View source for OR/Prabhupada 0436 - ସବୁ ଘଟଣାରେ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଆଉ କେବଳ କୃଷ୍ଣ ଭାବନାମୃତ ରେ ଆଗ୍ରହୀ

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Oriya Pages with Videos]]
[[Category:Prabhupada 0436 - in all Languages]]
[[Category:OR-Quotes - 1968]]
[[Category:OR-Quotes - Lectures, Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:OR-Quotes - in USA]]
[[Category:OR-Quotes - in USA, Los Angeles]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Oriya|OR/Prabhupada 0435 - ଆମେ ଏଇ ସମସ୍ତ ସାଂସାରିକ ସମସ୍ୟା ନେଇ ବିଭ୍ରାନ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ିଛୁ|0435|OR/Prabhupada 0437 - ଶଙ୍ଖକୁ ବହୁତ ଶୁଦ୍ଧ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ, ଦିବ୍ୟ|0437}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:This knowledge one must have. Then he'll be cheerful in all cases and he'll be interested simply in Krsna consciousness. There is nothing to be lamented for the body, either alive or dead|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|Ghdq8Aqx22g|ସବୁ ଘଟଣାରେ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଆଉ କେବଳ କୃଷ୍ଣ ଭାବନାମୃତ ରେ ଆଗ୍ରହୀ<br />- Prabhupāda 0436}}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/681127BG.LA_clip2.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK -->
'''[[Vanisource:Lecture on BG 2.8-12 -- Los Angeles, November 27, 1968|Lecture on BG 2.8-12 -- Los Angeles, November 27, 1968]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<p>ଭକ୍ତ: ଶ୍ଳୋକ ୧୧, ଶ୍ରୀ ଭଗବାନ କହିଲେ: "ତୁମେ ପାଣ୍ଡିତ୍ୟ ପୁର୍ଣ କଥା କହୁଛ; କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ଶୋକ କରିବାର ନୁହେଁ ସେ ବିଷୟରେ ଶୋକ କରୁଛ | ଯେଉଁମାନେ ପଣ୍ଡିତ ସେମାନେ କଦାପି ଜୀବନ୍ତ ବା ମୃତ ପାଇଁ ଶୋକ କରନ୍ତି ନାହିଁ |"  ([[Vanisource:BG 2.11 (1972)|ଭ.ଗୀ. ୨.୧୧]])</p>
<p>
:ଭାବାର୍ଥ: "ଭଗବାନ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଗୁରୁର ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରି ତାଙ୍କ ଛାତ୍ରଙ୍କୁ ପରୋକ୍ଷ ଭାବରେ ଏକ ମୂର୍ଖ ବୋଲି କହି ଭର୍ତ୍ସନା କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲେ | ଭଗବାନ କହିଲେ, ତୁମେ ଏକ ପଣ୍ଡିତ ପରି କଥା କହୁଛ, କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଜାଣି ନାହଁ ପ୍ରକୃତରେ ପଣ୍ଡିତ କିଏ | ଯେ ଭଲ  ଭାବରେ ଜଣେ, ଏ ଶରୀର କଣ ଓ ଆତ୍ମା କଣ, ସେ ପ୍ରକୃତରେ ପଣ୍ଡିତ ଅଟେ ଏବଂ ସେ କଦାପି ଶରୀରର ଯେ କୌଣସି ଅବସ୍ଥା ପାଇଁ ଦୁଃଖ କରେ ନାହିଁ -ଶରୀରର ଜୀବିତାବସ୍ଥା ବା ମୃତବସ୍ଥା କୌଣସି ଅବସ୍ଥା ପାଇଁ ସେ ଦୁଃଖ କରେ ନାହିଁ | ପରବର୍ତ୍ତୀ ଅଧ୍ୟାୟ ମାନଙ୍କରେ ଏ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରାଯିବ | ସେତେବେଳେ ଜଣା ଯିବ ଯେ ଜ୍ଞାନ କହିଲେ ଜଡ଼, ଚେତନଶୀଳ ଆତ୍ମା ଏବଂ ଉଭୟର ନିୟନ୍ତ୍ରଣକାରୀ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜାଣିବା | ଅର୍ଜୁନ ଯୁକ୍ତି କରୁଥିଲେ ଯେ, ରାଜନୀତି ଓ ସମାଜନୀତି ଅପେକ୍ଷା ଧର୍ମନିତୀକୁ ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବାର