NL/Prabhupada 0476 - Dus afhankelijkheid is niet slecht als er maar afhankelijkheid van het juiste is: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Dutch Pages with Videos Category:Prabhupada 0476 - in all Languages Category:NL-Quotes - 1968 Category:NL-Quotes - Lec...")
 
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
 
Line 7: Line 7:
[[Category:NL-Quotes - in USA, Seattle]]
[[Category:NL-Quotes - in USA, Seattle]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0475 - We huiveren zodra we horen dat we dienaar van God moeten worden|0475|NL/Prabhupada 0477 - We hebben geen nieuw type religieuze sekte of filosofie methode vervaardigd|0477}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 15: Line 18:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|7I1ly2dsdWg|Afhankelijkheid is niet slecht als er afhankelijkheid van de juiste plaats is<br />- Prabhupāda 0476}}
{{youtube_right|nEDu82ZYvXo|Dus afhankelijkheid is niet slecht als er maar afhankelijkheid van het juiste is<br />- Prabhupāda 0476}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/681007LE.SEA_clip5.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/681007LE.SEA_clip5.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 27: Line 30:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
Ik weet niet dat mijn positie is om mezelf over te geven, en dat overgave principe is mijn leven, mijn gelukkige leven. Net als een klein kind, als hij zich overgeeft aan de wensen van de ouders, is zijn leven zeer verheugend, erg blij. Een jong meisje, als ze zich overgeeft aan de wensen van de ouders, en... Dat is het systeem, Vedisch systeem. Een vrouw, van nature, is afhankelijk. Kunstmatig, als een vrouw vrijheid wilt, dan is zijn (haar) leven ongelukkig, haar leven is ongelukkig. Daarom is het Vedische systeem.. Ik ben niet aan het vervaardigen, Ik spreek op basis van het Vedische principe. De Manu-saṁhitā, de wet van de Veda's, Manu, de meester van de mensheid, Manu... Manu is de vader van de mensheid. Dus heeft hij zijn wetboek. Dat Manu-saṁhitā wetboek wordt nog steeds gevolgd in India, voor zover de Hindoes betreft. Dus in dat boek Manu-saṁhitā wordt gesteld, na striyaṁ svatantram arhati. Hij geeft de wet dat de vrouw geen onafhankelijkheid moet worden gegeven. Dan? Wat moet het leven zijn? Het leven zou moeten zijn zo lang ze niet is getrouwd, ze moet leven onder begeleiding, afhankelijk van de ouders. En zodra ze getrouwd is, moet ze afhankelijk van haar man leven. En als de man weggaat... Omdat volgens het Hindoe-systeem, de echtgenoot blijft niet thuis voor alle dagen, tot de dood. Nee. Wanneer de kinderen volwassen zijn, geeft hij zijn vrouw en kinderen op en wordt een sannyāsī, zoals ik ben geworden. Ik heb mijn kinderen, ik heb mijn kleinzonen, ik heb mijn vrouw nog steeds... Maar ik heb alle verbindingen opgegeven. Dus hoe wordt mijn vrouw gehandhaafd? Oh, ze heeft volwassen kinderen. Er is dus geen angst. Dus afhankelijkheid is niet slecht als er afhankelijkheid van de juiste plaats is. Geen vader verzuimt om te kijken naar het comfort van een ongehuwd meisje, van zijn ongetrouwde meisjes en jongens. Volgens het Hindoe-systeem, een vader, moeder verantwoordelijkheid houdt op nadat hij de kinderen getrouwd krijgt, hetzij dochter of zoon. Zoveel verplichting. Dan zijn ze vrij. Dus afhankelijkheid, ik spreek over de afhankelijkheid. Dus afhankelijkheid is niet slecht; overgave is niet slecht. Ik heb praktisch gezien dat de vrouw zich over geeft aan de echtgenoot... Toch zijn er zo veel vrouwen in India, ze zijn zo gelukkig en hun leven is zo glorieus. Dus we moeten leren hoe dingen worden gedaan. Onafhankelijkheid, kunstmatige onafhankelijkheid is niet altijd goed. We hebben zo goed als geen onafhankelijkheid. Ik mag denken aan onafhankelijkheid, maar in de praktijk heb ik geen onafhankelijkheid. Ik ben dienaar van mijn zintuigen. Kāmādīnāṁ kati na katidhā pālitā durnideśa. We dienen allemaal de zintuigen. Dus waar is mijn onafhankelijkheid? Ik kan onafhankelijkheid uit roepen van mijn vader, van mijn staat, van mijn land, van mijn gemeenschap, maar ik ben dienaar van mijn zintuigen. Dus waar is mijn onafhankelijkheid? Dus moeten we onze constitutionele positie weten, dat we in alle omstandigheden afhankelijk zijn. Daarom is de beste methode om mijn leven volmaakte te maken is afhankelijk van God, Kṛṣṇa te worden. Dat de oplossing van alle problemen. En Kṛṣṇa-bewustzijn beweging is dat. Probeer je constitutionele positie te begrijpen en geef je over aan God, Kṛṣṇa. Dan zul je blij zijn. Heel simpel. Op het moment dat je je overgeeft aan God, wordt je onmiddellijk gelukkig. Mām eva ye prapadyante māyām etāṁ taranti te.  
Ik weet niet dat het mijn functie is om mezelf over te geven, en dat het principe van overgave mijn gelukkige leven is. Net als een klein kind, als hij zich overgeeft aan de wensen van de ouders dan is zijn leven erg verheugend en erg gelukkig. Een jong meisje, als ze zich overgeeft aan de wensen van de ouders, en ... Dat is het Vedische systeem. Een vrouw is van nature afhankelijk. Als een vrouw kunstmatig vrijheid wil dan is haar leven ongelukkig. Daarom is het Vedische systeem ... Ik ben het niet aan het verzinnen, ik spreek rechtmatig over het Vedische principe. De Manu-saṁhitā, de wet van de Veda's, Manu, de meester van de mensheid, Manu. Manu is de vader van de mensheid. Dus heeft hij zijn wetboek. Voor zover het de hindoes betreft wordt dat Manu-saṁhitā wetboek nog steeds gevolgd in India. Dus in dat boek, de Manu-saṁhitā, staat: ''na striyaṁ svatantram arhati''. Hij geeft de wet dat vrouwen geen onafhankelijkheid moet worden gegeven. Dan? Wat moet het leven zijn? Het leven moet zo zijn dat zo lang ze niet getrouwd is moet ze leven onder begeleiding, afhankelijk van de ouders. En zodra ze getrouwd is moet ze afhankelijk van haar man leven. En wanneer de man weg is gegaan, want volgens het hindoe-systeem blijft de echtgenoot niet voor alle dagen thuis tot aan de dood. Nee. Wanneer de kinderen volwassen zijn dan geeft hij zijn vrouw en kinderen op en wordt een ''sannyāsī'', net zoals ik ben geworden. Ik heb mijn kinderen, ik heb mijn kleinkinderen, ik heb mijn vrouw nog steeds ... Maar ik heb alle verbindingen opgegeven. Dus hoe wordt mijn vrouw verzorgd? Oh, ze heeft volwassen kinderen. Dus er zijn geen zorgen.  
 
Dus afhankelijkheid is niet slecht als er maar afhankelijkheid van het juiste is. Geen vader verzuimt om te zorgen voor het comfort van een ongehuwd meisje, van zijn ongetrouwde meisjes en jongens. Volgens het hindoe-systeem houdt de verantwoordelijkheid van een vader en moeder op nadat de kinderen getrouwd zijn, hetzij dochter of zoon. Zoveel verplichtingen. Dan zijn ze vrij. Dus afhankelijkheid, ik praat over de afhankelijkheid. Dus afhankelijkheid is niet slecht, overgave is niet slecht. Ik heb in de praktijk gezien dat de vrouw zich over geeft aan de echtgenoot. Er zijn nog zoveel vrouwen in India, ze zijn zo gelukkig en hun leven is zo glorieus. Dus we moeten leren hoe de dingen gedaan moeten worden. Onafhankelijkheid, kunstmatige onafhankelijkheid is nooit goed.  
 
In de praktijk hebben we geen onafhankelijkheid. Ik mag denken aan onafhankelijkheid, maar in de praktijk heb ik geen onafhankelijkheid. Ik ben dienaar van mijn zintuigen. ''Kāmādīnāṁ kati na katidhā pālitā durnideśa''. (Brs. 3.2.35) We dienen allemaal de zintuigen. Dus waar is mijn onafhankelijkheid? Ik kan zeggen onafhankelijkheid te zijn van mijn vader, van mijn land, van mijn gemeenschap, maar ik ben dienaar van mijn zintuigen. Dus waar is mijn onafhankelijkheid? Dus moeten we onze wezenlijke positie kennen, dat we in alle omstandigheden afhankelijk zijn. Daarom is de beste methode om mijn leven volmaakt te maken is afhankelijk van God, Kṛṣṇa, te worden. Dat is de oplossing van alle problemen. En dat is de Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging. Probeer je wezenlijke positie te begrijpen en geef je over aan God, Kṛṣṇa. Dan zal je gelukkig zijn. Heel eenvoudig ding. Op het moment dat je je overgeeft aan God wordt je onmiddellijk gelukkig. ''Mām eva ye prapadyante māyām etāṁ taranti te''. ([[NL/BG 7.14|BG 7.14]])
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 16:02, 29 January 2021



