ES/CC Madhya 25.37: Difference between revisions
Caitanyadeva (talk | contribs) (Created page with "E037 <div style="float:left">'''Śrī Caitanya-caritāmṛta - Madhya-līlā - Capítulo 25: Todos los habitantes de Vārāṇasī se vuelven vaiṣṇavas'''</div> <div style="float:right">File:Go-previous.png|link=ES/CC Madhya 25.36| Madhya-līlā 25...") |
(No difference)
|
Latest revision as of 00:48, 31 December 2023
TEXTO 37
- dṛṣṭaṁ śrutaṁ bhūta-bhavad-bhaviṣyat
- sthāsnuś cariṣṇur mahad alpakaṁ vā
- vinācyutād vastu-tarāṁ na vācyaṁ
- sa eva sarvaṁ paramātma-bhūtaḥ
PALABRA POR PALABRA
dṛṣṭam — de quien se tiene una experiencia mediante la percepción directa; śrutam — de quien se tiene una experiencia escuchando; bhūta — pasado; bhavat — presente; bhaviṣyat — que será en el futuro; sthāsnuḥ — inmóvil; cariṣṇuḥ — móvil; mahat — el más grande; alpakam — el más pequeño; vā — o; vinā — excepto; acyutāt — la infalible Personalidad de Dios; vastu-tarām — nada más; na vācyam — que no se debe decir; saḥ — esa Suprema Personalidad de Dios; eva — ciertamente; sarvam — todo; paramātma-bhūtaḥ — el origen de todas las causas.
TRADUCCIÓN
«“El Señor Śrī Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, es la causa de todas las causas. Él es el pasado, el presente y el futuro, y es lo móvil y lo inmóvil. Él es el más grande y el más pequeño; es visible y se puede tener de Él una experiencia directa. Él es glorificado en todas las Escrituras védicas. Todo es Kṛṣṇa, y sin Él no hay existencia. Él es la raíz de toda comprensión, y Él es lo que se entiende con todas las palabras”.
SIGNIFICADO
Este verso del Śrīmad-Bhāgavatam (10.46.43) fue hablado por Uddhava cuando fue a calmar a los habitantes de Vṛndāvana durante la ausencia de Kṛṣṇa.