NE/Prabhupada 0148 - हामी भगवानका अंश हौँ
Lecture on SB 7.6.1 -- Madras, January 2, 1976
त्यो धर्म हो | सम्बन्ध, अभिधेय, प्रयोजन, यी तीन कुराहरु | सम्पूर्ण वेदलाई तीन भागमा विभाजन गरिएको छ | सम्बन्ध, हाम्रो भगवानसँगको मेल कस्तो छ | त्यसलाई भनिन्छ सम्बन्ध | अनि अभिधेय | त्यो सम्बन्ध अनुसार हामीले कार्य गर्नुपर्छ | त्यसलाई भनिन्छ अभिधेय | र हामीले किन कार्य गर्छौं ? किनकि हामीले जीवनको लक्ष्य छ पुरा गर्नुपर्छ | जीवनको लक्ष्य के हो ? जीवनको लक्ष्य भनेको घर फर्कनु, भगवद् धाम फर्कनु हो | त्यो जीवनको लक्ष्य हो | हामी भगवानका अंश हौँ | भगवान् सनातन हुनुहुन्छ र उहाँको आफ्नै सनातन लोक छ | परस् तस्मात् तु भावो ऽन्यो ऽव्यक्तो ऽव्यक्तात् सनातनः (भ गी ८।२०) | एउटा शाश्वत स्थान छ | यो भौतिक जगत् सधैं विद्यमान हुँदैन | यो भूत्वा भूत्वा प्रलीयते (भ गी ८।१९) हुन्छ | यो निश्चित मितिमा प्रकट हुन्छ | जस्तै तपाईको शरीर र मेरो शरीर एउटा निश्चित मितिमा प्रकट भएको हो | यो केहि समयको लागि रहनेछ | यो हुर्कनेछ | यसले केहि सन्तति दिनेछ | त्यसपछि हामी बुढो हुन्छौं, क्षीण हुन्छौं र समाप्त हुन्छौं | यसलाई भौतिक वस्तुको षड्-विकार भनिन्छ | तर अर्को प्रकृति छ जहाँ षड्-विकार हुँदैन | त्यो शाश्वत हुन्छ | त्यसलाई सनातन-धाम भनिन्छ | र हामी जीवहरु, हामीलाई पनि शाश्वत भनिएको छ | न हन्यते हन्यमाने शरीरे (भ गी २।२०) | र भगवानलाई पनि सनातन भनेर सम्बोधित गरिएको छ | हाम्रो वास्तविक स्थिति भनेको हामी सनातन हौँ, कृष्ण सनातन हुनुहुन्छ र कृष्णको आफ्नो लोक छ, जुन सनातन छ | जब हामी त्यस सनातन-धाममा फर्कन्छौँ र परम सनातन, कृष्णसँग बाँच्छौं........ र हामी पनि सनातन हौँ | जुन प्रक्रियाबाट हामीले जीवनको सर्वोच्च पूर्णता प्राप्त गर्छौं, त्यसलाई सनातन धर्म भनिन्छ | हामीले यहाँ सनातन धर्म सम्पन्न गर्दैछौं |
सनातन-धर्म र भागवत्-धर्म, उही कुरा हो | भागवत्, भगवान् | भगवान् शब्दबाट भागवत् आएको हो | श्री चैतन्य महाप्रभुले भागवत् धर्मको व्याख्या गर्नुभएको छ | उहाँले भन्नुहुन्छ, जीवेर स्वरूप हय नित्य कृष्ण दास (चै च मध्य २०|१०८-१०९) | हामी कृष्णका नित्य-दास हौँ | यो हो | तर वर्तमान समयमा, हाम्रो भौतिक सम्बन्धको कारण, भगवान् वा कृष्णको दास नबनेर हामी अरु विभिन्न कुराहरु, मायाको दास बनेका छौं र हामीले पीडा भोग्दैछौं | हामी सन्तुष्ट छैनौं | यो हुन सक्दैन | यो सम्भव छैन | जस्तै, तपाईले यन्त्रबाट एउटा पेच निकाल्नुहोस् | यदि त्यो पेच कुनै कारणले खस्छ भने त्यसको कुनै मूल्य हुँदैन | तर उही पेच, जब तपाईले यन्त्रमा जोड्नुहुन्छ वा यन्त्र एउटा पेच नहुँदा चल्दैन, यो विचलित अवस्थामा हुन्छ, तपाईले उही पेचलाई त्यसमा जोड्नुहोस् र यन्त्रले कार्य गर्नसक्छ र पेच धेरै मूल्यवान हुन्छ | हामी भगवान् कृष्णका अंश हौँ | ममैवांशो जीव-भूतः (भ गी १५।७), कृष्णले भन्नुहुन्छ | हामी अहिले अलग भएका छौं | हामी झरेका छौं | अर्को उदाहरण भनेको ठुलो आगो र सानो झिल्को जस्तै | सानो झिल्को पनि आगो हो, जबसम्म यो ठुलो आगोभित्र हुन्छ | र यदि कुनै कारणले त्यस झिल्को आगो बाहिर झर्छ भने त्यो निभ्छ | आगोको गुण थोरै पनि रहँदैन | तर यदि तपाईले पुनः त्यसलाई आगोमा हाल्दिनुहुन्छ भने यो पुनः झिल्को बन्छ | हाम्रो स्थिति त्यस्तै छ |
कुनै कारणवश हामी यो भौतिक जगतमा आएका छौं | हामी सानो कण, भगवानको अंश भए तापनि, हामी यो भौतिक जगतमा भएको कारण हामीले भगवानसँगको आफ्नो सम्बन्ध बिर्सिएका छौं, र हाम्रो....... मनः षष्ठानीन्द्रियाणि प्रकृति-स्थानि कर्षति (भ गी १५।७) | हामी भौतिक प्रकृतिको नियम र अरु धेरै कुराहरु विरुद्ध संघर्ष गर्दैछौं | यहाँ पनि हामीले सेवा गर्दैछौं किनकि हामी सबै शाश्वत रुपमा सेवक हौँ | तर हामीले भगवानको सेवा त्यागेको कारण हामी धेरै कुराहरुको दासको रुपमा संग्लग्न छौं | तर कोहि पनि सन्तुष्ट छैन, जसरी सम्माननीय न्यायाधिसले भने कि कोहि सन्तुष्ट छैनन् | यो तथ्य हो | यसरी सन्तुष्ट हुन सकिंदैन | यसरी सन्तुष्ट हुन सकिंदैन किनकि हामी मौलिक रुपमा भगवानका दास हौँ, तर हामीलाई यो भौतिक जगतमा अरु धेरै अयोग्य कुराको सेवा गर्न राखिएको छ | तसर्थ हामीले सेवाको योजना बनाउँदैछौं | त्यसलाई मानसिक कल्पना भनिन्छ | मनः षष्ठानीन्द्रियाणि प्रकृति-स्थानि कर्षति | एउटा संघर्ष, यो एउटा संघर्ष हो |