TH/Prabhupada 1066 - ผู้คนที่มีปัญญาน้อย, พวกเขาพิจารณาว่าความจริงสูงสุดไม่มีตัวตน: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Thai Pages with Videos Category:Prabhupada 1066 - in all Languages Category:TH-Quotes - 1966 Category:TH-Quotes - Lect...")
 
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
 
Line 8: Line 8:
[[Category:TH-Quotes - Introduction to Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:TH-Quotes - Introduction to Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:Introduction to Bhagavad-gita As It Is in all Languages]]
[[Category:Introduction to Bhagavad-gita As It Is in all Languages]]
[[Category:TH Language]]
[[Category:Thai Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Thai|TH/Prabhupada 1065 - ก่อนอื่นผู้หนึ่งต้องเรียนรู้ว่าเขาไม่ใช่ร่างกายวัตถุนี้|1065|TH/Prabhupada 1067 - พวกเราต้องยอมรับ ภัควัต-คีตา โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงความหมาย และ ไม่มีการตัดทอนสิ่|1067}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 18: Line 21:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|kFmF7rBhe9o|ผู้คนที่มีปัญญาน้อย, พวกเขาพิจารณาว่าความจริงสูงสุดไม่มีตัวตน<br />-
{{youtube_right|ocaPk2U2bBE|ผู้คนที่มีปัญญาน้อย, พวกเขาพิจารณาว่าความจริงสูงสุดไม่มีตัวตน<br />-
  Prabhupāda 1066}}
  Prabhupāda 1066}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>File:660219BG-NEW_YORK_clip10.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/660219BG-NEW_YORK_clip10.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 31: Line 34:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
ดังนั้นการจัดการทั้งหมดนั่นก็คือ จุดศูนย์รวมของร่างกายนั้น, จุดศูนย์รวมร่างกายของการสร้าง จุดศูนย์รวมร่างกายของความสุขเกษมสำราญ คือ พระเจ้าสูงสุด และ สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ,พวกเขาเป็นเพียง ผู้ร่วมมือ โดยการร่วมมือกัน, โดยการร่วมมือกันพวกเขาสุขเกษมสำราญ ความสัมพันธ์ก็เป็นเหมือนดั่งเจ้านายและผู้รับใช้ ถ้าเจ้านายพึงพอใจ, ถ้าเจ้านายพึงพอใจอย่างเต็มเปี่ยม ผู้รับใช้ก็จะมีความพึงพอใจแล้วโดยปริยาย นั่นคือกฎเกณฑ์ ในทำนองเดียวกัน พระเจ้าสูงสุดก็ควรจะพึงพอพระทัย ถึงแม้ว่ามีแนวโน้มที่จะกลายเป็นผู้สร้าง และ มีแนวโน้มที่จะสุขเกษมสำราญโลกวัตถุนี้... แนวโน้มพวกนี้ก็มีอยู่ในสิ่งมีชีวิตทั้งหลายด้วย เพราะว่าพวกมันมีอยู่ในพระเจ้าสูงสุด