KK/Prabhupada 1073 - Бағзы заманнан бері қанымызға сіңген фәни табиғатты билеп-төстеуге деген әдетімізден арылмайынша
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
Бағзы заманнан бері қанымызға сіңген фәни табиғатты билеп-төстеуге деген әдетімізден арылмайынша, Құдайдың мекеніне, санатана-дһамаға орала алмаймыз. Фәни әлемнің шынайы суреттемесі Бһагавад-гитада (15.1)
- ūrdhva-mūlam adhaḥ-śākham
- aśvatthaṁ prāhur avyayam
- chandāṁsi yasya parṇāni
- yas taṁ veda sa veda-vit
- (BG 15.1)
Бұл фәни әлем Бһагавад-гитаның он бесінші тарауында тамырлары жоғары қарай өсетін ағашқа теңелген, урдһва-мулам. тамырлары жоғары қарай өсетін ағашқа теңелген: урдһва-мулам. Тамырлары жоғары қарай өсетін ағашты көрдіңіздер ме? Тамырлары жоғары қарай өсетін ағашты біз өз көзімізбен көрдік. Өзеннің я кез келген су айдынының жағасында суға шағыла бейнеленген ағаштың бұтақтары төмен қарай, керісінше, тамырлары жоғары қарай өсетінін көреміз. Бұл фәни әлем де рухани әлемнің шағыла бейнеленген көрінісі. Су айдынының жағасындағы ағаштың суға шағыла түсетіні тәрізді, бұл фәни әлем де көлеңке іспетті. Көлеңке шын болмағанымен, дәл сол көлеңкені түсіріп тұрған шындықтың шын екеніне көзіміз жетеді. Көлеңке мысалы шөл далада көзге бұлдырай елестейтін сусыз сағымнан судың шағыла көрінетінін шамалайды. Дәл осылай, рухани әлемнің шағыла бейнеленген көрінісінде, яғни фәни әлемде бақыт та жоқ, су да жоқ. Шын су, шын бақыт — рухани әлемде. Тәңір рухани әлемге жету жолын көрсетеді: нирмана-моһа...
- nirmāna-mohā jita-saṅga-doṣā
- adhyātma-nityā vinivṛtta-kāmāḥ
- dvandvair vimuktāḥ sukha-duḥkha-saṁjñair
- gacchanty amūḍhāḥ padam avyayaṁ tat
- (BG 15.5)
Падам авйайамға, мәңгі мекенге тек нирмана-моһа жетеді. Нирмана-моһа. Нирмана дегеніміз — жалған атаққұмарлық. Жасанды лауазым, атақ-даңққа бәріміз де құмармыз. Біреулер сэр болғылары келсе, екіншілері лорд болғылары келеді, үшіншілері президент болғылары келеді, төртіншілері бай болғылары келеді, бесіншілері патша болғылары келеді, алтыншылары басқа да атақтарға иеленгілері келеді... Осыларға үйірсектігімізден арылмайынша, құмартуымызды қоймаймыз... Себебі бұл атақтардың бәрі тәнге қатысты, ал біз бұл тән емеспіз. Тән емес екенімізді түсіну — ішкі жан-дүниемізді танудың бірінші қадамы. Тәни атақтарға үйір болмау шарт. Джита-саңга-доша, саңга-доша. Фәни табиғаттың үш гунасына байланған біздер Құдайға беріле құлшылық етуіміздің арқасында осы үш гунадан босасақ... Бағзы заманнан бері Құдайға беріле құлшылық етуге елікпеген біздер фәни табиғаттың үш гунасынанан босай алмаймыз. Сондықтан Тәңір винивритта-камаһ дейді: атаққұмарлық, үйірсектіктерге деген ниетіміз нәпсіқұмарлығымыздан туады дейді. Фәни табиғатты билеп-төстегіміз келеді. Бағзы заманнан бері қанымызға сіңген фәни табиғатты билеп-төстеуге деген әдетімізден арылмайынша, Құдайдың мекеніне, санатана-дһамаға орала алмаймыз. двандваир вимуктаһ сукһа-дуһкһа-самджнаир гаччһантй амудһаһ падам авйайам тат (BG 15.5). Фәни әлемше жойылмайтын сол мәңгі мекенге амудһаһтың көмегімен жетуге болады. Амудһаһ дегеніміз — осы жалған фәни ләззаттың қызығына алданбаған, адаспаған дегенді білдіреді. Құдайға құлшылық етуге бекінген жан сол мәңгі мекенге енуге лайық. Мәңгі мекен — Күн, Ай, электр энергиясы сияқтыларға мұқтаж емес. Мәңгі мекенге енгісі келетіндерге берілген қысқаша идеямыз осы.