PL/Prabhupada 0045 - Przedmiotem wiedzy jest Jneyam
Lecture on BG 13.1-2 -- Paris, August 10, 1973
Prabhupāda:
- prakṛtiṁ puruṣaṁ caiva
- kṣetraṁ kṣetra-jñam eva ca
- etad veditum icchāmi
- jñānaṁ jñeyaṁ ca keśava
- (BG 13.1)
Jest to specjalny przywilej człowieka, że może on zrozumieć usposobienie tej kosmicznej manifestacji i podmiotu przyjemnosci tego usposobienia i może on być w pełni zaznajomiony z tym, co jest przedmiotem wiedzy, jñeyam. Są trzy rzeczy, jñeyam, jñāta i jnana. Przedmiotem wiedzy, znawcą nazywa sie jñāta przedmiot wiedzy nazywa sie jñeyam. A proces, przez który można to zrozumieć, nazywa się jnana, wiedza. Jak tylko zaczniemy mówić o wiedzy, trzy rzeczy muszą być obecne przedmiot wiedzy, osoba która stara się o wiedzę i process dzieki ktoremu wiedza zostanie przekazana. kilkoma z nich... jak materialni naukowcy ktorzy po prostu probuja poznac prakṛti. ale nie znaja puruṣa. Prakṛti oznacza zadowolenie a puruṣa znaczy podmiot radosci. Właściwie podmiotem przyjemnosci jest Kryszna. On jest pierwotnym puruṣa. Bedzie to wypowiedziane przez Arjune: puruṣaṁ śāśvatam. "Ty jestes piewszym/ orginalnym podmiotem przyjemnosci, purusam" Kryszna jest podmiotem przyjemnosci, kazdy z nas, żywych istot, a takze prakṛti, natura, wszystko istnieje dla przyjemnosci Kryszny. To jest Kryszny inne puruṣa, my żywe istoty. My nie jestesmy puruṣa. My jestesmy prakṛti. Istniejemy dla przyjemnosci Kriszny, ale w tym materialnym swiecie probujemy byc podmiotem radosci - purusa. oznacza to ze gdy prakṛti lub zywe istoty chca stać sie puruṣa jest to stan materialny. Gdy kobieta probuje stac sie mezczyzna, poniewaz jest to nie naturalne podobnie gdy zywe istoty ktore z natury istnieja dla przyjemnosci Kryszny Przykladem podanym kilka krotnie jest ten palec ktory chwyta jakies dobre jedzenie ale tak naprawde palec nie jest podmiotem przyjemnosci palec pomaga prawdziwemu odbiorcy radosci, mianowicie żołądkowi. moze on chwycic dobre jedzenie i wlozyc je do ust. a kiedy dojdzie do żołądka, prawdziwy odbiorca przyjemnosci, wszystkie prakṛtis, wszystkie czesci ciala, wszystkie konczyny czuja satysfackcje. to znaczy ze odniorca przyjemnosci jest żołądek, a nie żadna czesc naszego ciala. Jedna z opowiesci z Hitopaniṣad, Hitopadeśa z ktorej Aesop's Fable jest przetlumaczony opowiesc: udarendriyānām. Urada, urada znaczy ten brzuch, a indriya znaczy zmysły opowiesc: udarendriyānām. Zmysły, wszystkie zmysły spotkaly sie i zgodnie poweidzialy: "pracujemy, zmysły..." (na boku) Dlaczego to jest otwarte? "Pracujemy", "Tak, caly dzien chodze" powiedziala noga Reka powiedziala: "Tak, ja pracuje caly dzien co cialo sobie zarzyczy" "Pryjdz i podnieś to jedzenie, przynosze, gotuje, ja takze gotuje" wtedy oczy powiedzialy: "a ja widze" Kazda kończyna na dlugosci ciala postanowily ze "juz dluzej nie bedziemy pracowac tylko dla żołądka który tylko je" My wszyscy pracujemy a ten czlowiek lub raczej jego żołądkek tylko je" Strajk ... jak kapitalista i pracownik Pracownik przechodzi na strajk, nie bedzie pracowal tak wszystkie konczyny i czesci ciala przeszly na strajk. i po dwoch - trzech dniach spotkaly sie ponownie i rozmawialy miedzy soba : "dlaczego stajemy sie takie słabe? Nie mozemy w takim stanie pracowac" Nogi powiedzialy: "czyjemy sie słabe". Rece takze czuja sie słabe. Co jest tego przyczyna? Przyczyna... Wtedy żołądek powiedzial: "Poniewaz ja nic nie jem. wiec jesli chcecie byc silni musicie zaczac mnie karmic. w przeciwnym razie.... Ja jestem odbiorca przyjemnosci a nie wy. Wy macie dostarczac rzeczy dla mojego zadowolenia. To jest wasza praca. Wtedy zmysly zrozumialy: "Tak, my nie mozemy bezposrednio byc odbiorcami przyjemnosci, no nie jest mozliwe" Przyjemnosc przychodzi przez żołądek Biorac rasalulla, ty czy palce nie mozesz czerpac przyjemnosci z tego ale wlożysz ja do ust, do żoladka i daje ci to energie nie tylko palce sa zadowolone, oczy i wszystkie ine czesci ciala tez sa zadowolone i silne. Podobnie prawdziwym odbiorca przyjemnosci jest Kryszna. Kryszna mowi:
- bhoktāraṁ yajña-tapasāṁ
- sarva-loka-maheśvaram
- suhṛdaṁ sarva-bhūtānāṁ
- jñātvā māṁ śāntim ṛcchati
- (BG 5.29)