TR/Prabhupada 0495 - Bırak Gözlerimi Kapatayım. Tehlikeyi Atlatırım
Lecture on BG 2.14 -- Germany, June 21, 1974
Śrama eva hi kevalam (SB 1.2.8). Śrama eva hi kevalam sadece çalışmak anlamına gelir, işe yaramazca ve zaman harcamak demektir. Doğanın kanununu kontrol edemezsiniz. Farzedin ki bu hayatta çok büyük lider, başbakan ve herşeysiniz. Bu tamam ama zihniyetinize göre, bir sonraki hayatınızı yaratıyorsunuz. Öyleyse bu hayatta bir başbakan kalırsınız ve sonraki hayatta bir köpek olursunuz. O halde ne faydası var? Bu yüzden bu ateist budalalar bir sonraki hayatı inkar etmek istiyor. Bu onlar için çok dehşet verici. Bu onlara çok dehşet verici geliyor. Sonraki yaşamı kabul ederlerse... Hayatlarının çok günahkar olduğunu biliyorlar. O zaman doğa kanunlarına göre nasıl bir yaşam alacaklar? Bunu düşündükleri zaman ürperiyorlar. "İyisi mi inkar et. İyisi mi inkar et." Tıpkı bir tavşan gibi. Düşman önündedir ve ölecektir, ama "Gözlerimi kapayayım. Tehlikeyi atlatırım," diye düşünür. Bu ateist bakış açısıdır, .... olduğunu unutmaya çalışmak. Bu nedenle inkar ediyorlar, "Hayat yok." Neden olmasın? Kṛṣṇa der, "Çocukluk bedeniniz oldu, bebeklik oldu... O beden nerde? Bıraktınız. Farklı bedendesiniz. Benzer şekilde, bu bedeni de değiştireceksiniz. Başka bir beden alacaksınız" Ve kim söylüyor? Kṛṣṇa söylüyor. En üstün otorite, O söyler. Anlamayabilirim, lakin O söylediği zaman... Bizim bilgi sürecimiz bu. Biz bilgiyi mükemmel insandan alıyoruz. Ben budala olabilirim fakat mükemmel kişiden alınan bilgi mükemmeldir. Bizim yöntemimiz bu. Biz tahminde bulunmaya çalışmıyoruz. Bu başarılı olabilir ya da olmayabilir, ama bilgiyi mükemmel otoriteden kabul ederseniz, o bilgi mükemmeldir. Tıpkı bizim, "Benim babam kim?" diye tahminde bulunmamıza benzer. Babanızın kim olduğunu tahmin edebilirsiniz ama o tahminin size yararı dokunmaz. Babanızın kim olduğunu asla anlayamayacaksınız. Lakin annenize, en üstün otoriteye gidin. Derhal, "İşte baban" diyecektir. Hepsi bu. Ve babanızı başka şekilde bilemezsiniz. Başka yol yok. Bu pratiktir. Annenizin yetkin ifadesi olmadan babanızı bilemezsiniz. Benzer şekilde bizim algımızın ötesinde olan şeyleri, avan mānasa-gocara, düşünemezsiniz, konuşamazsınız. Bazen diyorlar ki, "Tanrı konuşulamaz. Tanrı düşünülemez." Bu tamam. Ama Tanrının Kendisi önünüze gelir ve "İşte buradayım," derse o zaman nesi zor? Ben kusurluyum. Bilemem. Sorun değil. Ama Tanrının Kendisi önüme gelirse... (ara)