พระองค์ทรงสร้างแล้ว, พระองค์ทรงสร้างโลก จักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลที่แสดงให้เห็นแล้ว ดังนั้น พวกเราจะพบได้ใน ภัควัต-คีตาว่า ความสมบูบริบูรณ์ ทั้งหมดนั้น, ประกอบไปด้วยผู้ควบคุมสูงสุด, สิ่งมีชีวิตทั้งหลายผู้ถูกควบคุม, การปรากฎของจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาล กาลเวลานิรันดร์ และ กิจกรรมทั้งหลาย, มันทั้งหมดได้ถูกอธิบายไว้แล้ว ดังนั้นสรรพสิ่งทั้งหมดเอารวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ เรียกว่า ความจริงที่สมบูรณ์ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ของทั้งหมด หรือ ความจริงที่สมบูรณ์ นั่นก็คือ ความสมบูรณ์ของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้า ชรี คริชณะ ดั่งเช่นที่อาตมาได้อธิบายไว้แล้วว่า ปรากฎการณ์นั้นมาโดยตรงจาก พลังงานต่างๆ ของพระองค์ และ พระองค์ทรงเป็นความสมบูรณ์บริบูรณ์ ความไม่มีตัวตน, บระฮมัน คือ ได้อธิบายไว้แล้วใน ภัควัต-คีตา บระฮมัน ความไม่มีตัวตนนั้น ก็คืออยู่ภายใต้บังคับบัญชาของบุคคลที่สมบูรณ์ บระฮมะโน ฮัม พระทิสทะ ([[Vanisource:BG 14.27|ภัควัต-คีตา 14.27]]) ความไม่มีตัวตน บระฮมัน ก็เป็นด้วย... ความไม่มีตัวตน บระฮมัน ได้อธิบายไว้อย่างกระจ่างแจ้งแล้ว ใน บระฮมะ-สูทระ เช่น เป็น แสงรัศมี เหมือนดั่งเช่นมีแสงรัศมีของแสงอาทิตย์, ดวงอาทิตย์ ในทำนองเดียวกัน ความไม่มีตัวตน บระฮมัน คือ การส่องแสงรัศมี ของ บระฮมัน สูงสุด หรือ บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า ดั้งนั้นความไม่มีตัวตัว บระฮมัน เป็นความไม่สมบูรณ์ของการรู้แจ้งของความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมด และ การเข้าใจของ พะระมาทมา ก็ด้วย สิ่งเหล่านี้ก็ได้อธิบายไว้แล้วด้วย พูรูสอททะมะ-โยกะ เมื่อเราจะได้อ่านบทเรียนของ พูรูสอททะมะ-โยกะ แล้วจะได้เห็นว่า บุคลิกภาพสูงสุด, พูรูสอททะมะ คือ ทรงอยู่เหนือ บระฮมัน ความไม่มีตัวตน และ ของ พะระมาทมา คือความรู้แจ้งบางส่วน บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เป็นที่เรียกว่า สัช ชิด อานันดะ วิกระฮะฮ (บระฮมา สัมฮิทา 5.1) ใน บระฮมา สัมฮิทา ในการเริ่มต้นเริ่มอย่างนี้ อีชวะระ พะระมะฮ คริชณะ สัช ชิด อานันดะ วิกระฮะฮ / อะนาดีร อาดีร โกวินดะฮ สารวะ คะระนะ คะระนัม (บระฮมา สัมฮิทา 5.1) โกวินดะ, คริชณะ, ทรงเป็นสาเหตุ ของสาเหตุทั้งหมด พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่มีมาแต่ดั้งเดิม ดังนั้น บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เป็น สัช ชิด อานันดะ วิกระฮะฮ ความรู้แจ้ง ของความไม่มีตัวตัน