତାହା କେଉଁ ପ୍ରକାରର ଉପଭୋଗ ହୋଇଥିବ? ଏହି କଥା ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର । କୃଷ୍ଣ ବହୁତ ମହାନ; ଭଗବାନ ହେଉଛନ୍ତି ମହାନ, ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛନ୍ତି । ତେଣୁ ମହାନ ଯେତେବେଳେ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି, ତେବେ ସେହି ଉପଭୋଗର ବିଶେଷତା କ'ଣ ହୋଇପାରେ? ତାହା ବୁଝିବାକୁ ହେବ । ରାଧା-କୃଷ୍ଣ... ସେଥିପାଇଁ ସ୍ଵରୂପ ଦାମୋଦର ଗୋସ୍ଵାମୀ ଏକ ଶ୍ଲୋକ ଲେଖିଛନ୍ତି, ରାଧା-କୃଷ୍ଣ-ପ୍ରଣୟ-ବିକୃତିଃ । ରାଧା ଏବଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ପ୍ରେମ ସମ୍ଵନ୍ଧ ସାଧାରଣ ନୁହେଁ, ଏହି ଭୌତିକ ପ୍ରେମ ସମ୍ଵନ୍ଧ, ଅବଶ୍ୟ ଏହା ସେପରି ପ୍ରତିତ ହୁଏ । କିନ୍ତୁ ଜଣେ ଯିଏ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବୁଝି ପାରେ ନାହିଁ, ଅବଜାନନ୍ତି ମାଂ ମୁଢ଼ା ([[BG 9.11|BG 9.11]]) । ମୂଢ଼, ଦୁର୍ଜନ, ମୂର୍ଖ, ସେମାନେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ସାଧାରଣ ବ୍ୟକ୍ତି ଭାବନ୍ତି । ଯଥା ଶୀଘ୍ର ଆମେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଆମ ପରି ଜଣେ ଭାବୁ... ମନୁଷୀଂ ତନୁମାଶ୍ରିତମ୍ ପରଂ ଭାବମଜାନନ୍ତୋ । ଏହି ମୂର୍ଖମାନେ, ସେମାନେ ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି ପରଂ ଭାବମ୍ । ସେମାନେ କୃଷ୍ଣ ଲୀଳା, ରାସ-ଲୀଳାର ନକଲ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି । ବହୁତ ମୂର୍ଖ ଅଛନ୍ତି । ତେବେ ଏହି ସବୁ କଥା ଚାଲିଛି । କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ କେହି ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ । କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବୁଝିବା ବହୁତ କଷ୍ଟକର ।

:ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ସହସ୍ରେଷୁ 
:କଶ୍ଚିଦ୍ ଯତତି ସିଦ୍ଧୟେ 
:ଯତତାମପି ସିଦ୍ଧାନାଂ 
:କଶ୍ଚିନ୍ମାଂ ବେତ୍ତି ତତ୍ତ୍ଵତଃ 
:([[BG 7.3|BG 7.3]])  

ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ, ଜଣେ ତାର ଜୀବନକୁ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ଚାହେଁ । ସମସ୍ତେ ପଶୁ ପରି କାମ କରୁଛନ୍ତି । ଜୀବନର ପୂର୍ଣ୍ଣତାର କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ । ପଶୁ ପ୍ରବୃତ୍ତି, ଖାଇବା, ଶୋଇବା, ମୈଥୁନ୍ୟ ଏବଂ ଆତ୍ମରକ୍ଷା... ତେଣୁ ସମସ୍ତେ ପଶୁ ପରି ବ୍ୟସ୍ତ ଅଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କର ଆଉ କୌଣସି କାମ ନାହିଁ, ଠିକ୍ ଯେପରି ପଶୁ, ଘୁଷୁରି, କୁକୁର, ପୁରା ଦିନ ଏବଂ ରାତି କାମ କରିବା: "ବିଷ୍ଠା କେଉଁଠାରେ ଅଛି?" "ବିଷ୍ଠା କେଉଁଠାରେ ଅଛି?" ଏବଂ ଯଥା ଶୀଘ୍ର ସେମାନେ କିଛି ବିଷ୍ଠା ପାଇଯାଆନ୍ତି, କିଛି ଚର୍ବି ମିଳେ, "ଯୌନକ୍ରିୟା କେଉଁଠାରେ ଅଛି? ଯୌନକ୍ରିୟା କେଉଁଠାରେ ଅଛି?" ମା ଏବଂ ଭଉଣୀର କୌଣସି ବିଚାର ନାହିଁ । ଏହା ହେଉଛି ଘୁଷୁରିର ଜୀବନ । 

