NL/Prabhupada 0351 - Je schrijft iets; het doel moet alleen zijn om de Allerhoogste te verheerlijken: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Dutch Pages with Videos Category:Prabhupada 0351 - in all Languages Category:NL-Quotes - 1969 Category:NL-Quotes - Lec...")
 
m (Text replacement - "(<!-- (BEGIN|END) NAVIGATION (.*?) -->\s*){2,15}" to "<!-- $2 NAVIGATION $3 -->")
 
Line 7: Line 7:
[[Category:NL-Quotes - in USA, New Vrndavana]]
[[Category:NL-Quotes - in USA, New Vrndavana]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0350 - We proberen om de mensen gekwalificeerd te maken om Krishna te zien|0350|NL/Prabhupada 0352 - Deze literatuur zal de hele wereld revolutioneren|0352}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 15: Line 18:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|hOgXbyuvXQk|Je schrijft iets; het doel moet gewoon zijn om de Allerhoogste te verheerlijken<br />- Prabhupāda 0351}}
{{youtube_right|PjLUQDOFG9I|Je schrijft iets; het doel moet alleen zijn om de Allerhoogste te verheerlijken<br />- Prabhupāda 0351}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/690606SB.NV_clip.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/690606SB.NV_clip.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 27: Line 30:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
Dus, zoals er een natuurlijke  onderscheid is tussen de kraaien en zwanen, is er ook een verschil tussen een Kṛṣṇa-bewust persoon en een gewoon mens. De gewone mensen  worden vergeleken met de kraaien, en een volledig Kṛṣṇa-bewust persoon is net als de zwanen en de eenden.
Dus, zoals er een natuurlijk onderscheid is tussen de kraaien en de zwanen, vergelijkbaar is er ook een verschil tussen een Kṛṣṇa-bewust persoon en een gewoon persoon. De gewone personen worden vergeleken met de kraaien, en een volledig Kṛṣṇa-bewust persoon is net als de zwanen en de eenden.  
Dan zegt hij:


Dan  zegt  hij:  
:''tad-vāg-visargo janatāgha-viplavo''
:''yasmin prati-ślokam abaddhavaty api''
:''nāmāny anantasya yaśo 'ṅkitāni yat''
:''śṛṇvanti gāyanti gṛṇanti sādhavaḥ''
:([[Vanisource:SB 1.5.11|SB 1.5.11]])


:tad-vāg-visargo janatāgha-viplavo
Integendeel, dit is een soort literatuur, heel mooi geschreven, metaforische en poëtisch, alles. Maar er is geen sprake van het verheerlijken van de Heer. Dat wordt vergeleken met dezelfde plaats waar de kraaien plezier hebben. Anderzijds, andere soort literatuur, wat is dat? ''Tad-vāg-visargo janatāgha-viplavo yasmin prati-ślokam abaddhavaty api'' ([[Vanisource:SB 1.5.11|SB 1.5.11]]). Een literatuur die gegeven is aan de mensen om te lezen, die zelfs grammaticaal onjuist is, maar omdat er verheerlijking van de Heer is kan het een revolutie maken. Het kan de hele menselijke samenleving zuiveren.
:yasmin prati-ślokam abaddhavaty api
:nāmāny anantasya yaśo 'ṅkitāni yat
:śṛṇvanti gāyanti gṛṇanti sādhavaḥ
:([[Vanisource:SB 1.5.11|SB 1.5.11]])


