View source for TH/Prabhupada 1071 - ถ้าพวกเราสังคมกับพระเจ้า, ร่วมมือกับพระองค์ เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Thai Pages with Videos]]
[[Category:Prabhupada 1071 - in all Languages]]
[[Category:TH-Quotes - 1966]]
[[Category:TH-Quotes - Lectures, Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:TH-Quotes - in USA]]
[[Category:TH-Quotes - in USA, New York]]
[[Category:TH-Quotes - Introduction to Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:Introduction to Bhagavad-gita As It Is in all Languages]]
[[Category:Thai Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Thai|TH/Prabhupada 1070 - การแสดงการรับใช้คือศาสนานิรันดร์ของสิ่งมีชีวิต|1070|TH/Prabhupada 1072 - การออกไปจากโลกวัตถุนี้ และ ได้รับชีวิตนิรันดร์ของพวกเราในอาณาจักรนิรันดร์|1072}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:The Lord is also perpetually happy, and if we associate with the Lord, cooperate with Him, take part in His association, then also we become happy. The Lord descends on this mortal world to show His pastimes in Vrndavana full of happiness|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|t-8XMZSN-tc|ถ้าพวกเราสังคมกับพระเจ้า, ร่วมมือกับพระองค์ เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย<br/>- Prabhupāda 1071}}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/660220BG-NEW_YORK_clip15.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK -->
'''[[Vanisource:660219-20 - Lecture BG Introduction - New York|660219-20 - Lecture BG Introduction - New York]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
พวกเราอาจจำได้ว่าเมื่อพวกเราพูดถึง "คริชณะ" มันไม่ใช่เป็นชื่อของนิกายหนึ่ง ชื่อ "คริชณะ" หมายถึง ความสุขสูงสุด มันได้ยืนยันไว้แล้วว่าพระเจ้าสูงสุดคือเป็นแหล่งสะสม เป็นคลังของความสุขทั้งหมด พวกเราทั้งหมดต้องการแสวงหาความสุขเป็นอย่างมาก อานันดะมะโย บะฮยาสาท (เวทานตะ-สูทระ 1.1.12) สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย หรือพระเจ้า เพราะว่าพวกเราเต็มไปด้วยจิตสำนึก ดังนั้นจิตสำนึกของพวกเราจึงแสวงหาความสุข ความสุข พระเจ้าก็คือทรงมีความสุขตลอดเวลา และถ้าพวกเราสังคมกับพระองค์, ร่วมมือกับพระองค์ มีส่วนร่วมในสังคมของพระองค์, เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย พระเจ้าทรงเสด็จลงมาในโลกแห่งความตายนี้เพื่อที่จะแสดงลีลาความบันเทิงของพระองค์ใน วรินดาวัน ที่เต็มไปด้วยความสุข เมื่อพระองค์เจ้า ชรี คริชณะ ทรงอยู่ที่วรินดาวัน กิจกรรมของพระองค์กับเพื่อนเด็กเลี้ยงวัวทั้งหลายของพระองค์ กับเด็กสาวเลี้ยงวัวทั้งหลาย กับเพื่อนๆของพระองค์ เพื่อนสาวเลี้ยงวัว และกับผู้อยู่อาศัยทั้งหลายของเมืองวรินดาวัน และ อาชีพเด็กเลี้ยงวัวของพระองค์ในตอนเด็ก และลีลาความบันเทิงเหล่านี้ทั้งหมดของพระเจ้าคริชณะทรงเต็มไปด้วยความสุข ทั้งหมดของวรินดาวัน ประชาชนทั้งหมดของวรินดาวัน แสวงหาพระองค์เป็นอย่างมาก พวกเขาไม่รู้จักใครนอกเหนือจาก คริชณะ แม้แต่ คริชณะทรงจำกัดพ่อของพระองค์ นันดะ มาหาราจ ในการบูชาอินดระ (พระอินทร์) เพราะว่า พระองค์ทรงต้องการแสดงให้ประชาชนเห็นแล้วว่าไม่จำเป็นต้องบูชาเทวดาองค์อื่นๆ นอกจาก บูชาบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เพราะว่าจุดมุ่งหมายสูงสุดของชีวิตคือการกลับไปที่พำนักของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักของพระเจ้าคือได้พรรณาไว้ใน ภัควัต-คีตา บทที่ 15 โศลกที่ 6 นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชางโค นะ พาวะคะฮ ยัด กัทวา นะ นิวารทันเท ทัด ดาฮมะ พะระมัม มะมะ ([[Vanisource:BG 15.6 (1972)|ภัควัต-คีตา 15.6]])

ตอนนี้คำบรรยายของท้องฟ้าทิพย์นั้น..... เมื่อพวกเราพูดถึงท้องฟ้า เพราะพวกเรามีแนวความคิดทางวัตถุของท้องฟ้า ดังนั้นพวกเราจึงคิดว่าท้องฟ้ากับดวงอาทิตย์, พระจันทร์, ดวงดาวทั้งหลาย แบบนั้น แต่พระองค์ทรงตรัสว่าท้องฟ้าทิพย์นั้น ไม่จำเป็นต้องมีดวงอาทิตย์ นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชังโค นะ พาวะคะฮ ([[Vanisource:BG 15.6 (1972)|ภัควัต-คีตา 15.6]]) ในท้องฟ้าทิพย์นิรันดร์นั่นก็ไม่จำเป็นต้องมีทั้งพระจันทร์ นะ พาวะคะฮ หมายถึง ไม่จำเป็นต้องมีทั้ง ไฟฟ้า หรือ ไฟเพื่อการให้แสงสว่าง เพราะว่าในท้องฟ้าทิพย์คือส่องแสงสว่างอยู่แล้วโดย บระฮมะจโยทิร บระฮมะจะโยทิ ยัสยะ พระบฮะ (บระฮมะสัมฮิทะ5.40) แสงรัศมีของที่พำนักสูงสุด ตอนนี้ในวันทั้งหลายนี้เมื่อผู้คนกำลังพยายามจะไปให้ถึงดาวดวงอื่นๆ มันไม่ได้เป็นเรื่องยากมากที่จะทำความเข้าใจที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด คือ อยู่ในท้องฟ้าทิพย์ และ มันชื่อว่า โกโลคะ ใน บระฮมา-สัมฮิทา มันได้พรรณาไว้แล้วอย่างดี โกโลคะ เอวะ นิวะสะทิ อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ (บระฮมะสัมฮิทะ5.37) พระเจ้า ถึงแม้ว่าทรงประทับอยู่ชั่วนิจนิรันดร์ในที่พำนักของพระองค์, โกโลคะ, พระองค์ยังคงทรงเป็น อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ สามารถเข้าหาพระองค์จากที่นี่ได้ด้วยเหมือนกัน และดังนั้นพระเจ้าทรงมาแสดงรูปลักษณ์ที่แท้จริงของพระองค์, สัช ชิด-อานันดะ-วิกระฮะ (บระฮมะสัมฮิทา5.1) ดังนั้นพวกเราอาจจะไม่ต้องจินตนาการ มันไม่มีคำถามของการจินตนาการ 
<!-- END TRANSLATED TEXT -->