บระฮมัน เป็นความรู้แจ้งของส่วนหนึ่ง สัช , ความนิรันดร์ของพระองค์ และ ความรู้แจ้ง พะระมาทมา เป็นความรู้แจ้งของ สัช ชิด, ความนิรันดร์ ,ความรู้ เป็นส่วนหนึ่งของความรู้แจ้ง แต่การรู้แจ้งของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้า เช่น คริชณะ เป็นการรู้แจ้งของ ความเป็นรูปพรรณสันฐานทิพย์ทั้งหมด ดั่งเช่น สัช ชิด และ อานันดะ คือ วิกระฮะ ที่สมบูรณ์ วิกระฮะ หมายถึง เป็นรูปร่าง อัฟยัคทัม วยัคทิม อาพะนัม มันยันเท มาม อบูดดฮะยะ ([[Vanisource:BG 7.24|ภัควัต-คีตา 7.24]]) คนที่มีปัญญาน้อย พวกเขาพิจารณาว่า ความจริงที่สูงสุด คือ ความไม่มีตัวตน แต่พระองค์ทรงเป็นบุคคล, บุคคลทิพย์ผู้หนึ่ง นี้ได้ยืนยันไว้แล้วในพระเวททั้งหมด นิตโย นิตยานาม เชทะนัส เชทะนานาม (คะทะ อุพะนิสัท 2.2.13) ดังนั้น เช่นพวกเราก็เป็นบุคคลด้วย ปัจเจกชนของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย พวกเราเป็นบุคคล พวกเรามีความเป็นปัจเจกบุคคลของพวกเรา พวกเราทั้งหมดเป็นปัจเจกบุคคล ในทำนองเดียวกันความจริงที่สูงสุด, ความสมบูรณ์สูงสุด, พระองค์ก็เช่นเดียวกัน ในการปรากฎท้ายสุด พระองค์ทรงเป็นบุคคล แต่การรู้แจ้งแห่งพระบุคลิกภาพแห่งพระเจ้าเป็นการรู้แจ้งของ รูปร่างที่เป็นทิพย์ คือ สัช ชิด และ อานันดะ ใน วิกระฮะ ที่สมบูรณ์ วิกระฮะ หมายถึง รูปร่าง ดังนั้นความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมด ไม่ใช่ไม่มีรูปร่างลักษณะ ถ้าพระองค์ทรงไม่มีรูปร่าง หรือ ถ้าพระองค์ทรงมีน้อยกว่าสิ่งอื่นๆ พระองค์ทรงไม่สามารถสมบูรณ์บริบูรณ์ได้ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมดต้องมีทุกอย่างในประสบการณ์ของพวกเรา และ นอกเหนือประสบการณ์ของพวกเรา มิฉะนั้นพระองค์ทรงไม่สามารถสมบูรณ์ได้ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมดของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้าทรงมีพลานุภาพอันยิ่งใหญ่ทั้งหลาย พะราสยะ ชัคทิร วิวิไดฮวะ ชรูยะเท ([[Vanisource:CC Madhya 13.65|เชธันญะ ชะริทัมริทะ มัดยะ 13.65, ความหมาย]]) นั่นก็ได้อธิบายไว้ใน ภัควัต-คีตา ด้วยว่า พระองค์ทรงแสดงพลานุภาพที่แตกต่างกันอย่างไร การปรากฎการณ์ของโลกนี้ หรือ โลกวัตถุ ที่ที่พวกเราถูกวางลงตอนนี้ คือก็มีความสมบูรณ์ในตัวมันเองด้วย เพราะ พูรนัม ดิดัม ([[Vanisource:ISO Invocation|ชรีอีโชพะนิสัด, ภาวนา]]) ของธาตุต่างๆ ทั้ง 24 ที่ ตามปรัชญา สางคยะ ธาตุทั้ง 24 ของสิ่งไหนที่ จักรวาลวัตถุนี้เป็น การปรากฎการณ์หนึ่งที่ชั้วคราว คือจะถูกปรับอย่างสมบูรณ์ในการผลิตส่ิงต่างๆที่สมบูรณ์ ซึ่งจำเป็นสำหรับการบำรุงเลี้ยง และ การดำรงชีวิตของจักรวาลนี้ ไม่มีความพยายามภายนอกโดยหน่วยอื่น ที่จำเป็นสำหรับการบำรุงรักษาของจักรวาลนี้ มันทำงานตามเวลาของมันเอง จัดการโดยพลังงานของความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมด และเมื่อกาลเวลาเสร็จสิ้นสมบูรณ์ ปรากฎการณ์ชั่วคราวทั้งหลายเหล่านี้ก็จะถูกทำลายลงโดยการจัดการที่สมบูรณ์ของความบริบูรณ์  
