View source for NE/Prabhupada 0904 - तिमीले भगवानको सम्पत्ति चोरी गरेका छौ

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Nepai Pages with Videos]]
[[Category:Prabhupada 0904 - in all Languages]]
[[Category:NE-Quotes - 1973]]
[[Category:NE-Quotes - Lectures, Srimad-Bhagavatam]]
[[Category:NE-Quotes - in USA]]
[[Category:NE-Quotes - in USA, Los Angeles]]
[[Category:NEpali Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:You have stolen the property of God, and you are claiming that it is your property|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|6TLoUaGURBM|तिमीले भगवानको सम्पत्ति चोरी गरेका छौ <br/>- Prabhupāda 0904}}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
<mp3player>File:730418SB-LOS_ANGELES_clip4.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK (from English page) -->
'''[[Vanisource:730418 - Lecture SB 01.08.26 - Los Angeles|730418 - Lecture SB 01.08.26 - Los Angeles]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT (from DotSub) -->

तिमीले भगवानको सम्पत्ति चोरी गरेका छौ 

अतः कुन्ती भन्नुहुन्छ कि यो उन्मत्त अवस्था अर्थात मदः, एधमान–मदः ([[Vanisource: SB 1.8.26|श्रीमद्भागवत १।८।२६]]), बढिरहेको पुमान् अर्थात् यस्तो मानिस, नैवार्हति अर्थात् तिनीहरू भावपूर्ण भएर सम्बोधन गर्न सक्दैनन्: “जय राधा माधव ।” तिनीहरू भावपूर्ण भएर भन्न सक्दैनन् । त्यो सम्भव छैन । तिनीहरूको आध्यात्मिक भाव लोप भएको छ । तिनीहरू भावपूर्वक सम्बोधन गर्न सक्दैनन् किनभने तिनीहरूलाई ज्ञान छैन । “ओहो, भगवान् त गरिब मानिसहरूका लागि हो । तिनीहरूले पर्याप्त भोजन पनि पाउँदैनन् । तिनीहरू चर्च जाऊन् र भगवानसँग मागुन् : “हे भगवान्, हामीलाई हाम्रो दैनिक भोजन दिनुहोस् ।” तर हामीसँग त प्रशस्त भोजन छ । हामी किन चर्च जानुप¥यो ?” त्यसकारण, आजभोलि आर्थिक विकास गर्ने दिनहरूमा, कोही पनि चर्च अथवा मन्दिर जान चाहँदैन । “यो के वाहियात हो ? म किन रोटी माग्नका लागि चर्च जाने ? हामी आर्थिक विकास गर्नेछौँ र त्यसपछि प्रशस्त मात्रामा रोटीको आपूर्ति हुनेछ । साम्यवादी देशहरूमा मानिसहरू त्यसै गर्दछन् । साम्यवादी देशहरूमा तिनीहरू गाउँ–गाउँमा अनेक प्रचारबाजी गर्दछन् । तिनीहरू मानिसहरूलाई चर्च गएर परमेश्वरसँग रोटी माग्न अनुरोध गर्दछन् । अनि निर्दोष मानिसहरू सदाझैँ चर्चमा गएर सोध्दछन् : “हे भगवान्, हामीलाई हाम्रो दैनिक भोजन दिनुहोस् ।” त्यसपछि, जब तिनीहरू चर्चबाट बाहिर निस्कन्छन् तब यी साम्यवादी मानिसहरू आएर सोध्दछन्: “तिमीहरूले भोजन पायौ त ?” तिनीहरू भन्दछन्: “छैन, महाशय ।” अनि ती साम्यवादीहरू भन्दछन् : “ठीक छ, हामीसँग माग त ।” अनि तिनीहरू सोध्दछन् : “हे साम्यवादी मित्रहरू, मलाई भोजन देऊ ।” (हाँसो चल्छ) अनि तिनीहरू सोध्दछन्: “हे साम्यवादी मित्रहरू, मलाई भोजन देऊ ।” (हाँसो चल्छ) अब भन, को राम्रो ? हामी राम्रो कि तिम्रो परमेश्वर राम्रो ?” अनि उनीहरू भन्दछन् : “होइन महाशय, हजुरहरू नै राम्रो ।” किनभने तिनीहरूसँग विवेक नै छैन । तिनीहरू प्रश्न नै गर्दैनन्: बदमाशहरू, तिमीहरूले यो रोटी कहाँबाट लिएर आएका हौ ? (हाँसो चल्छ) के तिमीहरूले यो कारखानामा उत्पादन गरेका हौ ? तिमीहरू आफ्ना कारखानामा रोटी बनाउनका लागि चाहिने अन्न उत्पादन गर्न सक्छौ ?” किनभने तिनीहरूसँग विवेक छैन । तिनीहरूलाई शूद्र भनिन्छ । शूद्र भनेको विवेक नभएको मानिस हो । तिनीहरू जस्ताको तस्तै ग्रहण गर्दछन् । तर जो ब्राह्मण छ, जो बुद्धिमान् छ, उसले तुरुन्तै प्रश्न गर्नेछ “तिमी बदमाशहरू, तिमीहरूले यो रोटी कहाँबाट ल्याएका हौ ?” यो ब्राह्मणको प्रश्न हो । तिमीहरूले आफैँ रोटीको उत्पादन गर्न सक्दैनौ । तिमीहरूले केवल भगवानको अन्नलाई रूपान्तरण मात्र गरेका हौ.... अन्न अर्थात् गहुँ भगवानले दिनुहुन्छ अनि तिमीले त्यसलाई रूपान्तरण मात्र गरेका हौ । तर कुनै वस्तुलाई रूपान्तरण गर्दैमा त्यो वस्तु तिम्रो सम्पत्ति हुँदैन । जस्तै, म सिकर्मीलाई केही काठ, केही सामाग्री तथा तलब दिन्छु । अनि उसले अत्यन्त सुन्दर दराज बनाउँछ । अब त्यो दराज कसको हुन्छ ? अनि उसले अत्यन्त सुन्दर दराज बनाउँछ । अब त्यो दराज कसको हुन्छ ? सिकर्मीले यो भन्न सक्दैन कि ः यो काठलाई मैले नै यो दराजमा रूपान्तरण गरेको हुँ, त्यसकारण, यो मेरो हो । होइन । त्यो दराज तिम्रो होइन । त्यसैगरी, ए बदमाश, रोटीका लागि चाहिने अन्न कसले उपलब्ध गराइरहेको छ ? त्यो उपलब्ध गराउने व्यक्ति कृष्ण हुनुहुन्छ । कृष्ण भन्नुहुन्छ: भूमिरापोऽनलो वायुः खं मनोबुद्धिरेव च....प्रकृति मे अष्टधा ([[Vanisource: BG 7.4|भगवद्गीता ७।४]]) । कृष्ण भन्नुहुन्छ : “यो मेरो सम्पत्ति हो ।” तिमीले यो समुद्र, यो जमिन, आकाश, अग्नि तथा वायुको सृष्टि गरेका होइनौ । यो तिम्रो सृष्टि होइन । तिमी यी भौतिक वस्तुहरूलाई रूपान्तरण गर्न सक्छौ, तेजो–वारि–मृदां विनिमयः, मिश्रण तथा रूपान्तरणद्वारा । तिमीले जमिनबाट माटो निकाल्छौ, समुद्रबाट पानी निकाल्छौ अनि त्यसलाई आगोमा हाल्दछौ । यसप्रकार तिमी ईंट बनाउँदछौ । अनि तिमी यस्ता असंख्य ईंटहरू प्रयोग गरेर गगनचुम्बी महल निर्माण गर्दछौ । तर तिमीले ईंट बनाउन चाहिने सामाग्रीहरू कहाँबाट प्राप्त गरेका हौ ? अनि तिमी बदमाशले यो गगनचुम्बी महल मेरो भनेर दाबी गरिरहेका छौ ? यो एउटा बुद्धिमान् प्रश्न हो । तिमीले भगवानको सम्पत्ति चोरी गरेका छौ, अनि तिमी त्यसलाई आफ्नो सम्पत्ति भनेर दाबी गरिरहेका छौ । यो जान्नु नै ज्ञान हो । यही नै ज्ञान हो ।
<!-- END TRANSLATED TEXT -->