TA/Prabhupada 0752 - கிருஷ்ணர் பிரிவிலும்கூட வெகு அதிகமாய் கொடுப்பார்

Revision as of 07:23, 19 July 2021 by Vanibot (talk | contribs) (Vanibot #0005: NavigationArranger - update old navigation bars (prev/next) to reflect new neighboring items)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


Lecture on SB 1.8.39 -- Los Angeles, May 1, 1973

எப்போதும் நாம் நாம சங்கீர்த்தனத்தில் ஈடுபட வேண்டும்: ஹரே கிருஷ்ணா, ஹரே கிருஷ்ணா, கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா, ஹரே ஹரே / ஹரே ராமா, ஹரே ராமா, ராமா ராமா, ஹரே ஹரே. அதனால் கிருஷ்ணர் நம்மைக் காப்பாற்றுவார். தெரிந்தே நாம் எந்த பாவச் செயல்களையும் செய்ய கூடாது. அது ஒரு விஷயம். தெரியாமலும் நாம் அதை செய்ய கூடாது. பின்னர் நாம் அதற்கு பொறுப்பு ஏற்க வேண்டும். எனவே நீங்கள் கிருஷ்ண பக்தியில் இருந்தால், நீங்கள் எப்போதும் கிருஷ்ணரை உங்கள் மனதிற்குள் வைத்திருந்தால், ... சூரியன் இருக்கும் போது, இருள் இருக்க முடியாது. இதேபோல், நீங்கள் கிருஷ்ணா என்கிற சூரியனை வைத்திருந்தால், கிருஷ்ணா என்கிற சூரிய ஒளி ... அதுவே எங்கள் பகவத் தர்சினத்தின் குறிக்கோள்: கிருஷ்ணா சூர்ய சம மாயா அந்தகாரா (சை ச மத்ய 22.31). கிருஷ்ணர் பிரகாசமான சூரிய ஒளியைப் போன்றவர், மாயா- அறியாமை, இருளைப் போன்றது. ஆனால் சூரியன் எப்போது அல்லது எங்கே தோன்றுமோ, எந்த இருளும் அங்கே இருக்க முடியாது. இதேபோல், நீங்கள் கிருஷ்ணரை எப்போதும் நினைவில் வைத்திருங்கள், எந்த அறியாமையும் உங்கள் மனதில் இருக்க முடியாது; கிருஷ்ணரின் பிரகாசமான சூரிய ஒளியில் நீங்கள் மிகவும் சுதந்திரமாக நடந்துகொள்வீர்கள். கிருஷ்ணர் இல்லாதிருக்க முயற்சிக்காதீர்கள். அதுவே குந்தியின் பிரார்த்தனை. "என் அன்பு கிருஷ்ணா, நீங்கள் துவாரகாவுக்குப் போகிறீர்கள் ..." இது ஒரு உதாரணம். அவர் போகவில்லை. கிருஷ்ணர் பாண்டவர்களிடமிருந்து செல்லவில்லை. பிருந்தாவனத்தைப் போல. பிருந்தாவனத்தில், கிருஷ்ணர் பிருந்தாவனத்தை விட்டு மதுராவுக்கு சென்றபோது ... எனவே சாஸ்திரத்தில் இது கூறப்படுகிறது: வ்ரிந்தாவனம் பரித்யஜ்ய பதம் ஏகம் ந கச்சதி (சை ச அந்த்ய 1.67), கிருஷ்ணர் பிருந்தாவனத்திலிருந்து ஒரு அடி கூட செல்லவில்லை. அவர் பிருந்தாவனத்துடன் மிகவும் இணைந்திருக்கிறார். கிருஷ்ணர் பிருந்தாவனத்தை விட்டு வெளியேறி, மதுராவுக்குச் சென்றதைக் காண்கிறோம். அப்படியானால், அவர் இவ்வளவு தூரம் சென்றார்? மேலும் பல ஆண்டுகளாக திரும்பவில்லையா? இல்லை. கிருஷ்ணர் உண்மையில் பிருந்தாவனத்தை விட்டு வெளியேறவில்லை. ஏனென்றால், கோபி மக்கள் அனைவருமே கிருஷ்ணா பிருந்தாவனத்தை விட்டு வெளியேறியதால், அவர்கள் வெறுமனே கிருஷ்ணரை நினைத்து அழுது கொண்டிருந்தார்கள். அவ்வளவுதான். அதுவே அவர்களின் வேலையாக இருந்தது. தாய் யசோதா, நந்தா மகாராஜா, ராதாராணி, அனைத்து கோபிகளும், அனைத்து மாடுகளும், அனைத்து கன்றுகளும். அனைத்து இடையர் சிறுவர்களும், கிருஷ்ணாவைப் பற்றி யோசித்து அழுவதே அவர்களின் ஒரே வேலை. இல்லாமை, பிரித்தல்.

