PL/Prabhupada 0358 - W tym życiu powinniśmy dokonać rozwiązania. Nie więcej. Nie ma ponownego przychodzenia
Lecture on BG 7.14 -- Hamburg, September 8, 1969
Teraz, jak mamy spotkać śmierć? Jak psy i koty? Jaka jest wtedy korzyść z tej ludzkiej formy życia? Koty i psy mają ciało. One też spotkają śmierć. I ja mam ciało, również spotkam śmierć. Mam spotkać śmierć jak psy i koty? Jakiego rodzaju człowiekiem jestem? Nie. Śastra mówi, labdhvā su-durlabham idaṁ bahu-sambhavānte. Po wielu, wiele zmian różnych rodzajów ciała... Rozumiecie teorię ewolucyjną. To nie jest dokładnie tak jak teoria Darwina, ale ten proces ewolucyjny istnieje. To jest uznane w literaturze wedyjskiej. Od niższej formy życia zwierząt do wyższej formy życia zwierząt. Trzeba zrozumie tę ludzką formę życia. Mamy tę ludzką formę życia po wielu, wielu niższych formach życia. Labdhvā su-durlabham. Jest ona bardzo rzadka. Niech biolodzy policzą, ile istnieje rodzajów żywych istot. Istnieje 8,400,000 gatunków życia. Spośród tego ludzkiej istoty jest bardzo mała ilość. Spośród 8.400.000 gatunków, ludzkiego życia jest 400.000; w porównaniu do innych zwierząt, to bardzo mała ilość. Spośród tego, istnieją też niecywilizowani ludzie. Są prawie zwierzętami. Następnie istnieje cywilizowana forma człowieka, podobnie jak my. Spośród nich, oni nie wiedzą... Wielu nie wie, czym jest życie duchowe. Manuṣyāṇām. To jest również powiedziane w Bhagavad-gīcie: manuṣyāṇāṁ sahasreṣu (BG 7.3). Spośród wielu tysięcy ludzi jeden jest zainteresowany, aby rozwiązać problemy. Nie każdy. Oni nie wiedzą nawet, co jest problemem. Również nie dbają o to. Myślą: "W porządku, niech będzie problem. Mamy to życie, cieszmy się zmysłami." Są niemal zwierzętami. Ale ci, którzy są dociekliwi, jak rozwiązać ten problem, w rzeczywistości są uznawani za istoty ludzkie. Inni nie są nawet ludzkimi istotami. Są prawie zwierzętami.
Masz taką możliwość. To ciało powinno być prawidłowo wykorzystane, jak rozwiązać ten problem. Jeśli po prostu damy się ponieść na falach cyklu narodzin i śmierci, w różnych typach ciał, to nie jest to bardzo dobra inteligencja. Wcale nie jest to inteligencja. Ta ludzka forma życia powinna być wykorzystana do tego, jak rozwiązać problem. To jest cywilizacja wedyjska. Ona podkreśla bardziej rozwiązywanie problemów, rzeczywistych problemów. Materialistyczny styl życia oznacza zwiększanie i stwarzanie problemów. To nie jest idealna ludzka cywilizacja. Idealna cywilizacja ludzka jest taka, że trzeba siedzieć bardzo spokojnie, cicho i myśleć filozoficznie: "Jak rozwiązać ten problem? Gdzie mogę uzyskać wiedzę?" To jest ludzka forma. Cała nauka wedyjska jest taka. Teraz można skorzystać z tej formy życia, aby rozwiązać problem. Nie umierajcie, zanim śmierć przyjdzie dokonajcie rozwiązania. Nie umierajcie jak koty i psy. Nie. A kto spróbuje... Wedy mówią: etad viditvā yaḥ prayāti sa brāhmaṇaḥ: "Ktoś, kto umiera po próbie dokonania rozwiązania problemów, jest braminem." A ten, kto umiera jak koty i psy, jest nazywany kṛpaṇa. Kṛpaṇa oznacza mniej inteligentnego człowieka.
Nie powinniśmy umierać jak koty i psy. Powinniśmy umierać jak bramin. Nawet jeśli w tym życiu to rozwiązanie nie jest wykonane, to wtedy pojawi się następna okazja życia. Podobnie jak wszyscy ci chłopcy, którzy przychodzą do nas, to zrozumiałe, że próbowali w ostatnim życiu również rozwiązać ten problem, lecz nie zostało to zakończone. Jest teraz następna możliwość. Te rzeczy są stwierdzone w Bhagavad-gīcie. Teraz, w tym życiu, należy być zdeterminowanym. Ci, którzy wchodzą w kontakt ze świadomością Kryszny i są inicjowani do wykonywania zadania, powinni być bardzo zdeterminowani, że "W tym życiu powinniśmy dokonać rozwiązania. Nie więcej. Nie ma ponownego przychodzenia." To powinno być naszą determinacją. Ten ruch świadomości Kryszny jest do tego celu, aby rozwiązać wszystkie problemy życiowe i wrócić do domu, do Boga, gdzie mamy wieczne, pełne szczęścia życie w wiedzy. To jest podsumowaniem i istotą ruchu świadomości Kryszny.