TH/Prabhupada 1071 - ถ้าพวกเราสังคมกับพระเจ้า, ร่วมมือกับพระองค์ เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
พวกเราอาจจำได้ว่าเมื่อพวกเราพูดถึง "คริชณะ" มันไม่ใช่เป็นชื่อของนิกายหนึ่ง ชื่อ "คริชณะ" หมายถึง ความสุขสูงสุด มันได้ยืนยันไว้แล้วว่าพระเจ้าสูงสุดคือเป็นแหล่งสะสม เป็นคลังของความสุขทั้งหมด พวกเราทั้งหมดต้องการแสวงหาความสุขเป็นอย่างมาก อานันดะมะโย บะฮยาสาท (เวทานตะ-สูทระ 1.1.12) สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย หรือพระเจ้า เพราะว่าพวกเราเต็มไปด้วยจิตสำนึก ดังนั้นจิตสำนึกของพวกเราจึงแสวงหาความสุข ความสุข พระเจ้าก็คือทรงมีความสุขตลอดเวลา และถ้าพวกเราสังคมกับพระองค์, ร่วมมือกับพระองค์ มีส่วนร่วมในสังคมของพระองค์, เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย พระเจ้าทรงเสด็จลงมาในโลกแห่งความตายนี้เพื่อที่จะแสดงลีลาความบันเทิงของพระองค์ใน วรินดาวัน ที่เต็มไปด้วยความสุข เมื่อพระองค์เจ้า ชรี คริชณะ ทรงอยู่ที่วรินดาวัน กิจกรรมของพระองค์กับเพื่อนเด็กเลี้ยงวัวทั้งหลายของพระองค์ กับเด็กสาวเลี้ยงวัวทั้งหลาย กับเพื่อนๆของพระองค์ เพื่อนสาวเลี้ยงวัว และกับผู้อยู่อาศัยทั้งหลายของเมืองวรินดาวัน และ อาชีพเด็กเลี้ยงวัวของพระองค์ในตอนเด็ก และลีลาความบันเทิงเหล่านี้ทั้งหมดของพระเจ้าคริชณะทรงเต็มไปด้วยความสุข ทั้งหมดของวรินดาวัน ประชาชนทั้งหมดของวรินดาวัน แสวงหาพระองค์เป็นอย่างมาก พวกเขาไม่รู้จักใครนอกเหนือจาก คริชณะ แม้แต่ คริชณะทรงจำกัดพ่อของพระองค์ นันดะ มาหาราจ ในการบูชาอินดระ (พระอินทร์) เพราะว่า พระองค์ทรงต้องการแสดงให้ประชาชนเห็นแล้วว่าไม่จำเป็นต้องบูชาเทวดาองค์อื่นๆ นอกจาก บูชาบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เพราะว่าจุดมุ่งหมายสูงสุดของชีวิตคือการกลับไปที่พำนักของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักของพระเจ้าคือได้พรรณาไว้ใน ภัควัต-คีตา บทที่ 15 โศลกที่ 6 นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชางโค นะ พาวะคะฮ ยัด กัทวา นะ นิวารทันเท ทัด ดาฮมะ พะระมัม มะมะ (ภัควัต-คีตา 15.6)
ตอนนี้คำบรรยายของท้องฟ้าทิพย์นั้น..... เมื่อพวกเราพูดถึงท้องฟ้า เพราะพวกเรามีแนวความคิดทางวัตถุของท้องฟ้า ดังนั้นพวกเราจึงคิดว่าท้องฟ้ากับดวงอาทิตย์, พระจันทร์, ดวงดาวทั้งหลาย แบบนั้น แต่พระองค์ทรงตรัสว่าท้องฟ้าทิพย์นั้น ไม่จำเป็นต้องมีดวงอาทิตย์ นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชังโค นะ พาวะคะฮ (ภัควัต-คีตา 15.6) ในท้องฟ้าทิพย์นิรันดร์นั่นก็ไม่จำเป็นต้องมีทั้งพระจันทร์ นะ พาวะคะฮ หมายถึง ไม่จำเป็นต้องมีทั้ง ไฟฟ้า หรือ ไฟเพื่อการให้แสงสว่าง เพราะว่าในท้องฟ้าทิพย์คือส่องแสงสว่างอยู่แล้วโดย บระฮมะจโยทิร บระฮมะจะโยทิ ยัสยะ พระบฮะ (บระฮมะสัมฮิทะ5.40) แสงรัศมีของที่พำนักสูงสุด ตอนนี้ในวันทั้งหลายนี้เมื่อผู้คนกำลังพยายามจะไปให้ถึงดาวดวงอื่นๆ มันไม่ได้เป็นเรื่องยากมากที่จะทำความเข้าใจที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด คือ อยู่ในท้องฟ้าทิพย์ และ มันชื่อว่า โกโลคะ ใน บระฮมา-สัมฮิทา มันได้พรรณาไว้แล้วอย่างดี โกโลคะ เอวะ นิวะสะทิ อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ (บระฮมะสัมฮิทะ5.37) พระเจ้า ถึงแม้ว่าทรงประทับอยู่ชั่วนิจนิรันดร์ในที่พำนักของพระองค์, โกโลคะ, พระองค์ยังคงทรงเป็น อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ สามารถเข้าหาพระองค์จากที่นี่ได้ด้วยเหมือนกัน และดังนั้นพระเจ้าทรงมาแสดงรูปลักษณ์ที่แท้จริงของพระองค์, สัช ชิด-อานันดะ-วิกระฮะ (บระฮมะสัมฮิทา5.1) ดังนั้นพวกเราอาจจะไม่ต้องจินตนาการ มันไม่มีคำถามของการจินตนาการ