NL/Prabhupada 0841 - Spiritueel is er geen verschil tussen verschijnen en verdwijnen
731213 - Lecture Festival Disappearance Day, Bhaktisiddhanta Sarasvati - Los Angeles
- nama oṁ viṣṇu-pādāya
- kṛṣṇa-preṣṭhāya bhūtale
- śrīmate bhaktisiddhānta
- sarasvatīti nāmine
Bhaktisiddhanta Sarasvatī Ṭhākura ging heen van deze materiële wereld op 31 december 1936. Dus bijna veertig jaar verleden. Er zijn twee fasen, prakaṭa en aprakaṭa, verschijnen en verdwijnen. We hoeven niet te treuren over verdwijning omdat Krishna en Krishna's toegewijden ... Niet alleen toegewijden, ook niet-toegewijden, niemand verdwijnt. Niemand verdwijnt omdat ieder levend wezen eeuwig is, net als Krishna. Dat wordt bevestigd in de Vedische literatuur, nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām (Kaṭha Upaniṣad 2.2.13). De beschrijving van de Allerhoogste Heer is dat Hij nitya, eeuwig, is. En de levende wezens zijn ook eeuwig. Maar Hij is de belangrijkste eeuwige. Nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām. Kwalitatief is er geen verschil tussen Krishna en de levende wezens. Kwantitatief is er een verschil. Wat is het verschil tussen nitya, het enkelvoud nitya, en het meervoud nitya? Het meervoud nitya is ondergeschikt, eeuwige dienaren van het enkelvoud nitya. Als je bijvoorbeeld iemand wilt dienen, die meester is precies zoals jij. Hij heeft twee handen, twee benen, of dezelfde gevoelens. Hij eet ook. Alles is hetzelfde. Maar het verschil is de meester en de dienaar. Dat is alles. Anders, gelijk in elk opzicht.
Spiritueel gezien is er geen verschil tussen verschijnen en verdwijnen. Net als in materieel oogpunt, als een persoon wordt geboren ... Stel dat je een zoon krijgt, dan word je heel gelukkig. Dezelfde zoon, als hij overlijdt, dan word je erg ongelukkig. Dit is materieel. Spiritueel is er geen dergelijk verschil tussen verschijnen en verdwijnen. Hoewel dit de verdwijningsdag is van Oṁ Viṣṇupāda Śrī Śrīmad Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura, valt er niets te treuren. Hoewel we gescheidenheid voelen, dat gevoel is er, maar spiritueel gezien is er geen verschil tussen verschijnen en verdwijnen. Er is een lied, Narottama dāsa Ṭhākura's lied, ye anilo prema-dhana. Ken je dat, iemand van jullie? Kan iemand dat lied zingen? Ye anilo prema-dhana, karuṇā pracura, heno prabhu kothā gelo. Ik herinner me het hele lied niet precies meer. Dat is onze klaagzang, dat ... Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura bracht deze boodschap om overal te verspreiden. Natuurlijk uitte Śrī Caitanya Mahāprabhu Zijn verlangen, dat
- pṛthivīte āche yata nagarādi-grāma
- sarvatra pracāra haibe mora nāma
- (CB Antya-khaṇḍa 4.126)
Hij voorspelde: "Over de hele wereld, zoveel steden en dorpen er zijn, overal zal Mijn naam bekend worden." De naam van Śrī Caitanya Mahāprabhu. Wat nu geprobeerd wordt, werkelijk gebeurt. Om deze wens van Śrī Caitanya Mahāprabhu uit te voeren, zei hij persoonlijk,
- bhārata bhūmīte manuṣya janma haila yāra
- janma sārthaka kari kara para-upakāra
- CC Adi 9.41
Hij wilde dat Zijn naam verspreid zal worden over de hele wereld, in elke stad en dorp. Wie gaat dat doen? Toen vroeg Hij aan iedereen die geboren is in Bhārata-varṣa, India, het is zijn plicht om allereerst zelf perfect te worden door de filosofie van Śrī Caitanya Mahāprabhu te begrijpen, dan uit te zenden, te verspreiden. Dit was de plicht van elke Indiër.
De Indiërs, met name in India, hebben ze het voorrecht om te profiteren van de Vedische literatuur. In andere landen heeft men dit voordeel niet. Dus als iemand zijn leven perfect wilt maken, dan moet hij zijn voordeel doen met de enorme schatkamer van Indiase spirituele kennis.