OR/Prabhupada 1015 - ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭୌତିକ ପଦାର୍ଥ ପଛରେ ଜୀବନ୍ତ ଶକ୍ତି ନଥାଏ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ: Difference between revisions
(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Oriya Pages with Videos Category:Oriya Pages - 207 Live Videos Category:Prabhupada 1015 - in all Languages Category:OR...") |
(Vanibot #0005: NavigationArranger - update old navigation bars (prev/next) to reflect new neighboring items) |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
<!-- END CATEGORY LIST --> | <!-- END CATEGORY LIST --> | ||
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE --> | <!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE --> | ||
{{1080 videos navigation - All Languages| | {{1080 videos navigation - All Languages|Oriya|OR/Prabhupada 1014 - ଏକ ଅପ୍ରକୃତ ଭଗବାନ ତାର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲା ଏବଂ ସେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଆଘାତ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲା|1014|OR/Prabhupada 1016 - ଭାଗବତମ୍ କହିଛନ୍ତି ଯେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜିନିଷର ମୂଳ ଉତ୍ସ ହେଉଛି ସମ୍ବେଦନଶୀଳ । ସଚେତନତା|1016}} | ||
<!-- END NAVIGATION BAR --> | <!-- END NAVIGATION BAR --> | ||
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | ||
Latest revision as of 07:18, 16 May 2021
720200 - Lecture SB 01.01.01 - Los Angeles
- ଓଁ ନମୋ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ ।
- ଜନ୍ମାଦି ଅସ୍ୟ ୟତୋ ଽନବୟାଦ ଇତରତଶ ଚାର୍ଥେସ୍ଵ ଅଭିଜ୍ଞଃ ସ୍ଵରାଟ
- ତେନେ ବ୍ରହ୍ମ ହୃଦା ୟ ଆଦି-କବଏ ମୁହ୍ୟନ୍ତି ୟତ ଶୂରୟଃ
- ତେଜୋ-ବାରି-ମୃଦାଂ ୟଥା ବିନିମୟୋ ୟତ୍ର ତ୍ରି-ସର୍ଗୋ ଽମୃଷା
- ଧାମନା ସ୍ୱେନ ସଦା ନିରସ୍ତ-କୁହକଂ ସତ୍ୟଂ ପରଂ ଧୀମହି (ଭା. ୧.୧.୧) |
ଶ୍ରୀମଦ ଭାଗବତ ଲେଖିବା ପୂର୍ବରୁ ଏହି ପ୍ରାର୍ଥନା ଶ୍ରୀଲ ବ୍ୟାସଦେବ ଲେଖିଛନ୍ତି | ସେ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ସମ୍ମାନଜନକ ପ୍ରଣାମ ଜଣାଇଛନ୍ତି | 'ଭଗବତେ' ଅର୍ଥାତ୍ ପରମପୁରଷ ଭଗବାନ, ଯିଏ ବାସୁଦେବ ଭାବରେ ଜଣା | ସେ ପ୍ରକଟ ହୁଅନ୍ତି, ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ ବସୁଦେବଙ୍କ ପୁତ୍ର ଭାବରେ ପ୍ରକଟ ହେଲେ | ତେଣୁ ତାଙ୍କୁ ବାସୁଦେବ କୁହାଯାଏ | ଅନ୍ୟ ଏକ ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଯେ ସେ ସର୍ବବ୍ୟାପୀ | ସେ ସବୁଠାରେ ଅଛନ୍ତି | ତେଣୁ, ବାସୁଦେବ, ପରମପୁରୁଷ ଭଗବାନ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜିନିଷର ଉତ୍ପତ୍ତିର କାରଣ | "ଜନ୍ମାଦି ଅସ୍ୟ ୟତୋ" | 'ଜନ୍ମାଦି' ଅର୍ଥ ସୃଷ୍ଟି | ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତର ସୃଷ୍ଟି, ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ସୃଷ୍ଟି ବାସୁଦେବଙ୍କଠାରୁ | 'ଜନ୍ମ-ଆଦି' ଅର୍ଥ ସୃଷ୍ଟି, ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଏବଂ ବିନାଶ | ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତରେ ଯେକୌଣସି ଜିନିଷର ତିନୋଟି ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ଅଛି | ଏହା ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ତାରିଖରେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି | ଏହା ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସଂଖ୍ୟକ ବର୍ଷ ପାଇଁ ବିଦ୍ୟମାନ ରୁହେ, ଏବଂ ତାପରେ ଏହା ଲୁପ୍ତ ହୁଏ, ବିନାଶ | ଏହାକୁ 'ଜନ୍ମାଦି ଅସ୍ୟ-ଜନ୍ମ ସ୍ଥିତି ୟଃ' କୁହାଯାଏ |