ดังนั้นการจัดการทั้งหมดนั่นก็คือ จุดศูนย์รวมของร่างกายนั้น, จุดศูนย์รวมร่างกายของการสร้าง จุดศูนย์รวมร่างกายของความสุขเกษมสำราญ คือ พระเจ้าสูงสุด และ สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ,พวกเขาเป็นเพียง ผู้ร่วมมือ โดยการร่วมมือกัน, โดยการร่วมมือกันพวกเขาสุขเกษมสำราญ ความสัมพันธ์ก็เป็นเหมือนดั่งเจ้านายและผู้รับใช้ ถ้าเจ้านายพึงพอใจ, ถ้าเจ้านายพึงพอใจอย่างเต็มเปี่ยม ผู้รับใช้ก็จะมีความพึงพอใจแล้วโดยปริยาย นั่นคือกฎเกณฑ์ ในทำนองเดียวกัน พระเจ้าสูงสุดก็ควรจะพึงพอพระทัย ถึงแม้ว่ามีแนวโน้มที่จะกลายเป็นผู้สร้าง และ มีแนวโน้มที่จะสุขเกษมสำราญโลกวัตถุนี้... แนวโน้มพวกนี้ก็มีอยู่ในสิ่งมีชีวิตทั้งหลายด้วย เพราะว่าพวกมันมีอยู่ในพระเจ้าสูงสุด พระองค์ทรงสร้างแล้ว, พระองค์ทรงสร้างโลก จักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลที่แสดงให้เห็นแล้ว ดังนั้น พวกเราจะพบได้ใน ภัควัต-คีตาว่า ความสมบูบริบูรณ์ ทั้งหมดนั้น, ประกอบไปด้วยผู้ควบคุมสูงสุด, สิ่งมีชีวิตทั้งหลายผู้ถูกควบคุม, การปรากฎของจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาล กาลเวลานิรันดร์ และ กิจกรรมทั้งหลาย, มันทั้งหมดได้ถูกอธิบายไว้แล้ว ดังนั้นสรรพสิ่งทั้งหมดเอารวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ เรียกว่า ความจริงที่สมบูรณ์ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ของทั้งหมด หรือ ความจริงที่สมบูรณ์ นั่นก็คือ ความสมบูรณ์ของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้า ชรี คริชณะ ดั่งเช่นที่อาตมาได้อธิบายไว้แล้วว่า ปรากฎการณ์นั้นมาโดยตรงจาก พลังงานต่างๆ ของพระองค์ และ พระองค์ทรงเป็นความสมบูรณ์บริบูรณ์ ความไม่มีตัวตน, บระฮมัน คือ ได้อธิบายไว้แล้วใน ภัควัต-คีตา บระฮมัน ความไม่มีตัวตนนั้น ก็คืออยู่ภายใต้บังคับบัญชาของบุคคลที่สมบูรณ์ บระฮมะโน ฮัม พระทิสทะ ([[Vanisource:BG 14.27 (1972)|ภัควัต-คีตา 14.27]]) ความไม่มีตัวตน บระฮมัน ก็เป็นด้วย... ความไม่มีตัวตน บระฮมัน ได้อธิบายไว้อย่างกระจ่างแจ้งแล้ว ใน บระฮมะ-สูทระ เช่น เป็น แสงรัศมี เหมือนดั่งเช่นมีแสงรัศมีของแสงอาทิตย์, ดวงอาทิตย์ ในทำนองเดียวกัน ความไม่มีตัวตน บระฮมัน คือ การส่องแสงรัศมี ของ บระฮมัน สูงสุด