AM/Prabhupada 0015 - እኔ ይህ ገላ አይደለሁም፡፡
Lecture on BG 9.34 -- New York, December 26, 1966
ነፍስ በገላችን ውስጥ ስለመኖሯ: ስድስት አይነት ምልክቶች አሉ: እድገት ዋናው ምልክት ነው: ነፍስ ከገላ እንደወጣች: እድገት ወዲያውኑ ይቆማል: ልጅ ሞቶ ከተወለደ: ምንም እድገት ሊኖረው አይችልም: ወላጆቹም የሞተ ህጻን ፋይዳ እንደሌለው ስለሚረዱ: ያስወግዱታል: እንደዚሁም ሁሉ ጌታ ክርሽና: ለአርጁና ምሳሌ ሰጥቶታል: በገላችን የምትገኘው የመንፈሳዊ ቅንጣፊ: በገላችን በመኖርዋ: ገላችን ከልጅነት ወደ ወጣትነት ለማደግ በቅቷል: ከልጅነት ወደ ወጣትነት: ከወጣትነት ደግሞ: ወደ እርጅና: ወደፊት ገላችን ጥቅም የለሽ ሲሆን ደግሞ: ነፍሳችን የደከመ ገላችንን ጥላ ትወጣለች: "ቫሳምሲ ጂርናኒ ያትሃ ቪሃያ" (ባ ጊ 2 22) ልክ እኛም የአረጀውን ልብሳችንን ጥለን: አዲስ ልብስ እንደምንለብስ ሁሉ: እንደዚህም ሁሉ: የወጣችው ነፍስ: አዲስ ገላ ትቀበላለች: አዲስ ገላ የምንቀበለውም በእኛ ምርጫ አይደለም: ይህ የገላ ምርጫ የሚወሰነው በተፈጥሮ ህግ አማካኝነት ነው: ይህ የገላ ምርጫ የሚወሰነው በተፈጥሮ ህግ አማካኝነት ነው: ሞት ሲመጣ የሚቀጥለውን ገላ መምረጥ ባይቻለም: በሃሳባችን ግን መመኘቱ ይቻላል መመኘት እና ምን ገላ እንደምንፈልግ መምረጥ ይቻላል: "ያም ያም ቫፒ ስማራን ሎኬ ትያጃቲ አንቴ ካሌቫራም" (ባ ጊ 8 6) በሞት ላይ ያለ ሰው: ያለው አስተሳሰቡ እና አንደበቱ: ለሚቀጥለው ገላው ወሳኝ ነው: በሞት ግዜ ያለን አስተሳሰብ: ለሚቀጥለው ትውልዳችን ወሳኝ ነው: እንደ አስተሳሰባችንም: ገላችን የተወሰነ ይሆናል: እብድ ያልሆነ አዋቂ ሰውም: ይህ ገላ እራሳችን ወይንም ነፍሳችን እንዳልሆነ መረዳት አለበት: በመጀመሪያ ደረጃ: እኛ ይህ ገላ አለመሆናችንን መረዳት አለብን: ይህንን በደንብ ስንረዳም: በዚህ አለም ላይ ተግባራችን ምን እንደሆነ ለመረዳት እንችላለን: ነፍሳት ስለሆንን ተግባራችን ምንድን ነው? ይህም ተግባራችንን: ጌታ ክርሽና በብሃገቨድ ጊታ ውስጥ ጠቅሶታል: በዘጠነኛው ምእራፍ ወደ መጨረሻ ያለው ጥቅስ ላይም ይህ ተገልጿል: "ማን ማና ብሃቫ" ሁላችንም በየሴኮንዱ: የተለያየ ሃሳብ ላይ እንገኛለን: እኛ ገላ ያለን ፍጥረቶች: ሁሉ ግዜ በማሰብ ላይ እንገኛለን: ለሴኮንድ ያህል ግዜ እንኳን ያለ ማሰብ መኖር አንችለም: ይህ አይቻልም: ሰለዚህም ተግባራችን: እንደዚህ ይሆናል: ጌታ ክርሽናን ሁልግዜ ማሰብ አለብን: ሃሳብ ማሰባችን የማይቀር ነው: ስለዚህም ክርሽናን እናስብ: ስለክርሽና ማሰብ ጉዳቱ ምንድን ነው? ክርሽና በምድር ላይ ብዙ ነገር አድርጓል: ብዙ መፃህፍትም ተጽፈዋል: ብዙ ነገር አለ:: ክርሽና ምድር ላይ መጥቶ ነበር:: ብዙ ቮልዩም መጽሃፎችም ተጽፈዋል:: ስለ ክርሽናም ለማሰብ ከወሰናችሁ: ብዙ መፃህፍት ልናቀርብላችሁ እንችላለን:: ስለ ክርሽና: 24 ሰአት እያነበባችሁ: እድሜልክ ብታነቡ: ልትጨርሱት አትችሉም:: እና በቂ የሆኑ ስለክርሽና የሚያስረዱ ነገሮች አሉ:: ክርሽናን ሁሉ ግዜ አስቡ: "ማን ማና ብሃቫ" አስታውስሃለሁ! ልክ አለቃውን እንደሚያስታውስ ሰው: አለቃውን ሁሉ ግዜ እንዳስታወሰ ነው:: ቢሮ በ 9 ሰዓት መግባት አለብኝ:: አለቃዬ ቅር ሳይሰኘው አይቀርም:: ስለ አንድ አላማም ሁል ግዜ እንደአሰበ ነው:: ሁል ግዜ ይህን አይነት ሃሳብ ማሰብ ግን አይበጅም:: ጌታ ክርሽናም ከዚያ በኋላ እንዲህ አለ： “ብሃቫ ማድ ብሃክታ” “በፍቅር ስለእኔ አስቡ” አለቃውም： ማለቴም： ሰራተኛው ስለአለቃው ሲያስብ： ፍቅር በአንደበቱ የለም： የሚያስበውም ደሞዙን እና ገንዘቡን ነው： “ቢሮ በሰአቱ በ 9 ሰአት ባልደርስ： በማርፈዴ： ሁለት ዶላር ሊቆረጥብኝ ይችላል： ስለዚህም： የሚያስበው ስለ እራሱ እንጂ ስለ አለቃው አይደለም： የሚያስበውም ሰለ ገንዘቡ ነው： እንደዚህ አይነት አስተሳሰብ በመንፈሳዊ አለም ውስጥ： ሊያድናችሁ አይችልም： ስለዚህም ጌታ ክርሽና： እንዲህ ይላል ”ብሃቫ ማድ ብሃክታ“ ”በመጀመሪያ የእኔ አገልጋይ ሁን“ ”ከዚያም ስለኔ በፍቅር አስብ： ያ በቂነው“ እና ይህስ ”ብሃክቲ“ ምንድን ነው” “ማድ ብሃክታ” ይህም በፍቅር የተሰራ ስራ ነው： “ማድ ያጂ” ለጌታ ፈጣሪያችን በፍቅር ማገልገል አለብን： ልክ በምድር ላይ ሁሉ ግዜ ሰው በስራ ላይ እንደሚገኝ ሁሉ： ወደ እኛም በመጣችሁ ግዜ ሁሉ： ቡል ግዜ በስራ ላይ ታገኙናላችሁ： እኛም እንደዚሁ ስራ ፈጥረናል： ይህም ክርሽናን ለማስታወስ የተፈጠረ ስራ ነው：