ତେଣୁ ପରମପୁରୁଷ ଭଗବାନଙ୍କ ଠାରୁ ସବୁକିଛି ଘଟୁଛି | ତାଙ୍କଠାରୁ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ପନ୍ନ ହେଉଛି | ଏହା ତାଙ୍କ ଶକ୍ତି, ବାହ୍ୟ ଶକ୍ତି ଉପରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛି, କିମ୍ବା ଏହା ତାଙ୍କର ବାହ୍ୟ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ହେଉଛି, ଏବଂ, ଯେହେତୁ ସବୁକିଛି ଶେଷରେ ଲୁପ୍ତ ହୋଇଯାଏ, କିମ୍ବା ବିନାଶ ହୁଏ, ତେଣୁ ବିନାଶ ପରେ ଶକ୍ତି ତାଙ୍କ ସହିତ ମିଶିଯାଏ | ଶକ୍ତି, ଶକ୍ତି ତାଙ୍କଠାରୁ ବିସ୍ତାରିତ, ଏବଂ ତାଙ୍କ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ, ଏବଂ ପୁନର୍ବାର ଯେତେବେଳେ ଏହା ଲୁପ୍ତହୁଏ ତାହା ତାଙ୍କ ସହିତ ମିଶିଯାଏ | ଏହା ହେଉଛି ସୃଷ୍ଟି, ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଏବଂ ପ୍ରଳୟର ଉପାୟ | ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଶକ୍ତି ବା ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଉତ୍ସ, ସେହି ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଉତ୍ସର ପ୍ରକୃତି କ’ଣ? ଏହା ଜଡ କି ଜୀବନ୍ତ ଶକ୍ତି? ଭାଗବତ କୁହନ୍ତି, ନା, ଏହା ଜଡ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ। ଜଡରୁ କିଛି ସ୍ୱୟଂଚାଳିତ ଭାବରେ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ନାହିଁ | ଆମର ଏପରି ଅଭିଜ୍ଞତା ନାହିଁ | ଯଦି ଏହି ବିଷୟ ପଛରେ କିଛି ଜୀବନ୍ତ ଶକ୍ତି ନଥାଏ ତେବେ କିଛି ସୃଷ୍ଟି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ | ଆମର ଏପରି ଅଭିଜ୍ଞତା ନାହିଁ | ଯେପରି ଯେକୌଣସି ଜଡ, ଧର ମୋଟର କାର୍ | ଏଥିରେ ସମସ୍ତ ମେସିନ୍ ସଜ୍ଜିତ, ସୂକ୍ଷ୍ମ ମେସିନ୍ ଅଛି, ତଥାପି ମୋଟର କାର ସ୍ୱୟଂଚାଳିତ ଭାବରେ ଗତି କରିପାରିବ ନାହିଁ | ଜଣେ ଡ୍ରାଇଭର ରହିବା ଜରୁରୀ | ଏବଂ ଡ୍ରାଇଭର ଏକ ଜୀବନ୍ତ ଶକ୍ତି | ତେଣୁ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜିନିଷର ମୂଳ ଉତ୍ସ ଏକ ଜୀବନ୍ତ ଶକ୍ତି ହେବା ଆବଶ୍ୟକ | ଏହା ହେଉଛି ଭଗବତମ୍ ର ନିଷ୍କର୍ଷ |
ଏବଂ କେଉଁ ପ୍ରକାର ଜୀବନ୍ତ ଶକ୍ତି? ଏହାର ଅର୍ଥ ସେ ସବୁକିଛି ଜାଣନ୍ତି | ଜଣେ ବିଶେଷଜ୍ଞ ମୋଟର ମେକାନିକ୍ ପରି, ସେ ସବୁକିଛି ଜାଣନ୍ତି, ତେଣୁ, ସେ ଜାଣିପାରିବେ, ଯେତେବେଳେ ମୋଟର କାର ଅଟକିଯାଏ, ମୋଟର କାର କିପରି ଅଟକି ଯାଇଛି ସେ ତୁରନ୍ତ ଜାଣିପାରିବ | ତେଣୁ ସେ ଗୋଟିଏ ସ୍କ୍ରୁ ଟାଣନ୍ତି, କିମ୍ବା କିଛି କରନ୍ତି ଯାହା ଦ୍ଵାରା ଏହା ପୁନର୍ବାର ଗତିଶୀଳ ହୁଏ | ତେଣୁ ଭାଗବତ କୁହନ୍ତି, ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିର ମୂଳ ଉତ୍ସ ସବୁକିଛି ଜାଣନ୍ତି | 'ଽନବୟାଦ ଇତରତଶ ଚାର୍ଥେଷୁ' | ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଏବଂ ପରୋକ୍ଷ ଭାବରେ | ସେ ବଡ଼ ବିଶେଷଜ୍ଞ | ଯେପରି ମୁଁ ଏହି ଶରୀରର ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା | ମୁଁ ଜୀବନ୍ତ ଆତ୍ମା। ମୁଁ ଯେପରି ଇଚ୍ଛା କଲି, ମୁଁ ଏହି ଶରୀର ସୃଷ୍ଟି କରିଛି | ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା, ମୋର ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା |