FA/Prabhupada 0058 - بدن روحانی یعنی زندگی جاودان
Lecture on BG 2.14 -- Mexico, February 14, 1975
در واقع بدن روحانی یعنی زندگی جاودان در دانش و سرور. بدنی که ما در حال حاضر در اختیار داریم، بدن مادی، نه تنها جاودان نیست بلکه سرشار از دانش و سرور هم نیست. هر کدام از ما میدانیم که این بدن مادی تمام میشود. و مملو از جهل است. ما نمیتوانیم به سادگی اظهار نظری بکنیم: «پشت این دیوار چیست.» ما دارای حواس هستیم ولی همه آنها محدود و ناکامل هستند. بعشی وقتها ما از مشاهده و به چالش کشیدن بسیار مغرور میشویم: «میتونی خدا را به من نشان بدهی؟» ولی فراموش میکنیم به یاد آوریم که به مجرد اینکه نوری نباشد، توانایی بینایی ما از بین میرود. بنابراین کل بدن ما ناقص و مملو از جهالت است. بدن روحانی یعنی مملو از دانش. کاملا برعکس بدن مادی. ما میتوانیم در زندگی بعدی چنین بدنی بگیریم و باید خودمان را پرورش ددهیم تا بتوانیم به آن برسیم. میتوانیم خودمان را به گونه ای پرورش دهیم که در کرات بالاتر بدن بگیریم. یا میتوانیم طوری پرورش دهیم که بدن بعدی مان سگ و گربه باشد. یا میتوانیم طوری خودمان را پرورش دهیم که بدنی جاودان در سرور و دانش بگیریم. پس باهوش ترین فرد سعی میکند که بدن بعدی او سرشار از سرور، دانش و جاودانگی باشد. این مطلب در بهاگاواد گیتا شرح داده شده است. فصل 15، بیت 6 آنجایی که، آن گره ای که یا آن آسمانی که شما میروید، دیگر به این دنیای مادی بر نمیگردید. در دنیای مادی حتی اگر به بالاترین سیستم سیاره ای «برهما لوکا» صعود کنید، همچنان به اینجا برمیگردید. و اگر حداکثر سعی خود را برای رفتن به دنیای روحانی به کار ببندید، برگشت به خانه، برگشت به محضر خداوند، دیگر دوبار برنمیگردید که بدن مادی را بگیرید.