หรือ บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า ดั้งนั้นความไม่มีตัวตัว บระฮมัน เป็นความไม่สมบูรณ์ของการรู้แจ้งของความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมด และ การเข้าใจของ พะระมาทมา ก็ด้วย สิ่งเหล่านี้ก็ได้อธิบายไว้แล้วด้วย พูรูสอททะมะ-โยกะ เมื่อเราจะได้อ่านบทเรียนของ พูรูสอททะมะ-โยกะ แล้วจะได้เห็นว่า บุคลิกภาพสูงสุด, พูรูสอททะมะ คือ ทรงอยู่เหนือ บระฮมัน ความไม่มีตัวตน และ ของ พะระมาทมา คือความรู้แจ้งบางส่วน บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เป็นที่เรียกว่า สัช ชิด อานันดะ วิกระฮะฮ (บระฮมา สัมฮิทา 5.1) ใน บระฮมา สัมฮิทา ในการเริ่มต้นเริ่มอย่างนี้ อีชวะระ พะระมะฮ คริชณะ สัช ชิด อานันดะ วิกระฮะฮ / อะนาดีร อาดีร โกวินดะฮ สารวะ คะระนะ คะระนัม (บระฮมา สัมฮิทา 5.1) โกวินดะ, คริชณะ, ทรงเป็นสาเหตุ ของสาเหตุทั้งหมด พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่มีมาแต่ดั้งเดิม ดังนั้น บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เป็น สัช ชิด อานันดะ วิกระฮะฮ ความรู้แจ้ง ของความไม่มีตัวตัน บระฮมัน เป็นความรู้แจ้งของส่วนหนึ่ง สัช , ความนิรันดร์ของพระองค์ และ ความรู้แจ้ง พะระมาทมา เป็นความรู้แจ้งของ สัช ชิด, ความนิรันดร์ ,ความรู้ เป็นส่วนหนึ่งของความรู้แจ้ง แต่การรู้แจ้งของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้า เช่น คริชณะ เป็นการรู้แจ้งของ ความเป็นรูปพรรณสันฐานทิพย์ทั้งหมด ดั่งเช่น สัช ชิด และ อานันดะ คือ วิกระฮะ ที่สมบูรณ์ วิกระฮะ หมายถึง เป็นรูปร่าง อัฟยัคทัม วยัคทิม อาพะนัม มันยันเท มาม อบูดดฮะยะ ([[Vanisource:BG 7.24 (1972)|ภัควัต-คีตา 7.24]]) คนที่มีปัญญาน้อย พวกเขาพิจารณาว่า ความจริงที่สูงสุด คือ ความไม่มีตัวตน แต่พระองค์ทรงเป็นบุคคล, บุคคลทิพย์ผู้หนึ่ง นี้ได้ยืนยันไว้แล้วในพระเวททั้งหมด นิตโย นิตยานาม เชทะนัส เชทะนานาม (คะทะ อุพะนิสัท 2.2.13) ดังนั้น เช่นพวกเราก็เป็นบุคคลด้วย ปัจเจกชนของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย พวกเราเป็นบุคคล พวกเรามีความเป็นปัจเจกบุคคลของพวกเรา พวกเราทั้งหมดเป็นปัจเจกบุคคล ในทำนองเดียวกันความจริงที่สูงสุด, ความสมบูรณ์สูงสุด, พระองค์ก็เช่นเดียวกัน ในการปรากฎท้ายสุด พระองค์ทรงเป็นบุคคล แต่การรู้แจ้งแห่งพระบุคลิกภาพแห่งพระเจ้าเป็นการรู้แจ้งของ รูปร่างที่เป็นทิพย์ คือ สัช ชิด และ อานันดะ ใน วิกระฮะ ที่สมบูรณ์ วิกระฮะ หมายถึง รูปร่าง ดังนั้นความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมด ไม่ใช่ไม่มีรูปร่างลักษณะ ถ้าพระองค์ทรงไม่มีรูปร่าง หรือ ถ้าพระองค์ทรงมีน้อยกว่าสิ่งอื่นๆ พระองค์ทรงไม่สามารถสมบูรณ์บริบูรณ์ได้ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมดต้องมีทุกอย่างในประสบการณ์ของพวกเรา และ นอกเหนือประสบการณ์ของพวกเรา มิฉะนั้นพระองค์ทรงไม่สามารถสมบูรณ์ได้ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมดของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้าทรงมีพลานุภาพอันยิ่งใหญ่ทั้งหลาย พะราสยะ ชัคทิร วิวิไดฮวะ ชรูยะเท ([[Vanisource:CC Madhya 13.65|เชธันญะ ชะริทัมริทะ มัดยะ 13.65, ความหมาย]]) นั่นก็ได้อธิบายไว้ใน ภัควัต-คีตา ด้วยว่า พระองค์ทรงแสดงพลานุภาพที่แตกต่างกันอย่างไร การปรากฎการณ์ของโลกนี้ หรือ โลกวัตถุ ที่ที่พวกเราถูกวางลงตอนนี้ คือก็มีความสมบูรณ์ในตัวมันเองด้วย เพราะ พูรนัม ดิดัม ([[Vanisource:ISO Invocation|ชรีอีโชพะนิสัด, ภาวนา]]) ของธาตุต่างๆ ทั้ง 24 ที่ ตามปรัชญา สางคยะ ธาตุทั้ง 24 ของสิ่งไหนที่ จักรวาลวัตถุนี้เป็น การปรากฎการณ์หนึ่งที่ชั้วคราว คือจะถูกปรับอย่างสมบูรณ์ในการผลิตส่ิงต่างๆที่สมบูรณ์ ซึ่งจำเป็นสำหรับการบำรุงเลี้ยง และ การดำรงชีวิตของจักรวาลนี้ ไม่มีความพยายามภายนอกโดยหน่วยอื่น ที่จำเป็นสำหรับการบำรุงรักษาของจักรวาลนี้ มันทำงานตามเวลาของมันเอง จัดการโดยพลังงานของความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมด และเมื่อกาลเวลาเสร็จสิ้นสมบูรณ์ ปรากฎการณ์ชั่วคราวทั้งหลายเหล่านี้ก็จะถูกทำลายลงโดยการจัดการที่สมบูรณ์ของความบริบูรณ์  
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 20:57, 23 October 2018



660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

ดังนั้นการจัดการทั้งหมดนั่นก็คือ จุดศูนย์รวมของร่างกายนั้น, จุดศูนย์รวมร่างกายของการสร้าง จุดศูนย์รวมร่างกายของความสุขเกษมสำราญ คือ พระเจ้าสูงสุด และ สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ,พวกเขาเป็นเพียง ผู้ร่วมมือ โดยการร่วมมือกัน, โดยการร่วมมือกันพวกเขาสุขเกษมสำราญ ความสัมพันธ์ก็เป็นเหมือนดั่งเจ้านายและผู้รับใช้ ถ้าเจ้านายพึงพอใจ, ถ้าเจ้านายพึงพอใจอย่างเต็มเปี่ยม ผู้รับใช้ก็จะมีความพึงพอใจแล้วโดยปริยาย นั่นคือกฎเกณฑ์ ในทำนองเดียวกัน พระเจ้าสูงสุดก็ควรจะพึงพอพระทัย ถึงแม้ว่ามีแนวโน้มที่จะกลายเป็นผู้สร้าง และ มีแนวโน้มที่จะสุขเกษมสำราญโลกวัตถุนี้... แนวโน้มพวกนี้ก็มีอยู่ในสิ่งมีชีวิตทั้งหลายด้วย เพราะว่าพวกมันมีอยู่ในพระเจ้าสูงสุด พระองค์ทรงสร้างแล้ว, พระองค์ทรงสร้างโลก จักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลที่แสดงให้เห็นแล้ว ดังนั้น พวกเราจะพบได้ใน ภัควัต-คีตาว่า