NL/Prabhupada 0378 - Het commentaar bij Bhuliya Tomare
Dit is een lied gezongen door Bhaktivinoda Ṭhākura als het proces van overgave. We hebben zoveel over overgave gehoord. Dus hier zijn een paar van de liederen over hoe iemand zich kan overgeven.
Dus Bhaktivinoda Ṭhākura zegt dat: bhuliyā tomāre, saṁsāre āsiyā, Mijn lieve Heer, ik ben naar deze materiële wereld gekomen door de Heer te vergeten. En sinds ik hier ben gekomen heb ik zoveel problemen ondergaan, sinds heel lange tijd, in verschillende levenssoorten. Dus daarom ben ik gekomen tot overgave aan U, en vertel ik U het verhaal van mijn lijden.
Ten eerste moest ik in de schoot van mijn moeder leven. Jananī jaṭhare, chilāma jakhona. Toen ik daar was, compact verpakt in een luchtdichte zak, handen en benen, verbleef ik in de schoot van mijn moeder. Op dat moment had ik een glimp van U. Na die tijd kon ik U niet zien. Op dat moment kon ik een glimp van U zien.
Op dat moment dacht ik: takhona bhāvinu, janama pāiyā, Ik dacht dat als ik deze keer uit de baarmoeder kom dan zal ik me zeker 100 procent bezighouden in dienst van de Heer, de Heer aanbidden. Geen herhaling meer van geboorte en dood, dat is zo lastig. Deze geboorte zal ik mij alleen bezighouden met toegewijde dienst om uit deze māyā te komen.
Maar helaas, precies na mijn geboorte; janama hoilo, paḍi' māyā-jāle, nā hoilo jñāna-lava, zodra ik uit de baarmoeder kwam nam māyā, de illusionerende energie, me direct gevangen, en ik vergat dat ik in zo'n riskante toestand was, en ik was aan het huilen en aan het bidden tot de Heer dat ik er deze keer eruit zal komen en mijzelf met toegewijde dienst bezighouden. Maar al deze gevoelens gingen verloren zodra ik geboren was.
Dan is de volgende fase; ādarera chele, sva-janera kole. Dan werd ik een lievelingskind en iedereen nam me op schoot en ik dacht: "Het leven is erg leuk, iedereen houdt van me."
Toen dacht ik: "Dit materiële leven is erg goed." Ādarera chele, sva-janera kole, hāsiyā kāṭānu kāla. Want er is geen probleem. Zodra ik het een beetje moeilijk heb komt iedereen naar voren om me te helpen. Dus ik dacht dat mijn leven zo verder zal gaan. Dus ik verspilde alleen mijn tijd door gewoon te lachen, en dat lachen was aantrekkelijk voor mijn familie en ze knuffelden me. Ik dacht: "Dit is het leven."
Janaki janaka jananī-snehete bhuliyā, saṁsāra lāgilo. Toen die tijd kreeg ik heel veel genegenheid van mijn ouders. Dus ik dacht dat het materiële leven heel fijn is.
Krame dina dina, bālaka hoiyā, khelinu bālaka-saha. Dan groeide ik geleidelijk op en ik begon te spelen met mijn jeugdvrienden en het was een heel fijn leven.
En na een tijdje toen ik een klein beetje intelligentie had werd ik naar school gebracht. Dus ik begon heel serieus te studeren.
Dan daarna; vidyāra gaurave, bhrami' deśe deśe, dhana uparjana kori. Toen was ik trots geworden. Bhaktivinoda Ṭhākura was rechter. Dus hij was overgeplaatst van de ene plaats naar de andere. Hij vermeld van zijn leven dat; vidyāra gaurave; Omdat ik een opleiding had kreeg ik een plek en ik verdiende redelijk. Dus ik dacht: "Het is heel fijn." Vidyāra gaurave, bhrami' deśe deśe, dhana uparjana kori. Sva-jana pālana, kori eka-mane. En de enige plicht was om te onderhouden, hoe de familie op te voeden, hoe ze tevreden te houden. Dat werd mijn enige doel in het leven.
Bārdhakye ekhona, bhakativinoda. Nu Bhaktivinoda Ṭhākura, op zijn oude dag, kāṇdiyā kātara ati. Nu zie ik dat ik al deze regelingen op zal moeten geven. Ik zal weg moeten gaan en een ander lichaam krijgen. Daarom weet ik niet wat voor soort lichaam ik ga krijgen. Daarom ben ik aan het huilen, ik ben heel erg aangedaan. Bārdhakye ekhona, bhakativinoda, kāṇdiyā kātara ati; Ik ben heel erg aangedaan.
Nā bhajiyā tore, dina bṛthā gelo, ekhona ki. Dus zonder U te aanbidden, zonder U te dienen, heb ik alleen mijn tijd verspild op deze manier. Ik weet niet wat te doen. Daarom geef ik me over.