Lecture -- Seattle, October 7, 1968

Ik weet niet dat het mijn functie is om mezelf over te geven, en dat het principe van overgave mijn gelukkige leven is. Net als een klein kind, als hij zich overgeeft aan de wensen van de ouders dan is zijn leven erg verheugend en erg gelukkig. Een jong meisje, als ze zich overgeeft aan de wensen van de ouders, en ... Dat is het Vedische systeem. Een vrouw is van nature afhankelijk. Als een vrouw kunstmatig vrijheid wil dan is haar leven ongelukkig. Daarom is het Vedische systeem ... Ik ben het niet aan het verzinnen, ik spreek rechtmatig over het Vedische principe. De Manu-saṁhitā, de wet van de Veda's, Manu, de meester van de mensheid, Manu. Manu is de vader van de mensheid. Dus heeft hij zijn wetboek. Voor zover het de hindoes betreft wordt dat Manu-saṁhitā wetboek nog steeds gevolgd in India. Dus in dat boek, de Manu-saṁhitā, staat: na striyaṁ svatantram arhati. Hij geeft de wet dat vrouwen geen onafhankelijkheid moet worden gegeven. Dan? Wat moet het leven zijn? Het leven moet zo zijn dat zo lang ze niet getrouwd is moet ze leven onder begeleiding, afhankelijk van de ouders. En zodra ze getrouwd is moet ze afhankelijk van haar man leven. En wanneer de man weg is gegaan, want volgens het hindoe-systeem blijft de echtgenoot niet voor alle dagen thuis tot aan de dood. Nee. Wanneer de kinderen volwassen zijn dan geeft hij zijn vrouw en kinderen op en wordt een sannyāsī, net zoals ik ben geworden. Ik heb mijn kinderen, ik heb mijn kleinkinderen, ik heb mijn vrouw nog steeds ... Maar ik heb alle verbindingen opgegeven. Dus hoe wordt mijn vrouw verzorgd? Oh, ze heeft volwassen kinderen. Dus er zijn geen zorgen.

Dus afhankelijkheid is niet slecht als er maar afhankelijkheid van het juiste is. Geen vader verzuimt om te zorgen voor het comfort van een ongehuwd meisje, van zijn ongetrouwde meisjes en jongens. Volgens het hindoe-systeem houdt de verantwoordelijkheid van een vader en moeder op nadat de kinderen getrouwd zijn, hetzij dochter of zoon. Zoveel verplichtingen. Dan zijn ze vrij. Dus afhankelijkheid, ik praat over de afhankelijkheid. Dus afhankelijkheid is niet slecht, overgave is niet slecht. Ik heb in de praktijk gezien dat de vrouw zich over geeft aan de echtgenoot. Er zijn nog zoveel vrouwen in India, ze zijn zo gelukkig en hun leven is zo glorieus. Dus we moeten leren hoe de dingen gedaan moeten worden. Onafhankelijkheid, kunstmatige onafhankelijkheid is nooit goed.

In de praktijk hebben we geen onafhankelijkheid. Ik mag denken aan onafhankelijkheid, maar in de praktijk heb ik geen onafhankelijkheid. Ik ben dienaar van mijn zintuigen. Kāmādīnāṁ kati na katidhā pālitā durnideśa. (Brs. 3.2.35) We dienen allemaal de zintuigen. Dus waar is mijn onafhankelijkheid? Ik kan zeggen onafhankelijkheid te zijn van mijn vader, van mijn land, van mijn gemeenschap, maar ik ben dienaar van mijn zintuigen. Dus waar is mijn onafhankelijkheid? Dus moeten we onze wezenlijke positie kennen, dat we in alle omstandigheden afhankelijk zijn. Daarom is de beste methode om mijn leven volmaakt te maken is afhankelijk van God, Kṛṣṇa, te worden. Dat is de oplossing van alle problemen. En dat is de Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging. Probeer je wezenlijke positie te begrijpen en geef je over aan God, Kṛṣṇa. Dan zal je gelukkig zijn. Heel eenvoudig ding. Op het moment dat je je overgeeft aan God wordt je onmiddellijk gelukkig. Mām eva ye prapadyante māyām etāṁ taranti te. (BG 7.14)