ความสมบูบริบูรณ์ ทั้งหมดนั้น, ประกอบไปด้วยผู้ควบคุมสูงสุด, สิ่งมีชีวิตทั้งหลายผู้ถูกควบคุม, การปรากฎของจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาล กาลเวลานิรันดร์ และ กิจกรรมทั้งหลาย, มันทั้งหมดได้ถูกอธิบายไว้แล้ว ดังนั้นสรรพสิ่งทั้งหมดเอารวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ เรียกว่า ความจริงที่สมบูรณ์ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ของทั้งหมด หรือ ความจริงที่สมบูรณ์ นั่นก็คือ ความสมบูรณ์ของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้า ชรี คริชณะ ดั่งเช่นที่อาตมาได้อธิบายไว้แล้วว่า ปรากฎการณ์นั้นมาโดยตรงจาก พลังงานต่างๆ ของพระองค์ และ พระองค์ทรงเป็นความสมบูรณ์บริบูรณ์ ความไม่มีตัวตน, บระฮมัน คือ ได้อธิบายไว้แล้วใน ภัควัต-คีตา บระฮมัน ความไม่มีตัวตนนั้น ก็คืออยู่ภายใต้บังคับบัญชาของบุคคลที่สมบูรณ์ บระฮมะโน ฮัม พระทิสทะ (ภัควัต-คีตา 14.27) ความไม่มีตัวตน บระฮมัน ก็เป็นด้วย... ความไม่มีตัวตน บระฮมัน ได้อธิบายไว้อย่างกระจ่างแจ้งแล้ว ใน บระฮมะ-สูทระ เช่น เป็น แสงรัศมี เหมือนดั่งเช่นมีแสงรัศมีของแสงอาทิตย์, ดวงอาทิตย์ ในทำนองเดียวกัน ความไม่มีตัวตน บระฮมัน คือ การส่องแสงรัศมี ของ บระฮมัน สูงสุด หรือ บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า ดั้งนั้นความไม่มีตัวตัว บระฮมัน เป็นความไม่สมบูรณ์ของการรู้แจ้งของความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมด และ การเข้าใจของ พะระมาทมา ก็ด้วย สิ่งเหล่านี้ก็ได้อธิบายไว้แล้วด้วย พูรูสอททะมะ-โยกะ เมื่อเราจะได้อ่านบทเรียนของ พูรูสอททะมะ-โยกะ แล้วจะได้เห็นว่า บุคลิกภาพสูงสุด, พูรูสอททะมะ คือ ทรงอยู่เหนือ บระฮมัน ความไม่มีตัวตน และ ของ พะระมาทมา คือความรู้แจ้งบางส่วน บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เป็นที่เรียกว่า สัช ชิด อานันดะ วิกระฮะฮ (บระฮมา สัมฮิทา 5.1) ใน บระฮมา สัมฮิทา ในการเริ่มต้นเริ่มอย่างนี้ อีชวะระ พะระมะฮ คริชณะ สัช ชิด อานันดะ วิกระฮะฮ / อะนาดีร อาดีร โกวินดะฮ สารวะ คะระนะ คะระนัม (บระฮมา สัมฮิทา 5.1) โกวินดะ, คริชณะ, ทรงเป็นสาเหตุ ของสาเหตุทั้งหมด พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่มีมาแต่ดั้งเดิม ดังนั้น บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เป็น สัช ชิด อานันดะ วิกระฮะฮ ความรู้แจ้ง ของความไม่มีตัวตัน บระฮมัน เป็นความรู้แจ้งของส่วนหนึ่ง สัช , ความนิรันดร์ของพระองค์ และ ความรู้แจ้ง พะระมาทมา เป็นความรู้แจ้งของ สัช ชิด, ความนิรันดร์ ,ความรู้ เป็นส่วนหนึ่งของความรู้แจ้ง