எனவே கிருஷ்ணரை உணர முடியும் ... கிருஷ்ணா, பிரிவில் இன்னும் தீவிரமாக இருக்க முடியும். அதுதான் சைதன்யா மகாபிரபுவின் போதனை: பிரிவில் கிருஷ்ணரை நேசிப்பது. பிரிவில் சைதன்ய மஹாபிரபு போல: கோவிந்த-விரஹேனா மே. சூன்யாயிதம் ஜகத் சர்வம் கோவிந்தா- விரஹீன மே (சை ச அந்த்ய 20.39, ஸ்ரீ சிக்ஷாஷ்டகம் 7). "கோவிந்தா இல்லாமல், கிருஷ்ணா இல்லாமல் எல்லாம் காலியாக உள்ளது" என்று அவர் நினைத்துக் கொண்டிருந்தார். எனவே எல்லாம் காலியாக உள்ளது, ஆனால் கிருஷ்ண உணர்வு இருக்கிறது. கிருஷ்ண உணர்வு இருக்கிறது. அதுவே மிக உயர்ந்தது ... எல்லாம் ஒன்றும் இல்லை என்று நாம் பார்க்கும்போது, ​​வெறுமனே கிருஷ்ண பக்தி தான் சொத்து ... அதுவே உயர்ந்தது; அதுதான் கோபிகள். எனவே கோபிகள் மிகவும் உயர்ந்தவர்கள். ஒரு கணம் கூட அவர்களால் கிருஷ்ணரை மறக்க முடியவில்லை. ஒரு கணம் கூட இல்லை. கிருஷ்ணர் தனது மாடுகள் மற்றும் கன்றுகளுடன் காட்டில் சென்று கொண்டிருந்தார், வீட்டில் கோபிகள், அவர்கள் மனதில் கலக்கம் அடைந்தனர், "ஓ கிருஷ்ணா வெறுங்காலுடன் நடந்து கொண்டிருக்கிறார். ஏராளமான கற்களும் முட்களும் உள்ளன. கிருஷ்ணாவின் தாமரை கால்களை காயப்படுத்துகிறது, அவரது பாதங்கள் மிகவும் மென்மையானது, கிருஷ்ணர் தனது தாமரை கால்களை வைக்கும் போது, ​​நம் மார்பகத்தை கடினமாக உள்ளதோ என்று நினைப்போம். இன்னும் அவர் நடந்து கொண்டிருக்கிறார். "அவர்கள் இந்த எண்ணத்தில் உள்வாங்கப்படுகிறார்கள். மேலும் அவர்கள் அழுகிறார்கள். எனவே அவர்கள் மாலை நேரத்தில் கிருஷ்ணரை வீட்டில் மீண்டும் பார்க்க மிகவும் ஆர்வமாக உள்ளனர், அவர்கள் வழியில் நிற்கிறார்கள், கூரையில், "இப்போது கிருஷ்ணா அவருடன் திரும்பி வருகிறார் ..." இது கிருஷ்ண பக்தி . இது ... கிருஷ்ணர் சிந்தனையில் அதிகமாக உள்வாங்கும்போது கிருஷ்ணர் ஒரு பக்தரிடம் விலகி இருக்க முடியாது. இது கிருஷ்ண உணர்வுக்கான செயல்முறை.

எனவே இங்கே குந்திதேவி கிருஷ்ணர் இல்லாதிருப்பார் என்று மிகவும் கவலையாக உள்ளார். ஆனால் இதன் விளைவு என்னவென்றால், கிருஷ்ணர் உடல் ரீதியாக இல்லாதபோது, அவர் அதிகமாக இருப்பார், அதாவது பக்தனின் மனதிற்குள் இருப்பார். எனவே சைதன்யா மஹாபிரபுவின் போதனை விப்ரலம்ப- சேவா. அவரது நடைமுறை வாழ்க்கையால். அவர் கிருஷ்ணரைக் கண்டுபிடிக்கிறார். கோவிந்தா- விராஹேனா மே. சூன்யாயிதம் ஜகத் சர்வம் கோவிந்தா-விராஹேனா மே. அந்த ஷ்லோகம் என்ன? சக்ஷுஷா ப்ராவர்ஸாயிதம் சக்ஷுஷா ப்ராவர்ஸாயிதம், சூன்யாயிதம் ஜகத் சர்வம் கோவிந்தா-விரஹீன மே (சை ச அந்த்ய 20 39 , ஸ்ரீ சிக்க்ஷாஷ்டகம் 7). அவர் கண்களில் இருந்து மழை போல் அழுகை வெளியேறும் கிருஷ்ணாவின் பிரிவினை காரணமாக அவர் காலியாக இருப்பதை உணர்கிறார். விப்ரலம்பா. எனவே கிருஷ்ணரை சந்திப்பதில் இரண்டு நிலைகள் உள்ளன. சம்போகா மற்றும் விப்ரலம்பா. சம்போகா என்றால் அவர் தனிப்பட்ட முறையில் இருக்கும்போது. அது சம்போகா என்று அழைக்கப்படுகிறது. தனிப்பட்ட முறையில் பேசுவது, தனிப்பட்ட முறையில் சந்திப்பது, தனிப்பட்ட முறையில் அரவணைப்பது, இது சம்போகா என்று அழைக்கப்படுகிறது. மற்றொன்று, விப்ரலம்பா. ஒரு பக்தன் இரண்டு வழிகளில் பயனடையலாம்.