FA/Prabhupada 0065 - همه شاد خواهند شد
Arrival Lecture -- Gainesville, July 29, 1971
زن مهمان: آیا در جنبش جا برای افراد دیگرهم وجود دارد کسایی که به صورت غیر مستقیم به کریشنا خدمت میکنن به جای اینکه همه روز Hare Kṛṣṇa بگن؟ Prabhupāda: نه، پروسه درست مثل اینه که اگر شما آب رو پایه ریشه درخت بریزین، آب به برگ، شاخه، شاخه های توزیع میشه، و آنها تازه باقی می ماند. اما اگر شما فقط برگ رو آب بدین، برگ خشک و درخت نیز خشک خواهد شد. اگر شما غذاتون را تو معده بذارین، اون وقت انرژی به انگشت تون، به موهاتون به ناخن هاتون و به همه جاتون توزیع میشه. و اگر شما غذا رو تو دست نگاه دارین و به معده ندین، تبدیل به زباله بی مصرف میشه. بنابراین تمام این خدمات بشردوستانه تلف میشه چون کریشنا آگاهی وجود نداره. آنها کلی راه ها رو برای خدمت به جامعه امتحان میکنن، اما توی تلاش بی فایده شون نا امید میشن، چرا که هیچ کریشنا آگاهی وجود نداره. و اگر مردم آموزش کریشنا آگاهی ببینن اون وقت همه خود به خود خوشحال میشن. هر کس که بپیونده، یه نفر، هر کسی که بشنوه، هر کسی که همکاری کنه- همه خوشحال خواهند بود. بنابراین پروسه ما یه پروسه طبیعی است. شما خدا رو دوست درین، و اگه شما واقعا تو دوست داشتن خدا استاد باشین، طبیعتاً شما همه رو دوست خواهید داشت. مثلا یک انسان کریشنا آکاه، از آنجایی که خدا را دوست دارد حیوانات را هم دوست دارد. پرندگان، جانوران، هر کس را او دوست دارد. اما به اصطلاح عشق های بشردوستانه یعنی آنها بعضی آدمها رو دوست دارن، اما درحالیکه حیوانات کشته می شن. چرا آنها را حیوانات را دوست ندارد؟ از آنجا ناقص است. اما شخص کریشنا آگاه هرگز یک حیوان رو نمیکشه و یا ختی اذیتشم نمیکنه. اما این عشق فراگيراست. اگر شما تنها برادر یا خواهر خود را دوست داشته باشین، این که عشق فراگيرنیست. عشق فراگيربدان معناست که شما همه رو دوست دارین.. که عشق فراگير را می توان فقط با کریشنا آگاهی ایجاد کرد، نه جور دیگه. زن مهمان: من بعضی عابد ها رو میشناسم که مجبور شدن روابطشون رو قطع کنن، مثلا، با پدر و مادر جهان مادی خود، و این قضیه تا حدودی باعث اندوه آنهاست، چون پدر و مادر شون درک نمی کنند. در حالا شما چه چیزی به آنها میگویید که این قضیه رو یه جورایی آسانتر بکنین؟ پرابهوپاد: خوب، یک پسری که کریشنا آگاهه، اوبهترین خدمت را به پدر و مادر، خانواده، هموطنان، و جامعه میکنه. بدون کریشنا آگاهی اونها چه خدمتی به پدر و مادرشون میکنن؟ اغلب آنها از هم جدا هستند. اما،همانطور که پرهلآد مهاراج یه عابد بزرگ بود و پدرش یک شیطان بزرگ بود، جوری که پدرش توسط نرشیمهادِو کشته شد، اما وقتی که خداوند از پرهلآد خواست که برکتی در خواست کنه از او، او گفت که "من یک تاجرنیستم، قربان! که بعد از انجام عبادتی چیزی در عوض طلب کنم. لطفا من را معذور بدارید. " نرشیمهادِو بسیار خرسند شد: "این است یک عابد خالص." اما همان عابد خالص از خداوند خواست، "پروردگارا، پدر من ملحد بود، و او بسیاری گناه کرد، پس من خواهش می کنم که پدر من {از بند ماده} رها شود. " و نرشیمهادِوگفت: "پدرت همین حالا هم حاضر آزاد است به خاطر اینکه تو پسرش هستی. با وجود تمام گناهانش، او رها است، چرا که توفرزند اویی. نه تنها پدرت، بلکه پدر پدرت، پدرانت تا هفت نسل، همه آنها رها هستند. " بنابراین اگریک Vaiṣṇava در یک خانواده پدید آید، او نه تنها پدر خود را، بلکه پدرِ پدرِ پدرِ خود را هم رها میکند. اما این بهترین خدمات به خانواده است، کریشنا آگاه شدن. در واقع، این اتفاق افتاده است. یکی ازشاگردان من ، Kārttikeya، مادرش آنقدر به جامعه علاقه مند بود که معمولا وقتی که می خواست به دیدن مادرش برود، مادره می گه: "بنشین. من می خواهم به مهمونی رقص برم." رابطه ایجوری بود. با این حال، به خاطر اینکه، این پسرکریشنا آگاه است، او چندین باراز کریشنا به مادرش گفته بود. در زمان مرگ مادراز پسر پرسید: ، "کریشنای تو کجاست؟ اینجاس؟" و بلافاصله او درگذشت. این یعنی که در زمان مرگ او به یاد کریشنا بود، و بلافاصله او رستگارشد. در بهاگاواد گیتا ذکر شده است که، yaṁ yaṁ vāpi smaran loke tyajaty ante kalevaram (BG 8.6). در زمان مرگ اگر کسی کریشنا را به یاد آورد، پس زندگیش موفق است. بنابراین این مادر، به حساب پسر، پسر کریشنا آگاه، رها شد، بدون آنکه در واقع به کریشنا آگاهی بیاید. پس اینچنین است منفعت.