แต่การรู้แจ้งของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้า เช่น คริชณะ เป็นการรู้แจ้งของ ความเป็นรูปพรรณสันฐานทิพย์ทั้งหมด ดั่งเช่น สัช ชิด และ อานันดะ คือ วิกระฮะ ที่สมบูรณ์ วิกระฮะ หมายถึง เป็นรูปร่าง อัฟยัคทัม วยัคทิม อาพะนัม มันยันเท มาม อบูดดฮะยะ (ภัควัต-คีตา 7.24) คนที่มีปัญญาน้อย พวกเขาพิจารณาว่า ความจริงที่สูงสุด คือ ความไม่มีตัวตน แต่พระองค์ทรงเป็นบุคคล, บุคคลทิพย์ผู้หนึ่ง นี้ได้ยืนยันไว้แล้วในพระเวททั้งหมด นิตโย นิตยานาม เชทะนัส เชทะนานาม (คะทะ อุพะนิสัท 2.2.13) ดังนั้น เช่นพวกเราก็เป็นบุคคลด้วย ปัจเจกชนของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย พวกเราเป็นบุคคล พวกเรามีความเป็นปัจเจกบุคคลของพวกเรา พวกเราทั้งหมดเป็นปัจเจกบุคคล ในทำนองเดียวกันความจริงที่สูงสุด, ความสมบูรณ์สูงสุด, พระองค์ก็เช่นเดียวกัน ในการปรากฎท้ายสุด พระองค์ทรงเป็นบุคคล แต่การรู้แจ้งแห่งพระบุคลิกภาพแห่งพระเจ้าเป็นการรู้แจ้งของ รูปร่างที่เป็นทิพย์ คือ สัช ชิด และ อานันดะ ใน วิกระฮะ ที่สมบูรณ์ วิกระฮะ หมายถึง รูปร่าง ดังนั้นความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมด ไม่ใช่ไม่มีรูปร่างลักษณะ ถ้าพระองค์ทรงไม่มีรูปร่าง หรือ ถ้าพระองค์ทรงมีน้อยกว่าสิ่งอื่นๆ พระองค์ทรงไม่สามารถสมบูรณ์บริบูรณ์ได้ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมดต้องมีทุกอย่างในประสบการณ์ของพวกเรา และ นอกเหนือประสบการณ์ของพวกเรา มิฉะนั้นพระองค์ทรงไม่สามารถสมบูรณ์ได้ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมดของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้าทรงมีพลานุภาพอันยิ่งใหญ่ทั้งหลาย พะราสยะ ชัคทิร วิวิไดฮวะ ชรูยะเท (เชธันญะ ชะริทัมริทะ มัดยะ 13.65, ความหมาย) นั่นก็ได้อธิบายไว้ใน ภัควัต-คีตา ด้วยว่า พระองค์ทรงแสดงพลานุภาพที่แตกต่างกันอย่างไร การปรากฎการณ์ของโลกนี้ หรือ โลกวัตถุ ที่ที่พวกเราถูกวางลงตอนนี้ คือก็มีความสมบูรณ์ในตัวมันเองด้วย เพราะ พูรนัม ดิดัม (ชรีอีโชพะนิสัด, ภาวนา) ของธาตุต่างๆ ทั้ง 24 ที่ ตามปรัชญา สางคยะ ธาตุทั้ง 24 ของสิ่งไหนที่ จักรวาลวัตถุนี้เป็น การปรากฎการณ์หนึ่งที่ชั้วคราว คือจะถูกปรับอย่างสมบูรณ์ในการผลิตส่ิงต่างๆที่สมบูรณ์ ซึ่งจำเป็นสำหรับการบำรุงเลี้ยง และ การดำรงชีวิตของจักรวาลนี้ ไม่มีความพยายามภายนอกโดยหน่วยอื่น ที่จำเป็นสำหรับการบำรุงรักษาของจักรวาลนี้ มันทำงานตามเวลาของมันเอง จัดการโดยพลังงานของความสมบูรณ์บริบูรณ์ทั้งหมด และเมื่อกาลเวลาเสร็จสิ้นสมบูรณ์ ปรากฎการณ์ชั่วคราวทั้งหลายเหล่านี้ก็จะถูกทำลายลงโดยการจัดการที่สมบูรณ์ของความบริบูรณ์