କଥା, କିନ୍ତୁ ସେ ଏକଥା ଜାଣି ନଥିଲେ ଯେ, ଜଡ଼ବସ୍ତୁ ଚେତନାଶୀଳ ଆତ୍ମା ଏବଂ ଭଗବାନଙ୍କ ସମ୍ୱନ୍ଧୀୟ ଜ୍ଞାନ ଧର୍ମନୀତି ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ | ତେଣୁ ତାଙ୍କର ଏ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜ୍ଞାନ ନଥିଲା, ତେଣୁ ସେ ପଣ୍ଡିତ ପରି କଥା କହିବା ଉଚିତ ନଥିଲା | ଯେଣୁ ସେ ପଣ୍ଡିତ ନ ଥିଲେ, ତେଣୁ ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ଦୁଃଖ କରିବାର କଥା ନୁହେଁ ସେ ବିଷୟରେ ଦୁଃଖ କରୁଥିଲେ | ଏ ଶରୀର ଜନ୍ମ ହୋଇଛି ଏବଂ ଦିନେ ନା ଦିନେ ମରିବ - ଆଜି ମରିପାରେ କିମ୍ବା କାଲି ମରିପାରେ, ତେଣୁ ଆତ୍ମା ପରି ଏ ଶରୀର ଗୁରୁତ୍ବପୂର୍ଣ ନୁହେଁ | ଯେ ଏ କଥା ଜାଣିଛି, ସେ ହିଁ ପ୍ରକୃତରେ ପଣ୍ଡିତ ବା ଜ୍ଞାନୀ ଏବଂ ସେ ଏ ଶାରୀରିକ ଅବସ୍ଥା ପାଇଁ କଦାପି ଦୁଃଖ କରେ ନାହିଁ |"</p>
<p>ପ୍ରଭୁପାଦ: ସେ କହୁଛନ୍ତି, କୃଷ୍ଣ କହୁଛନ୍ତି, ଯେ "ଏହି ଶରୀର, ମୃତ ବା ଜୀବନ୍ତ, ବିଳାପ କରିବାର କୌଣସି କରଣ ନାହିଁ" | ମୃତ ଶରୀର, ମନେକର ଯେତେବେଳେ ଶରୀର ମୃତ, ଏହାର କୌଣସି ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ  | ବିଳାପ କରି ଲାଭ କଣ? ତୁମେ ଅନେକ ହଜାର ବର୍ଷ ପାଇଁ ବିଳାପ କରିପାର, ଏହା ଜୀବନ୍ତ ହେବ ନାହିଁ | ତେଣୁ ମୃତ ଶରୀର ପାଇଁ ବିଳାପ କରିବାର କୌଣସି କାରଣ ନାହିଁ | ଆଉ ଯେଉଁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆତ୍ମାର ସମ୍ବନ୍ଧ, ତାହା ଶାଶ୍ୱତ | ଏପରିକି ଏହା ମୃତ ପ୍ରତୀତ ହୁଏ, କିମ୍ବା ଏହି ଦେହର ମୃତ୍ୟୁ ସହ, ଏହା ମରେ ନାହିଁ | ତେଣୁ, ଜଣେ କାହିଁକି ଅଭିଭୂତ ହୋଇ "ମୋ ବପା ଚାଲିଗଲେ, ମୋର ଏଇ ବା ସେଇ ସମ୍ଭନ୍ଧୀ ମରିଗଲେ" କହି କାନ୍ଦିବ | ସେ ମୃତକ ନୁହନ୍ତି | ଏହି ଜ୍ଞାନ ଜଣେ ରଖିବା ଦରକାର | ତାହାହେଲେ ସେ ସବୁ ସମୟରେ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ରହିପାରିବ, ଆଉ ସେ କେବଳ କୃଷ୍ଣ ଭାବନାମୃତରେ ଆଗ୍ରହୀ ରହିବ | ଶରୀରର ପାଇଁ ବିଳାପ କରିବାର କୌଣସି କାରଣ ନାହିଁ , ଜୀବନ୍ତ କିମ୍ୱା ମୃତ | ତାହା ଏହି ଅଧ୍ୟାୟରେ କୃଷ୍ଣ ନିର୍ଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି | ଆଗକୁ ପଢ |</p>
<p>ଭକ୍ତ: "ଏପରି ସମୟ କେବେ ନଥିଲା, ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ନଥିଲି କିମ୍ବା ତୁମେ ନଥିଲ କିମ୍ବା ଏ ରାଜାମାନେ ନଥିଲେ | ପୁନଶ୍ଚ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଏପରି କେବେ ହେବନାହିଁ; ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ କେହି ନଥିବା |"  ([[Vanisource:BG 2.12 (1972)|ଭ.ଗୀ. ୨.୧୨]]) </p>
<p>
:ଭାବାର୍ଥ: "ବେଦରେ, କଠ ଉପନିଷଦ ତଥା ଶ୍ଵେତାଶ୍ୱତର ଉପନିଷଦରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ..."</p>
<p>ପ୍ରଭୁପାଦ: ଶ୍ଵେତାଶ୍ୱତର | ଅନେକ ଉପନିଷଦ ଅଛି, ଏ ସବୁକୁ ବେଦ କୁହାଯାଏ | ଉପନିଷଦ ସବୁ ବେଦର ଶୀର୍ଷକ ଅଟନ୍ତି | ଯେମିତି ଗୋଟିଏ ଅଧ୍ୟାୟରେ ଗୋଟିଏ ଶୀର୍ଷକ ଥାଏ, ସେହିପରି ଏହି ଉପନିଷଦ ସବୁ ବେଦର ଶୀର୍ଷକ ଅଟନ୍ତି | ମୁଖ୍ୟତଃ ୧୦୮ଟି ଉପନିଷଦ ଅଛି | ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ନଅଟି ବହୁତ ମହତ୍ଵପୁର୍ଣ |  ସେଇ ନଅଟି ଉପନିଷଦ ମଧ୍ୟରୁ ଶ୍ଵେତାଶ୍ୱତର ଉପନିଷଦ, ତୈତ୍ତିରୟ ଉପନିଷଦ, ଐତରେୟ ଉପନିଷଦ, ଇଶୋ ଉପନିଷଦ, ମୁଣ୍ଡକ ଉପନିଷଦ, ମାଣ୍ଡୁକ୍ୟ ଉପନିଷଦ, କଠ ଉପନିଷଦ ଏହି ଉପନିଷଦ ଗୁଡିକ ବହୁତ ମହତ୍ଵପୁର୍ଣ | ଆଉ ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ବିଷୟ ଉପରେ ତର୍କ ହୁଏ, ଏଇ ଉପନିଷଦରୁ ଉଲ୍ଲେଖ କରି କହିବାକୁ ହୋଇ ଥାଏ |</p>
<!-- END TRANSLATED TEXT -->