NL/Prabhupada 0324 - Geschiedenis heeft tot doel het begrijpen van de activiteiten van de eersteklas mens
Lecture on SB 6.1.20 -- Chicago, July 4, 1975
En dit Kurukṣetra is dharma-kṣetra. Het heet niet dharma-kṣetra omdat de strijd er was en Kṛṣṇa op het slagveld was. Soms wordt het zo geïnterpreteerd. Maar eigenlijk was Kurukṣetra al dharma-kṣetra sinds zeer lange tijd. In de Veda's staat, kuru-kṣetre dharmam ācaret: "Als men rituele ceremonies uit wil voeren dan moet hij naar Kurukṣetra gaan." En het is nog steeds de gewoonte in India, als er een onenigheid of ruzie tussen twee partijen is, dat ze nog steeds naar de tempel gaan - tempel is dharma-kṣetra - zodat men niet durft te liegen voor de Beeldgedaante. Dit was nog de gewoonte. Zelfs al heeft iemand een lage instelling, toch, als hij wordt uitgedaagd dat: "Je liegt. Spreek nu voor de Beeldgedaante," hij zal aarzelen. "Nee." Dit is nog steeds in India. Je kan geen leugens spreken voor de Beeldgedaante. Dat is een overtreding.
Denk niet dat de Beeldgedaante een marmeren standbeeld is. Nee. Svayaṁ bhagavān. Net als Chaitanya Mahāprabhu. Zodra Hij de Jagannātha Beeldgedaante zag viel Hij onmiddellijk flauw. "Oh, hier is Mijn Heer." Niet zoals wij: "Oh, hier is een standbeeld." Nee, het is een kwestie van waardering. Dus of je het wel of niet waardeert, de Beeldgedaante is de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods persoonlijk. We moeten dat altijd onthouden. Dus we zullen heel voorzichtig zijn voor de Beeldgedaante om geen overtreding te maken. Met Hem dienen, met Hem prasādam aanbieden, met Hem kleden moeten we altijd denken: "Hier is Kṛṣṇa persoonlijk." Hij is persoonlijk, maar door ons gebrek aan kennis kunnen we het niet begrijpen.
Dus we moeten alles in de śāstra volgen. Dit heet brahmaanse cultuur. Deze Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging betekent brahmaanse cultuur - de culturele houding van de eersteklas mensen. De brāhmaṇa wordt verondersteld de eersteklas mens in de menselijke samenleving te zijn. Daarom zegt Kṛṣṇa: cātur-varṇyaṁ mayā sṛṣṭaṁ guṇa-karma-vibhāgaśaḥ (BG 4.13). Itihāsa, geschiedenis, heeft tot doel de activiteiten van de eersteklas mens te begrijpen. Dat is geschiedenis. Ze nemen de belangrijkste voorvallen. Daarom wordt hier het voorbeeld gegeven: udāharanti imam itihāsaṁ purātanam. Omdat het een eersteklas voorval is ... Anders, als je de geschiedenis van de gehele periode vastlegt, dan waar, wie zal het lezen, en wie zal het waarderen, en waar zal je het bewaren? Dagelijks gebeuren er zoveel dingen. Daarom, volgens het Vedische systeem, zijn alleen de belangrijke voorvallen geregistreerd in de geschiedenis. Daarom heet het Purāṇa. Purāṇa betekent oude geschiedenis. Purātanam. Purātanam betekent heel erg oud. Die zijn geregistreerd. Dus dit Śrīmad-Bhāgavatam is de verzameling van heel oude historische voorvallen. Itihāsa purāṇānāṁ sāraṁ sāraṁ samuddhṛtya. Sāram betekent essentie. Niet dat alle onzin moet worden opgenomen. Nee. Sāraṁ sāram, alleen het belangrijke, de essentie, moet worden geregistreerd. Dit heet Indiase geschiedenis. Mahābhārata ... Mahā betekent groter India, er waren daar zoveel voorvallen, maar het belangrijkste gebeuren, de Slag bij Kurukṣetra, is daar. Niet dat alle gevechten moeten worden geregistreerd.