ତେବେ ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନ ଘୁଷୁରି ସଭ୍ୟତା ପାଇଁ ହୋଇ ନାହିଁ । ତେବେ ଆଧୁନିକ ସଭ୍ୟତା ହେଉଛି ଘୁଷୁରି ସଭ୍ୟତା, ଅବଶ୍ୟ ଏହା ସାର୍ଟ ଏବଂ କୋଟ ଦ୍ଵାରା ସଂସ୍କୃତ ଦେଖା ଯାଏ । ତେଣୁ, ଆମେ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ । ଏହି କୃଷ୍ଣ ଚେତନା ଅନ୍ଦୋଳନ ହେଉଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବୁଝିବା ପାଇଁ । କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବୁଝିବା ପାଇଁ, ଟିକିଏ ପରିଶ୍ରମ, ତପସ୍ୟାର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି । ତପସ୍ୟା ବ୍ରହ୍ମଚର୍ଯ୍ୟେନ ଶମେନ ଦମେନ ଚ । ତପସ୍ୟା । ଜଣକୁ ତପସ୍ୟା କରିବାକୁ ହେବ । ବ୍ରହ୍ମଚର୍ଯ୍ୟ । ଅବିବାହିତ ଜୀବନ । ତପସ୍ୟା । ବ୍ରହ୍ମଚର୍ଯ୍ୟ ଅର୍ଥାତ୍ ଯୌନ ଜୀବନ ବନ୍ଦ କରିବା କିମ୍ଵା ଯୌନ ଜୀବନ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା । ବ୍ରହ୍ମଚର୍ଯ୍ୟ । ସେଥୀପାଇଁ ବୈଦିକ ସଭ୍ୟତା, ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ହିଁ ଅଛି, ବାଳକମାନଙ୍କୁ ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ହେବା ପାଇଁ ପ୍ରଶିକ୍ଷିତ କରିବା, ଅବିବାହିତ ଜୀବନ । ଆଧୁନିକ ଯୁଗ ପରି ନୁହଁ, ବିଦ୍ୟାଳୟ, ବାଳକ ଏବଂ ବାଳିକାମାନେ, ଦଶ ବର୍ଷ, ବାର ବର୍ଷ, ସେମାନେ ଉପଭୋଗ କରୁଛନ୍ତି । ମସ୍ତିଷ୍କ ନଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି । ସେମାନେ ଉଚ୍ଚ କଥା ବୁଝି ପାରିବେ ନାହିଁ । ମସ୍ତିଷ୍କର ତନ୍ତୁଗୁଡିକ ହଜିଯାଇଛି । ତେଣୁ ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ନ ହୋଇ, କେହି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜୀବନ ବୁଝି ପାରିବେ ନାହିଁ । ତପସ୍ୟା ବ୍ରହ୍ମଚର୍ଯ୍ୟେନ ଶମେନ ଦମେନ ଚ । ସମ ଅର୍ଥାତ୍ ଈନ୍ଦ୍ରିୟଗୁଡିକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା, ମନକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା; ଦମେନ,ଈନ୍ଦ୍ରିୟମାନଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା; ତ୍ୟାଗେନ, ଶୌଚେନ, ସ୍ଵଛତା; ତ୍ୟାଗ, ତ୍ୟାଗ ଅର୍ଥାତ୍ ଦାନ । ଏଗୁଡିକ ହେଉଛି ନିଜକୁ ବୁଝିବା ପ୍ରକ୍ରିୟା, ଆତ୍ମ ବୋଧ । କିନ୍ତୁ ଏହି ଯୁଗରେ ଏହି ସମସ୍ତ ପ୍ରକିୟା ଦେଇ ଗତିକରିବା କଷ୍ଟକର ଅଟେ । ବ୍ୟବହାରିକ ରୂପରେ ଏହା ଅସମ୍ଭବ ଅଟେ । ସେଥିପାଇଁ, ଭଗବାନ ଚୈତନ୍ୟ, କୃଷ୍ଣ ନିଜେ, ନିଜକୁ ସହଜରେ ଉପଲଦ୍ଧ କରାଇଛନ୍ତି ଏକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଦ୍ଵାରା: 

:ହରେର୍ନାମ ହରେର୍ନାମ ହରେର୍ନାମୈବକେବଳମ୍ 
:କଳୌ ନାସ୍ତୈବ ନାସ୍ତୈବ ନାସ୍ତୈବ ଗତିର୍ନ୍ୟଥା 
:([[Vanisource:CC Adi 17.21|CC Adi 17.21]]) 

ଏହି ଯୁଗରେ, କଳି-ଯୁଗ...କଳି-ଯୁଗ ସବୁଠାରୁ ପତିତ ଯୁଗ ହିସାବରେ ଧରାଯାଏ । ଆମେ ଭାବୁଛୁ ଯେ ଆମେ ବହୁତ ଉନ୍ନତି କରୁଛୁ, କିନ୍ତୁ ଏହା ସବୁଠାରୁ ବେଶି ପତିତ ଯୁଗ । କାରଣ ଲୋକମାନେ ପଶୁମାନଙ୍କ ପରି ହୋଇ ଚାଲିଛନ୍ତି । ଯେପରି ପଶୁମାନଙ୍କର ଶାରୀରିକ ଆବଶ୍ୟକତାର ଚାରୋଟି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ବ୍ୟତିତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି କଥାରେ ରୁଚି ନ ଥାଏ - ଖାଇବା, ଶୋଇବା, ମୈଥୁନ୍ୟ ଏବଂ ଆତ୍ମରକ୍ଷା - ତେଣୁ ଏହି ଯୁଗରେ, ଲୋକମାନେ ଶାରୀରିକ ଆବଶ୍ୟକତାର ଚାରୋଟି ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ରୁଚି ରଖନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କୁ ଆତ୍ମାର କୌଣସି ସୁଚନା ନାହିଁ, ନା ସେମାନେ ଅନୁଭବ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛନ୍ତି କି ଅତ୍ମା କ'ଣ । ତାହା ହେଉଛି ଏହି ଯୁଗର ଦୋଷ । କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟ ରୂପି ଜୀବନ ବିଶେଷ କରି କେବଳ ନିଜକୁ ଅନୁଭବ କରିବାକୁ ହୋଇଛି, "ମୁଁ କ'ଣ?" ତାହା ହେଉଛି ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ।