NL/Prabhupada 0378 - Het commentaar bij Bhuliya Tomare
Dit is een lied gezongen door Bhaktivinoda Ṭhākura als een overgave proces. We hebben zo veel over overgave gehoord. Dus hier zijn enkele van de songs hoe men overgave kan bewerkstelligen. Dus Bhaktivinoda Ṭhākura zegt dat bhuliyā tomāre, saṁsāre āsiyā, "Mijn lieve Heer, ik ben naar deze materiële wereld gekomen door de Heer te vergeten. En sinds ik hier ben gekomen, heb ik zo veel problemen moeten lijden, sinds lange, lange tijd, door middel van verschillende soorten van het leven. Dus daarom ben ik gekomen tot overgave aan U, en vertel U het verhaal van mijn lijden. Eerste ding is dat ik in de schoot van mijn moeder moest leven." Jananī jaṭhare, chilāma jakhona. "Toen ik daar was, compact, verpakt in een luchtdichte zak, handen en benen, verbleef ik in de schoot van mijn moeder." Op dat moment had ik een glimp van U. Na die tijd, ik kon U niet zien. Op dat moment kon ik een glimp van U zien Op dat moment dacht ik, "takhona bhāvinu, janama pāiyā," "Ik dacht dat deze keer als ik uit deze baarmoeder kom, Ik zal me zeker 100 procent in de dienst van de Heer gaan stellen, het aanbidden van de Heer." Geen herhaling van geboorte en dood, dat is zo lastig. Nu zal ik me in dienst stellen, deze geboorte zal ik mij in dienst stellen van de toegewijde dienst, om uit dit māyā te komen. Maar helaas, precies na mijn geboorte, "janama hoilo, paḍi" māyā-jāle, nā hoilo jñāna-lava, "Zodra ik uit de baarmoeder kwam, direct māyā, de illusoire energie, nam me gevangen, en ik vergat dat ik in zo'n precaire toestand was, en ik was aan het huilen en aan het bidden tot de Heer, dat deze keer eruit zal stappen en mijzelf in toegewijde dienst stellen. Maar al deze zintuigen gingen verloren zodra ik mijn geboorte nam." Dan is de volgende fase ādarera chele, sva-janera kole. Dan word ik een huisdier kind en iedereen neemt me op de schoot, en ik dacht, "Het leven is erg leuk, iedereen houdt van me." Toen dacht ik: "Dit materiaal leven is erg goed." Ādarera chele, sva-janera kole, hāsiyā kāṭānu kāla. "Want er is geen probleem. Zodra ik een beetje moeilijk ben, komt iedereen naar voren om me verlichting te geven. Dus ik dacht dat mijn leven zoals dit zal gaan. Dus ik verspilde gewoon mijn tijd door gewoon te glimlachen, en dat glimlachen werd aantrekkelijk voor mijn familie en ze klopten me op mijn rug. Ik dacht: "Dit is het leven." Janaki... janaka jananī-snehete bhuliyā, saṁsāra lāgilo. "Op dat moment, een groot deel van de genegenheid van de ouders. Dus ik dacht dat het materiële leven erg mooi was." Krame dina dina, bālaka hoiyā, khelinu bālaka-saha. "Dan groeide ik geleidelijk aan op en ik begon te spelen met mijn jeugdvrienden, en het was een erg leuk leven. En na enkele tijd, toen ik klein beetje intelligent was, dan werd ik naar school gebracht. Dus ik begon te zeer serieus te bestuderen." Dan na dat, "vidyāra gaurave, bhrami" deśe deśe, dhana uparjana kori. "Dan werd ik opgeblazen..." Bhaktivinoda Ṭhākura was magistraat. Dus hij werd overgebracht van de ene plaats naar de andere. Hij vermeld van zijn leven, dat vidyāra gaurave "Omdat ik een klein beetje was opgeleid, dus ik was geplaatst en ik verdiende redelijk." Dus ik dacht: "Het is erg leuk." Vidyāra gaurave, bhrami' deśe deśe, dhana uparjana kori. Sva-jana pālana, kori eka-mane, "En er was alleen de plicht hoe te onderhouden, hoe familieleden op te voeden, hoe ze tevreden te houden. Dat werd mijn enige doel en het doel van het leven." Bārdhakye ekhona, bhakativinoda. Nu Bhaktivinoda Ṭhākura, op zijn oude dag, kāṇdiyā kātara ati,, "Nu zie ik dat ik al deze regelingen zal moeten opgeven, Ik zal weg moeten gaan en een ander lichaam nemen. Daarom weet ik niet wat voor soort lichaam ik ga krijgen. Daarom ben ik aan het huilen, ik ben heel erg benadeeld." Bārdhakye ekhona, bhakativinoda, kāṇdiyā kātara ati, "Ik ben heel erg benadeeld." Nā bhajiyā tore, dina bṛthā gelo, ekhona ki. "Dus zonder U aan te bidden, zonder U te dienen, ik heb gewoon mijn tijd verspild op deze manier. Ik weet niet wat te doen. Daarom, ik geef me over."