Integendeel,  dit  is  een  soort  literatuur,  zeer  mooi  geschreven,  metaforische,  en  poëzie,  alles.  Maar  er  is  geen  sprake  van  het  verheerlijken  van  de  Heer.  Dat  wordt  vergeleken  met,  net  als  dezelfde  plaats,  waar  de  kraaien  genoegen  zal  nemen.  Anderzijds,  andere  soorten  literatuur,  wat  is  dat?  Tad-vāg-visargo  janatāgha-viplavo  yasmin  prati-ślokam  abaddhavaty  api  ([[Vanisource:SB 1.5.11|SB 1.5.11]]). Een  literatuur  voorgelegd  aan  de  mensen,  aan  het  publiek  voor  het  lezen,  die  zelfs  grammaticaal  onjuist  zijn,  maar  omdat  er  verheerlijking  van  de  Heer  is,  kan  het  revolutie  produceren.  Het  kan  de  hele  menselijke  samenleving  zuiveren.  Mijn Guru  Mahārāja, toen hij artikelen selecteerde die  in de Harmonist werden  gepubliceerd, als hij eenvoudig  ziet dat de schrijver meerdere malen heeft  geschreven  "Kṛṣṇa," "Heer Caitanya," zoals  dat, gaat  hij onmiddellijk:  'Oké. Het is in orde. (Gelach) Het is in orde." Dat  hij  zo vaak heeft  geuit  "Kṛṣṇa" en "Caitanya"dus het is allemaal  goed. Dus op  dezelfde  manier, zelfs als we ons Back to Godhead presenteren  of enige  andere literatuur in gebroken  talen, het maakt niet uit,  omdat  de verheerlijking van de Heer daar is. Dat wordt aanbevolen door Nārada. Tad-vāg-visargo janatāgha-viplavaḥ. Janatā agha. Agha betekent zondige activiteiten. Als iemand één regel van deze literatuur leest, maar  het wordt  gepresenteerd  in een  gebroken  taal, maar als hij gewoon  hoort dat er Kṛṣṇa  is, dan zijn zondige activiteiten onmiddellijk verdwenen. Janatāgha viplavaḥ. Tad-vāg-visargo janatāgha-viplavo yasmin prati-ślokam abaddhavaty api nāmāny anantasya ([[Vanisource:SB 1.5.11|SB 1.5.11]]). Ananta betekent het onbeperkte. Zijn naam, Zijn faam, Zijn heerlijkheid,  Zijn kwaliteiten worden beschreven. Nāmāny anantasya yaśo 'ṅkitāni. Als verheerlijking is er, zelfs als  zij  worden  gepresenteerd in  gebroken  talen, dan śṛṇvanti gāyanti gṛṇanti sādhavaḥ. Net als mijn Guru  Mahārāja, sādhu, een heilige persoon, gaat  onmiddellijk: "Ja. Het is allemaal goed.Het is goed. Omdat er verheerlijking van de Heer is.  Natuurlijk  zal  het  grote  publiek  het  niet  begrijpen.  Maar  dit  is  de  standaard,  standaard  versie,  gesproken  door  Nārada.  Je  schrijft  iets;  het  doel  moet  gewoon  zijn  om  de  Allerhoogste  te  verheerlijken.  Dan  is  uw  literatuur  pavitra,  gezuiverd.  En  hoe  mooi  dan  ook,  letterlijk  of  figuurlijk  of  poëtisch,  je  schrijft  wat  literatuur  wat  niets  te  maken  heeft  met  God  of  Kṛṣṇa,  dat  is  vāyasaṁ  tīrtham.  Dat  is de  plek  van  plezier  voor  de  kraaien.
Mijn guru Mahārāja, toen hij artikelen selecteerde om in de 'Harmonist' te publiceren, als hij alleen al ziet dat de schrijver meerdere malen "Kṛṣṇa," "Heer Caitanya," heeft geschreven, dan keurde hij het direct goed; "Oké. Het is in orde. (gelach) Het is in orde." Hij heeft zo vaak "Kṛṣṇa" en "Caitanya" geuit dus het is goed. Dus net zo, zelfs als we ons 'Back to Godhead' of andere literatuur in gebrekkige taal presenteren, het maakt niet uit want de verheerlijking van de Heer is daar. Dat wordt aanbevolen door Nārada. ''Tad-vāg-visargo janatāgha-viplavaḥ''. ''Janatā agha''. ''Agha'' betekent zondige activiteiten. Als iemand één regel van deze literatuur leest, hoewel het in gebrekkige taal gepresenteerd wordt, maar als hij alleen hoort dat Kṛṣṇa er is, dan verdwijnen zijn zondige activiteiten onmiddellijk. ''Janatāgha viplavaḥ''. ''Tad-vāg-visargo janatāgha-viplavo yasmin prati-ślokam abaddhavaty api nāmāny anantasya'' ([[Vanisource:SB 1.5.11|SB 1.5.11]]). ''Ananta'' betekent het onbeperkte. Zijn naam, Zijn faam, Zijn glorie en Zijn kwaliteiten worden beschreven. ''Nāmāny anantasya yaśo 'ṅkitāni''. Als er verheerlijking is, zelfs al wordt die in gebrekkige taal gepresenteerd, dan; ''śṛṇvanti gāyanti gṛṇanti sādhavaḥ''. Net als mijn guru Mahārāja, sādhu, een heilige persoon, onmiddellijk goed gekeurd: "Ja. Het is allemaal goed. Het is goed." Omdat er verheerlijking van de Heer is.  


