NL/Prabhupada 0776 - "Wat is er verkeerd aan als ik een hond wordt?" Dit is het resultaat van onderwijs
Lecture on SB 6.1.12 -- Los Angeles, June 25, 1975
Adhayo vyādhayaḥ wordt aanbevolen. Er zijn drie soorten ellendige toestanden, voor iedereen, niet alleen voor een bepaald persoon. Adhyātmika, adhibhautika, adhidaivika. Zodra je dit materiaal lichaam krijgt, zul je moeten lijden. Als je dit lijden wilt beëindigen, dan moet je gereguleerd leven. Gereguleerd leven wordt aanbevolen in het volgende vers:
- tapasā brahmacaryeṇa
- śamena ca damena ca
- tyāgena satya-śaucābhyaṁ
- yamena niyamena vā
- (SB 6.1.13)
Er bestaan voor de mens voorgeschreven plichten. Wat zijn die voorgeschreven plichten? De eerste voorgeschreven plicht is tapasā: soberheid. Dit is het menselijke leven. Dat wordt overal aanbevolen. Ṛṣabhadeva zei ook, tapo divyaṁ putrakā yena śuddhyed sattva (SB 5.5.1): "Mijn beste jongens, leef niet als katten, honden en varkens," adviseerde hij. Nāyaṁ deho deha-bhājāṁ nṛloke kaṣṭān kāmān arhate viḍ-bhujāṁ ye (SB 5.5.1). "Maar als ik niet hard werk, hoe kan ik dan mijn verlangens bevredigen? Ik wil in de nacht intoxicatie gebruiken, ik heb deze vrouw, ik wil naar deze club, als ik niet hard werk, hoe kan ik dit genot dan krijgen? "
Ṛṣabhadeva zei: "Dit soort genot is bestemd voor de varkens. Het is geen werkelijk genot, zinsbevrediging." Nāyaṁ deho deha-bhājāṁ nṛloke kaṣṭān kāmān arhate viḍ-bhujāṁ ye. Viḍ-bhujām betekent ontlasting-eter. Zijn genieten dus ook, door het eten van ontlasting, en zonder enige discriminatie seks hebben, geeft niet of het met je moeder of zus is. Dus soort zinsbevrediging bestaat ook in de gemeenschap van honden en varkens, maar het menselijk leven is daar niet bedoeld. Het menselijk leven is bedoeld voor tapasya, soberheid, zodat je in dit menselijk leven de herhaling van geboorte en dood kan beëindigen, tot eeuwig leven kan komen en kan genieten van een eeuwig gelukzalig leven vol kennis. Dat is het doel van het leven. Niet dat, Wat maakt het uit." In het onderwijs van tegenwoordig, als je tegen een student aan de universiteit zegt, als hij wordt geïnformeerd dat "Als je onverantwoordelijk leeft, dan wordt je in je volgende leven een hond," dan zegt hij: "Wat is er mis mee, als ik een hond word?" Dit is het gevolg van het onderwijs. Het kan hem niet schelen. Hij denkt: Als ik een hond word, dan kan ik seks op straat hebben, zonder regels." Zo gaat het. Hij denkt dat dat vooruitgang is. "Nu zijn er beperking, maar dan kan ik seks hebben op straat, zonder regels." Geleidelijk gaan we die kant op.
Dit is dus hun positie. Ze geloven niet in een volgend leven, wat te spreken van een katten en honden leven. "Maakt niet uit." Alles is duisternis. Als we dit Krishna-bewustzijn niet aannemen, dan is de menselijke beschaving ten dode opgeschreven. Het is geen menselijke beschaving. Menselijke beschaving betekent verantwoordelijk leven. Eigenlijk worden we opgeleid, gaan we naar school, naar de universiteit, om een verantwoordelijk mens te worden. De verantwoordelijkheid zou moeten zijn, "Hoe deze herhaling van geboorte te stoppen." Dit wordt op veel plaatsen geadviseerd. En dat is het enige doel van het menselijk leven. Punar-janma-jayāya.