Dit is de versie van Nārada Muni. We moeten er nota van nemen. Voor de Vaiṣṇava  is er een  kwalificatie: poëtisch. Je  moet...  Iedereen moet  poëtisch zijn. Zo...  Maar dat  poëzie,  die poëzie  taalmoet gewoon  zijn om de Heer te verheerlijken.  
Natuurlijk zal het algemene publiek het niet begrijpen. Maar dit is de standaard versie gesproken door Nārada. Als je iets schrijft dan moet het doel alleen zijn om de Allerhoogste te verheerlijken. Dan is je literatuur ''pavitra'', gezuiverd. En hoe mooi dan ook, letterlijk, figuurlijk of poëtisch, als je wat literatuur schrijft die niets met God of Kṛṣṇa te maken heeft, dat is ''vāyasaṁ tīrtham''. Dat is een plek waar de kraaien plezier maken. Dit is de versie van Nārada Muni. We moeten er nota van nemen. Voor de vaiṣṇava is er één kwalificatie: poëtisch. Iedereen zou poëtisch moeten zijn. Maar die poëtische taal moet alleen zijn om de Heer te verheerlijken.  
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 18:10, 1 October 2020



Lecture on SB 1.5.9-11 -- New Vrindaban, June 6, 1969

Dus, zoals er een natuurlijk onderscheid is tussen de kraaien en de zwanen, vergelijkbaar is er ook een verschil tussen een Kṛṣṇa-bewust persoon en een gewoon persoon. De gewone personen worden vergeleken met de kraaien, en een volledig Kṛṣṇa-bewust persoon is net als de zwanen en de eenden. Dan zegt hij:

tad-vāg-visargo janatāgha-viplavo
yasmin prati-ślokam abaddhavaty api
nāmāny anantasya yaśo 'ṅkitāni yat
śṛṇvanti gāyanti gṛṇanti sādhavaḥ
(SB 1.5.11)

Integendeel, dit is een soort literatuur, heel mooi geschreven, metaforische en poëtisch, alles. Maar er is geen sprake van het verheerlijken van de Heer. Dat wordt vergeleken met dezelfde plaats waar de kraaien plezier hebben. Anderzijds, andere soort literatuur, wat is dat? Tad-vāg-visargo janatāgha-viplavo yasmin prati-ślokam abaddhavaty api (SB 1.5.11). Een literatuur die gegeven is aan de mensen om te lezen, die zelfs grammaticaal onjuist is, maar omdat er verheerlijking van de Heer is kan het een revolutie maken. Het kan de hele menselijke samenleving zuiveren.

Mijn guru Mahārāja, toen hij artikelen selecteerde om in de 'Harmonist' te publiceren, als hij alleen al ziet dat de schrijver meerdere malen "Kṛṣṇa," "Heer Caitanya," heeft geschreven, dan keurde hij het direct goed; "Oké. Het is in orde. (gelach) Het is in orde." Hij heeft zo vaak "Kṛṣṇa" en "Caitanya" geuit dus het is goed. Dus net zo, zelfs als we ons 'Back to Godhead' of andere literatuur in gebrekkige taal presenteren, het maakt niet uit want de verheerlijking van de Heer is daar. Dat wordt aanbevolen door Nārada. Tad-vāg-visargo janatāgha-viplavaḥ. Janatā agha. Agha betekent zondige activiteiten. Als iemand één regel van deze literatuur leest, hoewel het in gebrekkige taal gepresenteerd wordt, maar als hij alleen hoort dat Kṛṣṇa er is, dan verdwijnen zijn zondige activiteiten onmiddellijk. Janatāgha viplavaḥ. Tad-vāg-visargo janatāgha-viplavo yasmin prati-ślokam abaddhavaty api nāmāny anantasya (SB 1.5.11). Ananta betekent het onbeperkte. Zijn naam, Zijn faam, Zijn glorie en Zijn kwaliteiten worden beschreven. Nāmāny anantasya yaśo 'ṅkitāni. Als er verheerlijking is, zelfs al wordt die in gebrekkige taal gepresenteerd, dan; śṛṇvanti gāyanti gṛṇanti sādhavaḥ. Net als mijn guru Mahārāja, sādhu, een heilige persoon, onmiddellijk goed gekeurd: "Ja. Het is allemaal goed. Het is goed." Omdat er verheerlijking van de Heer is.

Natuurlijk zal het algemene publiek het niet begrijpen. Maar dit is de standaard versie gesproken door Nārada. Als je iets schrijft dan moet het doel alleen zijn om de Allerhoogste te verheerlijken. Dan is je literatuur pavitra, gezuiverd. En hoe mooi dan ook, letterlijk, figuurlijk of poëtisch, als je wat literatuur schrijft die niets met God of Kṛṣṇa te maken heeft, dat is vāyasaṁ tīrtham. Dat is een plek waar de kraaien plezier maken. Dit is de versie van Nārada Muni. We moeten er nota van nemen. Voor de vaiṣṇava is er één kwalificatie: poëtisch. Iedereen zou poëtisch moeten zijn. Maar die poëtische taal moet alleen zijn om de Heer te verheerlijken.